Mijn leven met corona

Tja dan ineens is het virus er en daar moet je mee zien te leven. Ik vind het niet eng, het is alleen dat je het niet verwacht.

Het begint in China, dan denk je nog ach, dat is ver van mijn bed maar nu is het over de hele wereld verspreid, zowel in ‘rijke’ landen als in ‘arme’ landen, het virus maakt geen onderscheid.

Ik vind dat premier Rutte het goed doet, de regels die vastgesteld zijn daar ben ik het wel mee eens. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan. Dat we nu alweer gaan versoepelen vind ik wel wat snel, maar het kan natuurlijk altijd weer teruggedraaid worden. Alleen zal het dan wel moeilijk worden voor de mensen om zich daar aan te houden. Ik denk dat ze beter de regels nog even strenger hadden kunnen laten om de bron goed aan te pakken en dan pas versoepelen, dan is de kans dat je het weer terug moet draaien ook veel kleiner. Ik vind dat iedereen dezelfde regels moet hanteren, ieder land of het nou lid is van de EU of niet.

We vermaken ons prima, behalve de dinsdagmiddag is er verder niet zoveel veranderd. We wandelen en fietsen als het weer het toelaat, doen wat op de computer of een spelletje. We doen eigenlijk gewoon de dingen die we altijd deden, behalve in het weekend. Dan gaan we niet naar buiten, dan is het toch erg druk en het risico groter.

We hebben 4 dochters en 8 kleinkinderen en die snappen de regels ook heel goed. De ouders zitten er wel bovenop en houden het goed in de gaten dat de kleinkinderen goed afstand houden en niet knuffelen. Je moet wel alles goed plannen, een verjaardag bijvoorbeeld moet je de visite verdelen, zodat je genoeg afstand kan houden, eventueel het balkon of de tuin erbij betrekken.

Ik vind dat de media veel te veel aandacht aan het coronavirus besteedt. Natuurlijk moet je op de hoogte gehouden worden maar het gaat nergens anders meer over. Dan denk ik, is er geen ander nieuws meer in de wereld? Je kan elke dag 1 update geven en dan overgaan op ander nieuws. Wat ook belangrijk is: Positief blijven denken. Als je alles moet geloven wat je leest of hoort ga je piekeren en dat is ook niet goed.

Het zou wel fijn zijn als de Soos weer opgestart kan worden, dat missen we echt. Maar dat zal wel moeilijk zijn. Misschien is het mogelijk om in groepen te gaan werken. Dat is voornamelijk voor de klaverjassers want daar kom je echt ruimte voor te kort. Dus die in twee groepen verdelen, de ene week de ene groep, de andere week de andere. Het is wel niet zo gezellig maar nu hebben we helemaal niets en dan heb je tenminste nog iets.

Heel veel succes!

Manus Laurey

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)