Op 18 december 2003 overleed dokter Kortmann op 95 jarige leeftijd. Dokter Kortmann heeft vrijwel half Stompwijk op de wereld gezet. Van Thea Bennis kreeg de redactie van de Dorpsketting een album vol foto’s en krantenknipsels. Hieruit is het onderstaande herinneringstekst opgesteld.

Het eerste krantenartikel in het album is geschreven ter gelegenheid van dokter Kortmann’s ‘25 jarige jubilé’. Hij kreeg bij die gelegenheid van de Stompwijkse inwoners een geweldig feest aangeboden. De toenmalige burgemeester Banning prees de jubilaris omdat hij ’25 jaar gesjouwd heeft om leed en zorgen te verlichten. Elke familie zal wel eens iets meegemaakt hebben waarbij dr. Kortmann een rol gespeeld heeft en daardoor grote dank verschuldigd is, niet alleen om zijn gedegen kennis maar ook om hem te danken als mens, omdat hij een prettige dokter is.’
Toen het heuglijke feit zich voordeed dat dokter Kortmann zich 40 jaar geleden in Zoeterwoude en Stompwijk vestigde, verscheen er in de Dorpsketting een mededeling dat er een comité was opgericht dat zich ten doel stelde de jubilaris een receptie aan te bieden. Het comité was van mening dat het ‘jubilee’ niet zo maar ongemerkt voorbij mocht gaan. Ter bestrijding van de onkosten en het kopen van een cadeau werd een bankrekening geopend. In een artikel dat verslag doet van de receptie wordt zijdelings gesproken over het verzetsverleden van dokter Kortmann.
De dokter is een markante persoonlijkheid geweest. Ergens staat te lezen dat hij het leuk vond in de apotheek recepten klaar te maken. Dat noemt hij ‘een soort hobby van me’. Hij was radicaal tegen abortus: ‘De taak van een arts is het leven te beschermen van het begin tot het eind. Een abortus is volgens (…) mij daarom geen medische handeling.’ Een vaste uitspraak van hem was ‘bij kinderen blijf je jong’. Voor voorbehoedsmiddelen kloppen patiënten tevergeefs bij hem aan. ‘Een patiënt die een recept voor de pil wil, wordt een cliënt en ik ben er om patiënten te helpen en geen cliënten.’
Zulke opvattingen moeten gezien worden in het licht van de tijd waarin ze geplaatst werden. Dat geldt ook voor de verschillende soorten bijgeloof waar de dokter in Zoeterwoude en Stompwijk kennelijk geconfronteerd werd. Ooit zei hij daarover: ‘Het is algemeen bekend dat hier pijn in de onderrug bestreden wordt door een katte of hazevel om de pijnlijke plaats te binden. Dat had ik wel eens gezien. Maar wie schetst mijn verbazing toen ik een keer een rug moest bekijken, waar zelfs de kattenstaart nog aanzat’.
Toen hij vijftig jaar arts was, kon dokter Kortmann ruim 4000 bevallingen op zijn naam schrijven. Zijn opvattingen van weleer bleven onverkort overeind. Voor zijn verdiensten voor kerk en samenleving ontving dokter Kortmann van Z.H. de Paus de orde van Ridder van St. Sylvester.Voor de hoge onderscheiding was de jubilaris zeer dankbaar. De deken zei in zijn toespraak dat de jubilaris de onderscheiding ‘verdiend had voor alles wat hij voor de parochianen van St. Jan gedaan heeft’. Hij noemde de jubilaris een christen dokter die zich bij de uitoefening van zijn ambt gehouden heeft aan de grondbeginselen van het christendom.

Samengesteld door Thea Ambagtsheer