Agnes wekelijks praatje

Lieve leden,

Omdat de ‘dinsdagmiddag Soos nog steeds niet kan starten, het weer de laatste dagen nu ook niet je van het is, laven we ons nog steeds in en aan de Olympische Spelen. Na een wat moeizame start kwamen we afgelopen vrijdag goed op gang en de medailles stroomden binnen. Heerlijk om naar te kijken, al die verschillende sporten, de gedrevenheid van de sporters, de vreugde bij het halen van een medaille of het verdriet bij een 4e plaats en dus net naast het eremetaal grijpen. Wellicht houdt u er niet van, maar wij genieten ondanks de middernachtelijke tijden. De wekker maakt overuren. Op het moment dat ik dit stukje schrijf is het 02.35 uur en kijken we naar de Military, een prachtig spel tussen paard en ruiter in een parcours met de mooiste hindernissen. Als we het dan over genieten hebben is dit zo’n momentje.

Het is inmiddels ook augustus, het grootste deel van de zomer is voorbij en hoewel de kans bestaat dat we nog een prachtige augustus en/of september maand gaankrijgen, gaan we toch echt alweer aftellen. ’s Morgens is het langer donker, we worden niet wakker van het gefluit van de vogels en ’s avonds is het ook alweer wat eerder donker. Het is momenteel stil vanuit Den Haag, het zomerreces is in volle gang. Op deze manier hebben we ook geen zicht op het eventuele aanscherpen of versoepelen van diverse maatregelen. Augustus is de festival maand bij uitstek en het is nog maar de vraag of , met name de meerdaagse festivals, door kunnen gaan. Nu zullen onze leden niet zo snel meer naar een festival gaan, zelfs ik laat deze lekker links liggen, maar de jongeren onder ons wachten er ieder jaar weer met smart op. Ergens in de wandelgangen heb ik vernomen dat het kabinet over twee weken even een onderbreking van het reces heeft om hier een besluit over te nemen. Maar wat doe je dan als festivalorganisator? Ga je toch alle voorbereidingen treffen voor het geval het door mag gaan, of ga je niets doen en wacht je af wat er bekend gemaakt wordt, met als risico dat je op heel korte termijn je festival uit de grond moet stampen. Het corona virus bepaalt nog steeds de dagelijkse gang van zaken en dat zal nog wel even duren.

Ieder jaar weer is het een sport om zo vroeg mogelijk de eerste kruidnoten in de winkels te signaleren. Vaak is augustus de maand dat het eerste sinterklaassnoepgoed weer verkrijgbaar is. Ik heb ze nog niet gezien, maar moet eerlijk bekennen, dat ik momenteel iet vaak in de winkels kom. Het boodschappen doen laat ik even aan mijn wederhelft over en helaas gaat hij geen kruidnoten spotten voor mij. Toen ik het vorige week voorstelde keek hij mij aan alsof ik gek geworden was haha, en het is natuurlijk niet alleen spotten maar ook de grootst mogelijke zak voor mij meenemen. Dus wie weet, deze week weer nieuwe ronden, nieuwe kansen en mocht iemand van jullie een zak kruidnoten tegenkomen, ik hou mij aanbevolen. Ze kunnen bij mijn moeder afgegeven worden, die zorgt er wel voor dat ze bij mij terecht komen.

Maar aangezien augustus gewoon bij de maanden van het jaar hoort hoop ik dat onderstaand gedichtje een glimlach op uw gezicht brengt.

Stofzuigen, dat zal ik morgen wel doen,

of de dag nadien

in de tuin laat ik het gras lekker groen

zodat je het onkruid niet kan zien.

Het moet wel voor volgend jaar

maar ik beloof dan is het vast wel klaar

ik maak me niet druk, doe alles lekker laat,

en in augustus zal je zien

dat mijn kerstboom er nog staat

Namens het complete bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris