Woensdagochtend, altijd spannend. Praktisch gelijk gebleven zegt de schaal thuis, de schaal bij juf zegt plus 1 ons. Weer een week doorstaan. Als ik later thuis bent, merk ik dat ik een zware ketting om heb. De keukenweegschaal geeft precies 100 gram aan. Zoals elke week gaan de nieuwe cursisten als een speer. Ze vallen zomaar 2 kilo af in één week. Zelf kan je daar weken, zo niet maanden over doen. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn, teleurstelling bij Nancy die zich uit de naad gesport heeft en niets is afgevallen. Ze heeft thuis geen weegschaal om zichzelf te beschermen. Er zijn er die eenmaal per week op de weegschaal staan, anderen driemaal daags of stiekem nog ’s nachts. Of voor en na het poepen, zelfs voor en na het stofzuigen. De weegschaal kan vriend maar vaak een vijand zijn. Deze week dus voor Nancy, ze heeft zich deze week driemaal in het zweet gewerkt op de sportschool en nul, niks, nada afgevallen.
Juf zegt dat een lijf brandstof nodig heeft om de stofwisseling op gang te houden. Te weinig eten kan ook dit effect hebben, te weinig energie om de boel draaiende te houden en dan wordt er niets verbrand en later worden de reserves nóg eerder vastgehouden. Sporten mag gewoon vakkundig beloond worden, dus geen chips of vette hap, maar een bruine boterham met kaas. Karin vindt dat ze iets verdiend heeft als ze hard gewerkt heeft, het probleem is dat ze altijd zo hard werkt!
Dan nog wat wijze spreuken:
De beste bestrijding tegen verleiding is de vermijding. (Stel de speculaas, pepernoten en kruidnoten zo lang mogelijk uit, minimaal tot 1 december, die smaken altijd naar meer).
Een week in de kast, een minuut in je mond en een jaar aan je kont.
Lippen getuit, de borsten vooruit (groeten van Marijke Helwegen).

Petra Oliehoek van Es