Langzaam maar zeker glijden we door de tijd. Het corona virus is nog nooit zo actief geweest, niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Sommige landen zijn zelfs compleet in lock down en ik heb zo stiekem het vermoeden dat wij daar ook wel eens naar toe kunnen gaan. We zullen zien.

Afgelopen week hebben een heel aantal van onze leden een telefoontje van mij (Agnes) gehad met de vraag of hun bijdrage aan ons boekje (Mijn) Leven met Corona ook in de Dorpsketting geplaatst mag worden zodat iedereen het kan lezen en er misschien wat steun uit kan halen en zich daardoor minder alleen of angstig voelt. Iedereen reageerde daar heel positief op maar waarschijnlijk zijn we toch iets te enthousiast geweest en hebben daarom het hele plan even ‘on hold’ gezet. Vroeger, ja dat bestond nog….vroeger….., hadden we alleen de papieren Dorpsketting en die bleef in Stompwijk. Er zal misschien eens een exemplaar in Zoeterwoude of Leidschendam terecht gekomen zijn maar daar bleef het dan wel bij. Tegenwoordig hebben we internet. Een bron van informatie, je kan alles opzoeken en terugvinden en juist dat laatste is nu een beetje waar de schoen wringt. Want er is ook nog zoiets als de wet op de privacy. Ook al vragen wij netjes toestemming aan jullie voor het plaatsen, de Dorpsketting staat ook op Internet en op Facebook en het zou dus zomaar kunnen zijn dat je ineens een verhaaltje van één van onze leden tegenkomt in Limburg of Zuid Frankrijk. Als het eenmaal op internet staat gaat het er ook niet meer af, het blijft daar voor eeuwig zweven. Dan moeten we ons even goed afvragen of we dat willen. Wij als bestuur zijnde gaan de komende tijd goed nadenken wat de gevolgen kunnen zijn en of we er al dan niet mee door gaan. Hou de Dorpsketting in de gaten, het wordt vervolgd.

Voordeel van deze telefoontjes is wel dat ik de meeste van jullie weer een keertje gesproken heb en wat is het toch heerlijk om jullie stemmen en verhalen te horen. Helaas kunnen we nog steeds geen hoop en tijdsbestek geven wanneer we weer kunnen beginnen maar reken maar dat we er bovenop zitten. Want ook wij missen die gezellige dinsdagmiddagen en we missen zeker jullie aanwezigheid. Altijd gezellig, altijd een goed humeur, het klaverjassen werd vaak steeds fanatieker en de kaartenmakers en rummicubbers gingen rustig hun gang. Nog steeds ben ik elke dinsdagmiddag een beetje ontheemd, terwijl je zou denken het is nu al vanaf maart dat we niet meer bij elkaar komen, daar zou je nu toch wel aan gewend moeten zijn. Nou nee, ik in elk geval niet. Ik wil de tijd wel voorruit duwen, maar helaas, dit weekend is de tijd zelfs een uur achteruit gegaan. Pfffff, nog een uur langer in dit nare jaar 2020. Laten we met elkaar toch hopen dat 2021 een stuk beter wordt en dat we het virus onder controle krijgen.

Om de tijd te verdrijven ben ik maar kerstkaarten gaan maken. Het is misschien nog wel een beetje vroeg, maar aan de andere kant, het is zo december. Ik maak ze met Diamond Painting en ik ben er hartstikke trots op dat ik met mijn ellendige handen dit toch nog voor elkaar krijg.

Tot slot ontstaan in één van de vele slapeloze nachten van afgelopen week een klein gedichtje om over na te denken:

Het is onzin

Zegt het verstand

Het is wat het is

Zegt de Liefde

Het is ongeluk

Zegt de berekening

Het is alleen maar verdriet

Zegt de angst

Het is uitzichtloos

Zegt het inzicht….

Maar het is wat het is

En meer kunnen we er niet van maken!

Een hele lieve groet namens het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, Secretaris

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Zoals u in de vorige Dorpskettingen heeft kunnen lezen, worden er in het Dorpspunt vogelhuisjes gemaakt, die door het hele dorp verspreid gaan worden. Nou ja, gemaakt, de huisjes hebben hun vorm al, het enige wat u hoeft te doen, is ze een kleurtje geven. Ook u kunt hier natuurlijk aan mee doen! Moeilijk?? Dat valt best mee hoor, u hoeft echt niet te schilderen, de huisjes worden bedekt met een servet. Natuurlijk wordt hier gebruik gemaakt van een speciale techniek, maar onder de bezielende leiding van Elly de Waal, gaat het u zeker lukken. En…….. natuurlijk zit u op gepaste afstand van elkaar. En weet u? Het is gewoon om de week, op dinsdagmiddag om 14.00 uur.

Uiteindelijk zal Stompwijk er dan heel vrolijk en gezellig uit gaan zien. Nog vrolijker en gezelliger dan dat het nu al is. Omdat het de bedoeling is, om Stompwijk wat op te vrolijken, is dit voor u een gratis activiteit. Petra heeft een fonds gevonden, die de hele boel subsidieert. U betaalt alleen de koffie: 2 kopjes voor € 1,50. Bent u enthousiast geworden? Vraag uw buurvrouw, vriendin, of wie dan ook om mee te komen, want samen is gezelliger dan alleen. Houdt u de Dorpsketting in de gaten………. Of bel mij: 06-42 33 21 51.

Groetjes, Trees van Velzen, voorzitter

En toen was het dinsdagavond 13 oktober, de langverwachte persconferentie van premier Rutte stond denk ik bij iedereen op het programma. Zelf heb ik bewust niet gekeken, anders slaap ik de hele nacht weer niet en het wordt toch wel 1000 x herhaald. En inderdaad, dat was ook zo. De maatregelen die afgekondigd werden, waren eigenlijk ook niet echt een verrassing meer. Bijzonder te zien hoe mensen reageren op het feit dat er na een bepaalde tijd geen alcohol meer verkocht mag worden door de winkels. Overdag worden karren vol geladen, alsof het alleen daar om gaat. Het is ook gewoon het verleggen van het probleem, dat zie je dan maar weer want mag je het ’s avonds niet kopen dan koop je het gewoon overdag. De horeca helemaal dicht, behalve hotels die mogen wel open blijven en daar kan je eten als je daar dan ook gaat slapen. Sporten ook verboden, behalve het voetbal. Waarom dat juist alleen het voetbal? Ook dat is een contactsport en kom je dus met elkaar in aanraking. Maar goed, wij zijn geen regering dus we zullen sommige beslissingen wel nooit snappen. Als ze maar nut hebben, daar gaat het om en dat zullen we moeten afwachten.

De herfst is nu toch echt wel in alle hevigheid losgebarsten, zo schijnt er nog een heerlijk zonnetje, zo regent het dat het giet en waait de wind al door de bomen. Een aantal bestuursleden van de onze Ouderen Soos zijn afgelopen week op pad gegaan om onze leden een hart onder de riem te steken door middel van een mooie chrysantenplant te brengen. Weer even laten weten dat we jullie echt niet vergeten maar dat we helaas niets anders kunnen. Het gebaar werd wel gewaardeerd, het was ook een vrolijke boel om al die planten bij elkaar te zien staan. Onze voorzitter had zich weer een blauwe hand geschreven met een mooie spreuk op een kaartje en zo hebben we hopelijk toch weer wat gezelligheid kunnen brengen. Ik ging zaterdagochtend naar Stompwijk en zag her en der de plantjes buiten staan, in de tuintjes, op een tafeltje of in de grond, gezellig!!

Ondanks alle ellende van het Corona virus zijn en blijven er nog steeds mooie en leuke momentjes. Je moet ze alleen wel willen zien, hoe moeilijk dat ook is. Maar als je ze ziet, pak ze dan en geniet ervan. Zoals een paddenstoel, rood met witte stippen. Vind ik zelf nog altijd bijzonder. Dat kabouter Spillebeen nooit thuis is dat is dan wel weer jammer maar het is niet anders. Zoals een onverwacht kaartje in de brievenbus, een echt kaartje, niet via de e-mail. Want hoe makkelijk dat ook is, echte post ( behalve blauwe enveloppen) is toch nog leuker. Iets lekkers voor bij de koffie meenemen, de winkels liggen alweer vol met sinterklaas snoepgoed en genieten op de bank met een boek, een beker warme chocomel en een stuk gevuld speculaas……heerlijk. Het zijn maar wat kleine voorbeeldjes, maar die kunnen de dag net even opfleuren.

Wij van het bestuur hopen dat alle informatie die er vorige week in de Dorpsketting heeft gestaan inmiddels een beetje doorgedrongen is. Heeft u nog vragen bel dan gerust, als we kunnen zullen we er alles aan doen om er een antwoord op te geven of om ergens mee te helpen. Ook voor een praatje mag u nog steeds naar Agnes bellen 06-43412445. Schroom niet, pak de telefoon en bel gewoon. Als het niet uitkomt of er wordt niet opgenomen spreek dan gerust even uw naam in dan bel ik later terug. We kunnen allemaal op zijn tijd wel een steuntje gebruiken!

Deze keer heb ik geen bijzonder speciaal gedichtje maar gewoon een leuke die past bij het jaargetijde:

Herfst, daar ben je weer

Met je pittige geuren

En je bladeren die dwarrelen

In 1000 warme kleuren

Herfst, daar ben je weer,

Met je storm en je regen

Zwammen, eikels, spinnen,

Natte kleren en wind tegen

Herfst je bent er weer

Kom, laat me je omarmen

Want ondanks al je buien

Geniet ik van je charme!

Lieve mensen hou vol en zoals op het kaartje bij de chrysant geschreven staat: Dit hele rare jaar brengt ons, op afstand, heel dicht bij elkaar!!!

Een hartelijke groet van het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, Secretaris

Lange tijd leek het erop dat Stompwijk de dans ontsprong als het om het Corona Virus ging. Slechts hier en daar een lichte besmetting en van een IC opname was al helemaal geen sprake. Maar nu worden we toch ingehaald door de tijd en is ook in Stompwijk het virus toegeslagen. Dat betekent dat de regels die net een beetje versoepeld waren weer strakker zijn aangehaald. Dat betekent mondkapje op, handschoentjes aan, alles ontsmetten en dan maar hopen dat je niets vergeten bent bij de supermarkt want dan kan je weer terug en overnieuw beginnen.

Het bestuur van de Ouderen Soos zit niet stil, er komen veel vragen op ons pad en die proberen we allemaal zo goed mogelijk te beantwoorden. Als eerste de vraag, wat doen we met de contributie van 2021? In 2020 heeft iedereen gewoon betaald maar half maart moesten we al stoppen met onze gezellige dinsdagmiddagen en we zien het er niet van komen dat we dit jaar nog kunnen beginnen. Na wat over en weer gepraat waren we het er eigenlijk vrij snel over eens dat we in 2021 pas weer contributie gaan innen als we ook daadwerkelijk veilig en wel mogen beginnen. Dat kan dus betekenen dat we in maart zouden kunnen gaan starten en dus dan vanaf maart contributie gaan betalen, maar het kan ook betekenen dat dit pas in juni zal zijn. We weten het niet, het is koffiedik kijken maar we hopen dat we jullie hiermee een passende oplossing  hebben kunnen aanbieden t.o.v. 2020.

Dan de decembermaand. Zoals het er nu naar uitziet zal het niet lukken om deze gezamenlijk te vieren. Natuurlijk vergeet de Sint jullie niet en valt er (misschien) een aardige attentie in jullie schoen. De kerstviering is moeilijker en na veel overleg is besloten dat, als de situatie zo blijft, deze niet doorgaat. We kunnen niet met al onze leden in de kerk, daar mogen maar 30 mensen binnen en wij zijn al met ruim 60. Dan zouden we daarna natuurlijk lekker koffie willen drinken met wat lekkers en er een gezellige dag van maken maar ook daar hebben we geen ruimte voor. Natuurlijk hebben we  ook hier een kleine vervanging voor en dan hopen we maar dat we volgend jaar met alle leden een mooie dienst kunnen vieren en er daarna een mooie dag aan vast knopen. Het doet ons echt zeer om jullie dit te moeten vertellen maar het is helaas niet anders. De verantwoordelijkheid die wij hebben ten opzichte van jullie weegt toch zwaarder dan de kerstviering.

Zoals aan het begin van dit stukje genoemd is het Corona Virus momenteel op volle kracht in Stompwijk aanwezig. Dus lieve mensen, lid of geen lid van de Ouderen Soos, jong of oud, dik of dun, wees alsjeblieft voorzichtig. Doe een mondkapje op als je even een boodschap gaat doen, desinfecteer regelmatig je handen en blijf op gepaste afstand van elkaar. Ik weet dat het RIVM anderhalve meter als advies geeft, maar als u zich daar prettiger bij voelt hou dan gerust 2 meter afstand. Betaal zoveel mogelijk per pin, heeft u deze mogelijkheid niet en u wilt contant betalen vergeet dan niet dat de caissière het moet aannemen, contant geld is en blijft een wettelijk betaalmiddel.

Ik weet dat de laatste weken de kaartclubjes als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten, gewoon bij de mensen thuis. Denk daar ook eens goed over na en zet het anders even stop. Als het virus weer wat onder controle is kan het gewoon weer opgepakt worden.

Ik ben mij er van bewust dat wij met deze adviezen weer een aantal leuke, gezellige dingen van u afnemen. Maar we willen u zeker niet kwijt aan dit virus en hopen natuurlijk dat, als we weer kunnen en mogen beginnen, we u gezond en wel weer terug zien. Ook hopen we dat u lid wilt blijven, het is natuurlijk zo dat ondanks het virus het leven wel verder gaat en dat u ook uw leven weer inricht. Toch hopen we dat u de dinsdagmiddag in uw achterhoofd vrij wilt houden, zodat we weer met elkaar gezellig kunnen klaverjassen, rummicubben, kaarten maken en bewegen op muziek. Het zou ontzettend jammer zijn als we de Ouderen Soos op moeten heffen bij gebrek aan leden.

Dat we nu even niets kunnen doen heeft ook wel wat voordelen, want we kunnen ons weer extra hard maken voor de opgang naar het Dorpspunt en het aantal parkeerplaatsen op de dinsdagmiddag. Beide hebben echt wel aandacht nodig, zeker ook de opgang naar het Dorpspunt. Dus achter de schermen wordt wel hard gewerkt zodat we straks veilig en wel weer kunnen beginnen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. We zijn in contact met de gemeente en het bestuur van het Dorpspunt en zodra en nieuws te melden valt zullen we u dat zeker laten weten.

Voor dit moment is het wel weer even genoeg denk ik, u bent overspoeld met informatie en nu is het weer afwachten op de volgende persconferentie van minister-president Rutte. Lees het praatje rustig nog eens een 2e keer door en tot slot wil ik u nog zeggen:

Kijk dagelijks eens om je heen, overal is wel iets leuks te zien.

Een hele lieve groet, recht uit ons hart, van het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke

Dat het corona virus alles op zijn kop zet weten we inmiddels maar al te goed. Zo ook onze jaarlijkse ontmoetingsdag, die we eigenlijk dinsdag 6 oktober zouden vieren. Wat zullen we het missen, het doet ons echt pijn om ook dit gebeuren af te moeten lassen. Het begin van het nieuwe seizoen, met de mooie dankmis in onze eigen prachtige kerk en daarna de gezellige dag met elkaar en natuurlijk het heerlijke eten en drinken. We zouden het zo graag anders zien, maar het gaat niet. We hopen op jullie begrip en we gaan er van uit dat we het volgend jaar driedubbel en dwars kunnen inhalen. Dan zullen we er een extra mooie en bijzondere dag van maken, sowieso uit dankbaarheid dat het virus onder controle is. Maar ik loop op de zaken vooruit, dit jaar moeten we helaas verstek laten gaan.

De zomer is nu toch voorgoed voorbij, de laatste drie maanden van dit rare, gekke jaar zijn begonnen. Het is ’s morgens alweer langer donker, het is fris en we steken de houtkachel alweer aan. Nu we buiten niet veel meer te doen hebben maken we het binnen maar gezellig. Kaarsjes erbij, een wierrookje en lekker aan de hobby. Ik hoop echt dat jullie je allemaal nog kunnen vermaken. Je hoort veel verschillende berichten, sommige clubjes worden opgestart en er worden in kleine groepjes spelletjes gespeeld. Ook wordt er koffie bij elkaar gedronken. Aan de andere kant worden er evenementen afgezegd, clubhuizen of kantines worden gesloten en weer is de horeca degene die de grootste klap krijgt. Waar gaat dit toch naar toe? Lieve leden laten we toch proberen de moed erin te houden en het een beetje gezellig met elkaar te maken. Hou u aan de regels van het RIVM, het grootste voorbeeld is de president van Amerika, die dacht ook dat het allemaal wel mee viel maar nu zijn zowel hij als zijn vrouw positief getest en ligt Donald Trump in het ziekenhuis. Het virus kijkt niet naar wie je bent, huisvrouw of president, met een beetje pech kom je allemaal aan de beurt.

Van onze vakantie hebben we een fotoboek laten maken, wat is dat toch leuk. We zijn alle 4 van de foto’s, we knippen er rustig op los en wat niet mooi is wordt verwijderd. Het uitzoeken van de foto’s, welke gaan we in het boek zetten, de tekst erbij, het is een hele klus maar zo leuk om te doen. En dan hou je er een prachtige herinnering aan over. Het is jammer dat de Soos middagen niet doorgaan want ik weet zeker dat mijn moeder het boekje mee had genomen en dat het de hele zaal door was gegaan. Zo trots is ze erop.

Als laatste wil ik jullie het volgende meegeven want ooit komt dit weer:

Uitkijken over zee, duiken in de golven

Niet onder zorgen bedolven, ik voel me heel tevree

Fietsen of wandelen in de polder,

De zon op je huid en de wind om je oren

De vogels zingen luid, het leven smaakt naar vrij

Mogen doen wat je kunt

En zijn zoals je bent

Kom wie doet er met mij mee

Dan voelen we het alle twee!

Een hele lieve groet namens het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

We hebben het er al eerder over gehad, de tijd vliegt voorbij, ook tijdens het Corona Virus. Helaas lijkt het erop dat de tweede golf toch uitbreekt, hoewel nog bezig zijn met de eerste golf. Men werkt hard aan het vaccin, ze schijnen erg ver te zijn en er wordt al volop getest op mensen. Men hoopt/verwacht het eerste of tweede kwartaal van zo ver te zijn dat het vaccin gebruikt kan worden. En dan sta je natuurlijk voor een keuze, laat je je vaccineren of niet? Dat is voor iedereen persoonlijk, niemand kan voor een ander beslissen en ieder heeft wel zijn of haar redenen om het wel of niet te doen. Ook kan men veranderen van mening, ik denk dat het best een moeilijke keuze zal worden, voor mij in elk geval wel. Maar goed, zo ver is het nog niet en tot die tijd moeten we het doen met de maatregelen die de regering neemt en je eigen gezonde verstand.

Afgelopen week waren we dan eindelijk ons midweekje weg. In het park was ook alles prima geregeld. Wilde je zwemmen dan moest je reserveren, helaas kon dat maar voor 1 uur per dag en wij hebben daar dan ook geen gebruik van gemaakt. In het winkeltje, bij de receptie en de plaza waren looproutes aangegeven. De medewerkers hielden keurig afstand. We hebben de vakantie wel wat aangepast, zijn meer in het huisje gebleven, maar omdat de zon nog steeds heerlijk scheen was dat geen probleem. Ook aten we gewoon elke avond in het huisje in plaats van op de plaza en de meeste boodschappen hadden we al van thuis meegenomen. Mijn zussen hebben nog twee keer een wandeling gemaakt over de heide, mijn moeder en ik bleven lekker in het huisje, deden een dutje (mijn moeder had speciaal een nieuwe nachtjapon gekocht!!) en gingen daarna een kaartje painten. De sauna is alleen door mijn oudste zus op de laatste avond gebruikt. We hebben veel herinneringen van vroeger opgehaald, grappig om te merken dat 3 zussen alle 3 andere herinneringen aan een zelfde gebeurtenis hebben. De kamers waren ruim en de bedden goed, dus we hebben geen klagen gehad, behalve dan dat mijn persoontje maandag in de auto ziek werd en donderdagmiddag pas weer een beetje opknapte. Ik zag alle lekkere dingen die we mee hadden genomen aan mijn neus voorbij gaan, ik zat aan een droog beschuitje terwijl de rest zich bijvoorbeeld tegoed deed aan heerlijk brood met driedubbel beleg. Maar goed, het was niet anders en ik was er toch even uit en daar ging het om. Nu weer thuis en het leven van alle dag gaat weer verder.

Ook nu kan ik niet anders dan mededelen dat we nog steeds geen optie hebben om weer te gaan starten met de soos.

Heel even leek het er naar uit te zien dat er toch een kleine mogelijkheid was om de ruimte wat te vergroten, een vergadering werd ingepland maar even zo snel weer afgelast omdat ook zonder vergadering al duidelijk was dat dit ook de oplossing niet was. Dus we zullen nog steeds geduld moeten hebben. Het is helaas niet anders. U weet het hè, u mag nog altijd bellen naar mij op 06-43412445 voor een praatje of om even uw hart te luchten. Het maakt niet uit, ik bied een luisterend oor en als het even kan zal ik proberen of ik ergens mee kan helpen. Dat is ook het enige wat we kunnen doen.

Oog in oog met het mysterie

Blijf je dicht bij huis

Veel word je ontnomen

In je eigen onderkomen

Weer een kans om lief te zijn

Iedereen voelt dezelfde pijn

In deze moeilijke tijd

Voor iedereen zijn of haar eigen corona strijd

Hou vol en geef niet op

Want het is de wereld op zijn kop!!

Een lieve groet namens het complete bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Nadat een jaar geleden het plan ontstond, veel voorpret, veel twijfels, lijkt het er nu toch op dat onze vakantie naar Eerbeek doorgaat. Als u dit leest hoop ik dan ook dat we lekker op het terras bij ons huisje zitten met een spelletje of een boekje. Als het zou kunnen zou ik jullie allemaal in mijn koffer proppen en meenemen, wat een feest zou dat zijn. Op vakantie met de Ouderen Soos van Stompwijk! Maar ja, dat is niet mogelijk want ik zou niet weten hoe ik meer dan 60 mensen in een koffer moet krijgen, maar het idee is leuk. We hebben er zin in.

Het is een beetje aparte week geweest, de voorspelde hittegolf deed maandag en dinsdag goed z’n best maar de rest van de week maakte de wind het een stuk minder warm. Tenminste hier in de polder. Het was ook geen doen om een rondje op m’n scootmobiel te rijden want je waaide er gewoon van af. Maar verder was het een rustige week, met als hoogtepunt een bezoekje aan twee lieve vriendinnen. De tijd vloog voorbij, we raakten niet uitgepraat en dat is best bijzonder vanwege het leeftijdsverschil dat er tussen ons zit. Ik zou hun dochter kunnen zijn. Ook zijn we alle drie lekker aan de hobby, Diamond Painting, schilderen op nummer (dat is eigenlijk hetzelfde als Diamond Painting alleen dan met verf) en puzzelen. We hebben eensgezind besloten dit nog eens over te doen.

Zaterdag zijn ook mijn kerstkaarten van het Diamond Painten binnengekomen. Precies op tijd om mee te gaan op vakantie. Dan neem je namelijk niet zo’n grote painting mee en zo’n kaartje kan je altijd even doen als je een uurtje wil rusten of als mijn zussen gaan wandelen en mijn moeder gaat slapen. Dus ik ben helemaal blij, die liggen al in de koffer

Helaas lijkt het opstarten van de dinsdagmiddag soos verder weg dan ooit. De besmettingen nemen dagelijks met velen toe, de teststraten kunnen het aantal mensen dat zich wel laat testen nauwelijks meer aan en zoeken wanhopig naar oplossingen. Er wordt overlegd of, en zo ja er beroepen zijn die voorrang krijgen bij het testen, kortom het lijkt wel weer een beetje op begin maart toen de 1e golf uitbrak. Zou dit dan de zo veelbesproken 2e golf zijn? Of is het nog een staartje van de 1e?  In elk geval is het wel duidelijk dat wij voorlopig nog niet aan de beurt zijn. Achter de schermen werken we hard door, we zitten niet stil maar ook wij zien voorlopig geen oplossing, maar vergeet niet:

We zwaaien naar elkaar, vanachter het raam

We praten honderduit, met een straat ertussen

Vanuit de verte overlaad ik je met handkussen

Ik hoor je stem die zegt dat je me missen zou

Maar ik hou met afstand het meest van jou!

Een lieve groet van het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, Secretaris

Soms kan het leven knap ingewikkeld zijn. Denk je iets goed te doen, volgens afspraak, vervolgens gaat het vervolg helemaal verkeerd omdat iemand van de andere partij een reactie geeft terwijl dat haar of zijn taak niet is. Het leven gaat met vallen en opstaan en al doende leert men maar op het moment dat het gebeurt is het niet leuk, zeker als je het zelf vanuit de beste bedoelingen doet om voor een grote groep andere mensen iets gedaan te krijgen.

Ik begrijp dat het voor sommige van u nogal cryptisch is en er niet veel van zullen snappen, maar degene die het aangaat snappen het wel. Maar goed, net als met onze gezondheid geven we niet op en gaan we gewoon door, wie weet kunnen we de ‘schade’ nog beperkt houden.

Deze week gaan we nazomeren, nou ja….nazomeren…men zegt temperaturen van 30 graden. Zomerse warmte dus. Waarschijnlijk een laatste uitschieter voordat we overgaan naar de herfst.

Afgelopen vrijdag liep ik een beetje in de tuin te rommelen, het zonnetje stond wat laag aan de hemel en het was stil. Ik haalde hier en daar wat onkruid weg en toen kwam ik de eerste paddenstoelen tegen, dat is toch echt een teken van de naderende herfst. Dus heeft u deze week nog een momentje tijd over, of maak gewoon tijd, ga er dan nog even op uit. Geniet van het mooie weer, kijk om u heen en neem alles in u op. De hele winter kunnen we weer binnen zitten, tenzij het licht gaat vriezen met een zonnetje erbij, ook dan is het heerlijk om eropuit te gaan

Maar dat duurt nog even, voorlopig vieren we het leven nog in dit seizoen. Wat dat doen we toch, het leven vieren, ondanks het Corona virus. Voor ons ziet het er naar uit dat ons midweekje vakantie nu toch echt door gaat, we zijn alvast begonnen met boodschappen in te slaan en als je ziet wat we allemaal aan eten, drinken en snoeperijen meenemen kom ik 10 kilo zwaarder terug. Nou kan ik dat wel hebben dus dat zou echt niet erg zijn.

Waar je ook van kunt genieten is de waterinlaat van de nieuwe Driemanspolder die inmiddels in gebruik is genomen. Wat een prachtig bouwwerk en wat een geraas van water gaat er doorheen. Toen men bezig was met de bouw dacht ik wel eens wat moet dat worden, maar het resultaat is prachtig. Ook is het water een stuk breder geworden en kan je, mede door de waterinlaat, heerlijk zwemmen, kanoën, suppen etc. Dat kon toch wel maar nu heb je veel meer ruimte en schoner water. Je hoeft dus helemaal niet ver weg om een leuke middag te hebben. En ben je op een leeftijd dat je niet meer zwemt dan ga je lekker met een klapstoeltje in de berm zitten en kijken naar de jeugd die soms halsbrekende toeren uithaalt. Maar hun stralende snoetjes zeggen genoeg en liever dit dan de hele dag binnen achter de spelletjes computer. Als u zelf nou een thermoskan met koffie/thee/ limonade en wat lekkers meeneemt dan bent u gewoon op vakantie in eigen dorp. Stompwijk is prachtig.

En omdat ik zelf deze week een beetje mixed feelings had wil ik afsluiten met de volgende tekst uit een liedje van André Hazes jr:

Leef! Alsof het je laatste dag is

Leef! Alsof de morgen niet bestaat

Leef! Alsof het leven nooit echt af is

Leef! Pak alles wat je kan!!!!

Lieve Leden we hopen jullie op termijn toch weer in goede gezondheid te zien, maar hoe lang die termijn is durft niemand van ons te voorspellen,  maar we doen onze uiterste best!!

Een hartelijke groet namens het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Inmiddels is het september en de herfst heeft zich afgelopen week al aardig doen gelden. Maar net als op de tijd hebben we op het weer ook geen invloed en dat is maar goed ook.

Het corona virus zorgde afgelopen week ook voor grote consternatie, bij de bruiloft van minister Grapperhaus. Zowel het bruidspaar als de gasten hielden regelmatig geen anderhalve meter afstand en dat terwijl die regel zelf, door deze minister in het leven is geroepen. Minister Grapperhaus heeft zijn excuses aangeboden, uitleg gegeven en 2x de boete overgemaakt aan het Rode Kruis. Kous af zou je zeggen, iedereen maakt wel eens een fout. Houdt u altijd anderhalve meter afstand? Ik wil wedden van niet. Het gaat niet eens bewust en wat is nou precies anderhalve meter? Je kan moeilijk met een centimeter in je hand ergens naar toe gaan en als je met iemand wil praten eerst die anderhalve meter uitmeten. Maar het publiek blijft aan de gang, de beste man kan niets goed meer doen. Jammer, het moet ook een keer genoeg zijn.

Heel veel voorzichtig begin ik nu toch te hopen dat mijn midweekje vakantie eind september door kan gaan. We durven wat plannetjes te maken en al moeten we de hele dag in het huisje blijven, we vermaken ons wel. Ben er ook echt wel aan toe, na dit bewogen jaar. En we zijn er nog niet. Want wanneer we weer kunnen beginnen blijft nog steeds koffiedik kijken en de keren dat we dachten een bezigheid te konden organiseren ging het op het laatste moment toch niet door. Dat kost dan toch veel energie, achter de schermen werken wij als bestuur hard door, ondanks dat we geen wekelijkse soosmiddagen kunnen organiseren. Gelukkig hebben we nog wel contact met leden, de telefoon is geduldig, de e-mail ook en soms zit er gewoon een leuk kaartje van een van onze leden in de brievenbus. Dat geeft ook weer moed.

En ondanks dat alle kanten en gevolgen van het corona virus inmiddels wel zo’n beetje besproken zijn wil ik u toch meegeven dat we ons niet bang moeten laten maken. Blijf genieten van het leven, van de kleine dingen. Die zijn er wel, misschien moet je soms even zoeken maar echt dan vind je ze. Want het ziet er naar uit dat het nog wel even gaat duren en dan gaan we ons toch niet opsluiten en niets leuks meer doen? Ik ben de eerste die de hand in eigen boezem steekt, bij tijd en wijlen steekt de angst de kop weer op maar dan denk ik, ik heb nog genoeg om van te genieten doe dat dan ook. We kunnen nog lekker naar buiten, als het zonnetje nog even wil mee werken, je kan met kleine groepjes toch een kaartclubje vormen of een spelletje met een (klein) kind doen. We laten ons er niet onder krijgen door dit virus en daarom:

Nies maar voluit in je handen

Hoest met liefde recht in mijn snuit

Doe dat maar, zonder gene

Want met jou hou ik het wel even uit…

in quarantaine!

Een lieve groet van het bestuur van

Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

En de tijd tikt gewoon door. Hadden we een paar maanden geleden nog stiekem de hoop dat we misschien 1 september, na de vakantie, weer voorzichtig zouden kunnen beginnen met het opstarten met de soos middagen, nu moeten we toch inzien dat dit helaas echt niet mogelijk is.

1 December dan misschien? Dan zou het leuk zijn om Sinterklaas en Kerst samen te kunnen vieren, maar beloven kan niemand iets en eerlijk gezegd denk ik dat ook die datum niet haalbaar is. Kortom het is koffiedik kijken en we kunnen alleen maar afwachten. Het blijft toch verwonderlijk dat zo’n onbekend virus de hele wereld op zijn kop kan zetten en bepalen hoe we moeten leven.

Schreef ik begin van dit jaar dat je de zomer kan ruiken, probeer het nu nog maar eens een keer, ’s morgens vroeg of ’s avonds laat, dan ruik je de herfst. De bomen laten hun blaadjes alweer los, het wordt alweer vroeger donker en de eerste herfststorm hebben we afgelopen week gehad. We zijn alweer druk bezig om buiten alles winterklaar te maken. Zorgen dat we genoeg hout hebben om de kachel te laten branden, meerjarige planten eventueel overpotten en hier en daar nog een reparatie verrichten aan de kozijnen. Dan kunnen we ons straks binnen opsluiten, lekker warm en ons vermaken met onze hobby’s. Ik ben wel heel benieuwd hoe we in de winter het Corona virus ervaren. Hebben we er dan minder last van, omdat het winter is kom je normaal toch ook minder buiten en onder de mensen, of juist meer?

Met een beetje geluk heb ik nog een mid weekje vakantie in het vooruitzicht, eind september met m’n moeder en zussen naar de Veluwe. We hebben al een noodplan opgesteld voor als we het huisje niet uit kunnen. Het zal toch wel anders dan anders zijn, drukke plekken gaan we niet opzoeken, was ik helemaal blij met het vooruitzicht een week niet te hoeven koken, nu gaan we dat waarschijnlijk toch zelf doen en we hebben alleen al een koffer nodig voor de spelletjes, boeken, paintings en andere dingen die je kan doen als je een hele dag in het huisje zit. Maar we zijn even uit de dagelijkse ‘sleur’ en dat is heel erg fijn.

Ik hoop dat onze leden die op vakantie zijn geweest inmiddels veilig en wel weer in Stompwijk zijn en toch genoten hebben. Het spreekwoord “Het leven is een feestje maar je moet zelf de slingers ophangen” is dit jaar wel heel erg van toepassing.

En omdat het dit jaar zo’n raar jaar is vond ik dit gedichtje wel heel erg van toepassing. Het is ontstaan tijdens de zoveelste slapeloze nacht, altijd handig pen en papier op het nachtkastje:

Later maak ik dromen waar

Later ga ik ervoor

Later ga ik op vakantie

Later doe ik dat echt hoor

Later begin ik voor mijzelf

Later verander ik van baan

Later start ik met een hobby

Later zal ik voor mijzelf gaan

Maar later is vandaag,

Omarm het leven en pak die kans

Want niemand weet

Volgend jaar kan het misschien niet meer

En ben je dus te laat!

Een lieve groet van het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Daar ben ik weer over het weer. Gelukkig is het weer een beetje afgekoeld, hoewel….het was nog heet en benauwd genoeg de afgelopen dagen. Ik hoop dat jullie allemaal die hitte goed doorgekomen zijn en nu maar hopen dat het voorbij is. Een lekker zonnetje, graadje of 20 is mooi genoeg, dan kan je nog wat doen zonder dat je een appelflauwte krijgt. Zo genoeg over het weer nu.

Weet u al wat u gaat eten 28 augustus, 11 en 25 september nu we niet naar het dorpshuis kunnen? Jammer hé. Niet te moeilijk maken hoor, een aardappeltje, wat groente en een stukje vlees of vis volstaat prima. Wilt u er toch wat meer werk van maken dan zijn op internet ( www.smulweb.nl) tal van heerlijk receptjes te vinden die ook niet al te moeilijk zijn. Ik denk dat wij maar bij mijn moedertje gaan eten, die eet van tafeltje dekje, maar aangezien wij alle drie geen hele grote eters zijn kunnen we dat makkelijk delen haha. Probleem ook weer opgelost.

Twee weken geleden heeft u, als het goed is, het boekje van (Mijn) Leven met Corona in de bus gehad waar we met elkaar zo hard aan gewerkt hebben. Natuurlijk zijn wij heel benieuwd wat u er van vind, is het geworden wat u ervan verwacht had, is uw verhaal goed overgekomen en hoe vind u de uitvoering. We zouden het leuk vinden als u het ons laat weten. Het is een ontzettende klus geweest maar we hebben het met heel veel plezier gedaan. Één van onze leden heeft in de Dorpsketting laten weten wat zij er van vond en het spreekwoord luidt, als er één schaap over de dam is volgen er meer dus pak die pen of kruip achter de computer en stuur het naar de dorpsketting. Het heeft even geduurd maar wij vinden dat het wachten meer dan waard is geweest en hopen natuurlijk dat u het ook vind. Het is een mooi naslagwerk wat meerdere keren gelezen kan worden en ook door kinderen en later door kleinkinderen. Zo schrijven we geschiedenis.

De meeste maatregelen blijven onbeperkt van kracht. Pas kwam er iemand bij ons op bezoek, ik kon diegene al maar mijn man niet. Dus zij kwam de tuin in en ze stelt zich voor aan Henk met haar naam en Henk zegt ook zijn naam. Ik keek er een beetje raar van op, ik dacht nou Henk wat onbeleefd, je kan haar toch wel een hand geven. Toen ze weg was besprak ik dat met hem en hij zei dus: Hoe lang is dat Corona virus nou al actief? Je weet toch dat we geen handen mogen geven? Oh ja, echt straal vergeten, gewoon niet aan gedacht. Zo zie je maar het wordt een beetje gewoon en sommige maatregelen blijven niet hangen. Ik vind het toch nog steeds raar overkomen als je iemand die je niet kent geen hand geeft. Dat is toch een beleefdheidsvorm. Oeps, kleine blunder, sorry Henk.

En tot slot wil ik nog meegegeven:

Soms staat er iets in de weg,

Een obstakel, waar je flink van baalt.

Maar misschien is het juist dit obstakel

Waar je een waardevolle les uit haalt.

Wat die waardevolle les is mag iedereen voor zichzelf invullen, maar ik weet zeker dat iedereen iets uit deze periode haalt.

Een lieve groet namens het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris