Mn moeder, m’n zussen en een heleboel spullen die voor het grootste deel ongebruikt weer mee terug kwamen en zo de kast weer in konden. Maar wat we vooral me namen was het heerlijke weer. We hebben één ochtendje regen gehad, maar tegen de tijd dat we klaar waren met ontbijten was het droog en scheen de zon. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat het toen al half 12 was haha, maar ja we hebben tenslotte vakantie dus geen haast. Was ik vorig jaar zo ziek dat ik weinig meer heb gezien dan m’n bed en het toilet, deze keer ging het stukken beter en ging ik elke ochtend met mijn zus verse broodjes halen, toch een wandeling van zo’n 20 minuten heen en terug. Maar het was het waard. Ook zijn we heerlijk wezen toeren, naar de Waterval van Loenen. Door de bossen, helaas waren alle uitgangen afgesloten omdat er gewerkt werd aan de hoofdweg, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanaf de parkeerplaats naar de waterval was het 250 meter lopen en daar hebben we een leuke fotosessie gehouden. Daarna liepen mijn moeder en ik weer terug en mijn zussen liepen de wandelroute naar het restaurantje aan het einde van de route. Wij kwamen met de auto en kwamen ongeveer gelijktijdig aan. Lekker een beker warme chocomel en een heerlijke stuk appeltaart en onze buikjes waren weer wat dikker. Het is maar goed dat ik allemaal stretch broeken bij me had, anders zou de knoop waarschijnlijk niet meer dicht kunnen aan het einde van de week. We hebben buiten geknutseld, zelfs mijn moeder ging aan het Diamond painten, gelezen, en we kregen ook nog onverwacht familiebezoek. Kortom een heerlijke week die weer veel te snel voorbij was. Maar we hebben altijd de foto’s nog, ik zal er een paar bij doen.
En op dinsdagavond zaten we natuurlijk voor de buis gekluisterd voor de persconferentie. Zoals verwacht zijn de meeste maatregelen afgeschaft en ook de anderhalve meter afstand houden. Het mag nog wel maar het hoeft niet meer. Dat vind ik toch wel heel erg fijn, het geeft weer heel veel mogelijkheden voor verenigingen en sportclubs, koren en natuurlijk de Ouderen Soos. Zelf vind ik het toch nog een beetje eng, in de winkel hou ik ook nog steeds strak mijn mondkapje op maar anderhalve meter afstand houden is toch lastig in een winkel. Wie weet kunnen we weer een klein beetje gaan leven, nu nog hopen dat het ook allemaal goed blijft gaan en we niet over een poosje opnieuw moeten beginnen met allerlei maatregelen. Maar gewoon positief blijven, dat werkt het beste. Het werd wel tijd dat er weer wat ging gebeuren en niet van die halfslachtige maatregelen. Mensen zijn het ook zat en willen weer gewoon naar hun werk kunnen, naar school, sporten en natuurlijk houden we nog wel rekening met het virus want dat is helaas niet over. Maar persoonlijk denk ik dat het ook niet meer over gaat. Maar als er maar mee te leven valt, dan is het ook goed.
En nu gaan we weer een nieuwe week in, natuurlijk staan er weer een aantal ziekenhuisbezoeken op de agenda en een middagje knutselen met een lieve vriendin. Dat vond ik ook zo heerlijk van dat weekje vakantie, even geen bezoeken aan dokters of ziekenhuizen, geen onderzoeken en uitslagen. Ik weet dat er weer een moeilijke tijd voor mij aan gaat komen en dan heb je soms even een pauze nodig. Nu even niet dus. Maar het is goed dat de zorg er is, voor heel wat mensen echt noodzakelijk. Onderstaande spreuk kwam ik tegen op Printerest en vond ik erg toepasselijk. Hier wil ik dan ook mee afsluiten en ik hoop dat iedereen die met ziekte en pijn te maken heeft, jong of oud, groot of klein, dik of dun en er een beetje steun uit kan putten:
De belangrijkste functie van ziek zijn, is het vinden van de beste omstandigheden om beter te worden!!
Voor iedereen een fijne week en tot de volgende keer.
Hartelijke groet, Agnes Hofstede
