DELFIA STUIT OPMARS

RON DE ROODE: “EEN GELIJKSPEL WAS VERDIEND GEWEEST”

STOMPWIJK
Er is voorlopig een einde gekomen aan de zegereeks van Stompwijk ’92. Delfia bracht het elftal in een zeer aantrekkelijk duel met een onverdiende 2*0 zege weer terug op aarde. De ziekenboeg was van de zeker niet slecht spelende Stompwijkers was eenvoudigweg te groot. De ploeg kan vooral maar moeilijk zonder de nog weken uitgeschakelde routinier Hans van Benten.

door Hans Beukema

Afgelopen zondag moesten de Stompwijkers voor het eerst in de ruim 50 jarige geschiedenis van de club aantreden tegen het sterke Delfia. “Ik ken ze alleen maar van mijn periode als trainer van LFC. Toen was het een goed voetballende ploeg”, aldus Ron de Roode. Dat was afgelopen weekend niet anders. De tegenstander in de roodwitblauwe tenues liet de bal vanaf het beginsignaal meteen snel rond gaan. De ‘Tricolores’’ probeerden in een moordend hoog tempo de Stompwijkse achterhoede direct te ontregelen. Vooral de zeer balvaardige en razendsnelle rechterspits Van Dijk werd vaak gezocht. Bovendien wisselden de spelers voortdurend van positie. De thuisploeg ging mee in het spel van Delfia en hanteerde ook een hoog baltempo. Het spel golfde de hele wedstrijd op en neer. De toeschouwers hoefden zich geen moment te vervelen. Het spel van Stompwijk ’92 was vooral op Toby van Marwijk afgestemd. De razendsnelle spits kreeg al snel dubbele dekking van Delfia. Martijn Droog kreeg meer ruimte en hij profiteerde daar bijna van in de 12e minuut. De fysiek sterke spits schoot vanuit de draai maar rakelings over de lat. De eerste goede kans was voor Stompwijk ’92. Delfia daarentegen voetbalde iets makkelijker. Vooral halverwege de eerste helft kregen de ‘Tricolores’ een aantal opgelegde kansen op de 1 0. In de 22e minuut schoot Halbe van dichtbij recht op Danny Mooyman uit een razendsnel uitgevoerde counter. Een minuut later kon de keeper de bal maar net met één hand tot corner verwerken. Alle kansen van Delfia kwamen voort uit te veel ruimte op het middenveld. Daar werd de geschorste bikkellaar Kevin van den Bos node gemist. Ook de afwezigheid van Hans van Benten woog zwaar. Sinds zijn dijbeenblessure voetballen de Stompwijkers veel moeizamer. De ‘oude meester’ is met zijn overzicht en fraaie passes van onschatbare waarde voor het team.

Bij Delfia daarentegen had Van Willigen goud waard kunnen zijn, wanneer hij een levensgrote kans in de 50e minuut had benut. Het was nog moeilijker om de bal in geheel vrijstaande positie van dichtbij naast te koppen. De ‘Tricolores’ kregen een steeds groter overwicht. Ron de Roode greep na een uur dan ook in. Hij verving Erwin Oudshoorn voor Timo van Marwijk en hij gooide zijn elftal om. Het bleken gouden grepen, omdat Stompwijk ’92 vanaf dat moment domineerde. Vooral Mastrong Geus en Timo van Marwijk speelden erg sterk als linkshalf en linkerspits. Geus zette Toby van Marwijk in de 68e minuut zelfs helemaal vrij voor de doelman. Normaliter faalt Van Marwijk niet, maar dit maal schoot hij recht op het lichaam van de uitstekend keepende Van der Vlist. Twee minuten later legde Martijn Droog de bal panklaar voor de spits die nu rakelings naast schoot. Het bleken dure missers, omdat Delfia in de 71e minuut wel scoorde. Jongeleen kopte de bal vanuit een scherpe voorzet vanaf de rechterkant fraai achter de kansloze Danny Mooyman.

Stompwijk ’92 ging verwoed op jacht naar de verdiende 1*1. Het elftal kreeg daar zeker de mogelijkheden voor. In de 79e minuut werd Toby van Marwijk in het strafschopgebied van achteren neergelegd door een verdediger. Zelfs de spelers van Delfia gaven dat na afloop toe. “Hij speelde gewoon de bal”, aldus de scheidsrechter. “Het was een glaszuivere penalty”, was het commentaar van Ron de Roode. In de blessuretijd gingen alle Stompwijkers mee naar voren om toch nog de gelijkmaker te forceren. Delfia kraakte in al zijn voegen, maar de ploeg overleefde. Van Willigen scoorde zelfs nog 2*0 uit een razendsnelle counter. Stompwijk ’92 leed dus een onverdiende nederlaag. Ron de Roode zag dat net zo. “We hebben de kansen vandaag niet benut. Een gelijkspel was verdiend geweest.” Hij doelde daarbij vooral op de missers van Toby van Marwijk na rust. “Waarschijnlijk had Stompwijk ’92 met een gemaakte goal wel gewonnen”, aldus de trainer. De overvolle ziekenboeg speelde volgens De Roode ook een rol in de nederlaag. “Tiny (de verzorgster) had een hoop te doen afgelopen week.” Ondanks de nederlaag blijven de Stompwijkers gewoon tweede staan. Komende zondag krijgt het elftal met UDO uit Oegstgeest weer een zware tegenstander voor de kiezen.