Muizenissen

Mijn vrouw heeft last van vismanie. Zodra ze even tijd heeft staat ze achter het huis te vissen. Maar ik moet wél thuis zijn want ze durft de gevangen vissen niet van de haak af te halen….Het doet me een beetje denken aan mijn jeugdjaren. We konden weken achter elkaar dezelfde activiteit uitoefenen. Knikkeren, vissen, voetballen, schommel ver springwedstrijdjes, hutten bouwen, rolschaatsen, soldaatje spelen of cowboytje enzovoorts, enzovoorts. We hebben zelfs een keer weken achter elkaar rugby gespeeld, een spel waar we niet zoveel van af wisten maar omdat iemand zo’n ‘bal’ had gekregen van een verre oom was het natuurlijk wel erg interessant om te spelen. Ja, in die tijd wist je nog niet zoveel, had je nog niet de middelen die de jeugd tegenwoordig heeft, maar dat hoefde ook niet. Het leuke daaraan was dat je nog verrast kon worden door eenvoudige dingetjes.
Vissen schijnt een sport te zijn maar daar ben ik het niet zo mee eens. Het is een tijdverdrijf en het werkt ontspannend, dat wel. Voor de vissen is het stress: het ene moment neem je een hap van wat lekkers en het volgende moment hang je aan een touwtje te bengelen! Voordat ik een hap van mijn brood neem kijk ik eerst even of er niet een touwtje aan zit want mijn vrouw is wel erg fanatiek…..
Ik sport wel. In de afgelopen weken heb ik een sportdag, een voetbalwedstrijd en een hardloop estafette af moeten werken. Mijn spieren doen pijn, herstellen en doen vervolgens weer pijn. De sportdag bestond uit allerlei verschillende sporten, van volleybal tot hockey, van skelterraces tot in teamverband frisbeeën. Ons team werd zevende van de veertien. De voetbalwedstrijd wonnen we met 4 2. Onze tegenstander bestond uit louter politieagenten, getrainde mensen zou je dus zeggen, maar daar viel tijdens het spel weinig van te merken. Gelukkig zijn die gasten wel sportief dus we kwamen er zonder bekeuring van af. Drie dagen later moest ik meedoen met een estafette. Het parcours liep van Soestdijk tot Het Loo in Apeldoorn, 72 kilometer. Elke loper van ons team moest 10 kilometer lopen. Ik was pas begin deze maand begonnen met trainen, om de dag heen en weer naar Stompwijk, over de Stompwijkse weg (ik weet nu precies waar elk kuiltje zit…en dat zijn er veel!). Op de dag van de estafette klokte ik af op 58 minuten en had daarna 10 minuten nodig om bij te komen….. Voorlopig heb ik mijn arme lijf genoeg gestart en zit ik erover te denken om het wat rustiger aan te doen. Wat precies weet ik nog niet, dat moet ik nog even uitvissen!

Arjen Veldhuizen