STOMPWIJK ’92 OPNIEUW AAN KOP

KOPLOPER LISSE MET 3*1 VERSLAGEN

Stompwijk ’92 voert voor de tweede keer van het seizoen de ranglijst aan. Het elftal van Ron de Roode won zelf verdiend in Lisse met 3*1 van de oude koploper. Concurrent ASC daarentegen kwam niet verder dan een gelijkspel tegen Roodenburg. De eerste periodetitel lonkt. Ron de Roode had zijn spelers van te voren gewaarschuwd voor het voetballende vermogen van FC Lisse. Dat elftal is vooral sterk tegen voetballende teams zoals Stompwijk ’92. De nieuwe koploper demonstreerde zijn klasse direct al in de 2e minuut. Ronald Schaap werd met een handig steekpassje vrij voor de goal gezet, maar Ronald Oudshoorn keerde zijn inzet van dichtbij. Drie minuten later kregen de Stompwijkers in de persoon van Martijn Droog een dot van een kans. De aanvaller wist zich echter geen raad met de scherpe voorzet van de gedemarreerde Toby van Marwijk. Hij schoot rakelings langs het lege doel. Deze twee open kansen bleken de voorbode van een aantrekkelijk duel. Beide elftallen speelden vol op de aanval en waren volledig aan elkaar gewaagd. Toch bleven grote kansen na de spectaculaire beginfase uit. Hans van Benten en Jeroen van der Plas van FC Lisse organiseerden hun defensies daarvoor te goed. In de 13e minuut had Mastrong Geus wel moeten scoren. Hij kwam na een goede voorzet van Toby van Marwijk ineens vrij voor de doelman Joost Hoogkamer. De rechterspits wachtte echter te lang, waarbij de keeper het schot nog tot corner kon verwerken. Ook Toby van Marwijk was in de 31e minuut nog dichtbij de 1*0, maar ook ditmaal kwam de keeper als winnaar uit de strijd. De lange rush van de linkerspits had een beter lot verdiend, omdat hij zeker twee spelers uitkapte. FC Lisse kwam niet verder dan wat goede schoten op de doel. De opbouwend erg sterke centrale verdediger Mark Turnhout zorgde nog voor het meeste gevaar. De 0*0 ruststand was dan ook wel terecht. Na de pauze kwam FC Lisse ineens op voorsprong uit een dubieuze vrije trap. Ronald Oudshoorn was nog bezig om de muur neer te zetten, maar Jeroen van der Plas mocht toch schieten. De keeper was dus kansloos. Stompwijk ’92 was even van slag maar herpakte zich gauw. De Stompwijkers gingen wat agressiever voetballen en drongen de thuisploeg steeds verder terug. In de 66e minuut kreeg het elftal loon naar werken uit een vrije trap van Hans van Benten vanaf eigen helft. Martijn Droog kwam goed voor zijn man en kopte de bal onhoudbaar achter de doelman. Vijf minuten later bracht Toby van Marwijk zijn ploeg zelfs op 2*1 door de bal vanuit een moeilijke positie in het dak van het doel te schieten. De aanvaller had daarbij het geluk dat hij de bal weer terugkreeg na een slechte voorzet op Martijn Droog. FC Lisse ging daarna alles of niets spelen. De kopsterke centrale verdediger Van der Plas ging in de spits spelen, maar het hielp weinig. Achterin lag het helemaal open, waardoor de Stompwijkers heerlijk konden counteren. Toby van Marwijk strafte het wanhoopsoffensief van de thuisploeg in de 82e minuut helemaal af. Hij verschalkte doelman Hoogkamer met een schitterende lob. Deze goal kwam voort uit een gevaarlijke counter met Martijn Droog in de hoofdrol. Hij legde de bal van grote afstand akelig precies over de verdediging heen en precies voor de voeten van Toby van Marwijk. Jorrian Hendriks had Stompwijk ’92 kort voor tijd nog op 4*1 kunnen zetten, maar hij verprutste de opgelegde kans. Het bleef dus bij 3*1. Trainer Ron de Roode was na afloop dik tevreden met de verdiende zege. Toch vond hij dat de tegenstander voor rust teveel mocht voetballen. Lisse had in de eerste helft een licht overwicht. Na de pauze speelden we veel feller en kwam Lisse er niet meer aan te pas. Hun no. 10 (Robin van der Leede) helemaal uit de wedstrijd gespeeld. De trainer was ook blij met de terugkeer van Martijn Droog in het elftal. ‘Dat scheelt inderdaad een slok op een borrel.’ Collega spits Toby van Marwijk is er komende zondag tegen Roodenburg waarschijnlijk niet bij. Dat is duidelijk een aderlating voor het elftal dat nu zelfs een kanshebber voor de eerste periodetitel is geworden. Nog drie duels.

Hans Beukema