Weggedoken in haar rode winterjas, met kleine driftige passen op voor mij veel te hoge hakken, probeert zij het vuur te ontsteken in haar sigaret. Langs de ingang van het ziekenhuis staan zij verkleumd in een rij, hun jassen nauwelijks dicht geritst de rook te inhaleren en mopperend hoor ik ze door de gangen van het Ministerie gaan omdat de rookruimte op de 4e etage afgesloten is in verband met de beperkte afzuiging van de grote hoeveelheden rook die zij produceren. Het zijn de rokers van vandaag. Het rare is dat ik er nauwelijks meer van opkijk. Het roken op straat is een algemeen goed geworden en wordt als normaal ervaren, naast zoveel dingen die wij ongevraagd opgedrongen krijgen. Dat was in mijn jeugd wel anders. Een rokende vrouw op straat werd direct gezien als goedkope sloerie waar je eigenlijk niet mee thuis kon komen.
De Dorpsketting verblijdde mij ook de afgelopen week met de melding van de gemeente Voorburg/Leidschendam over de toename van de toeristenbelasting. De exorbitante verhogingen die wij afgelopen jaar al ongevraagd opgedrongen kregen, worden zonder morren geslikt. Net als bij het rokersbeleid wordt de boer, die in deze moeilijke tijd een alternatief zoekt om zijn bedrijf draaiende te houden en recreatief als educatief de stadsmens op zijn bedrijf toelaat, aangeslagen met een extra verplichting; een verhoging met de toeristenbelasting. De heffing van € 3,18 staat in geen verhouding met het bedrag wat hijzelf durft te vragen voor een nachtje kamperen/logeren bij de boer.
Gek…. wij laten dit soort dingen gewoon over ons uitstrooien. Durven er nauwelijks over te praten dat een nachtje kamperen bij de boer eerst € 8,00 kostte en nu verhoogd wordt met 40%, laat staan er over schrijven. Durven ook het signaal niet af te geven of dit de nieuwe normen en waarden zijn die wij over onze burgers uitstrooien. Het wordt in deze tijd allemaal als normaal ervaren en ik zal mijn belevingskader moeten bijstellen.
Ze is haast bij de bushalte en wuift met een breed handgebaar naar de naderende bus dat zij ook nog meewil. Vlug neemt zij nog een flinke haal van haar zojuist opgestoken sigaret en dumpt het half opgerookte stickie met een breed gebaar naar het asfalt. Het zal de tijd wel zijn waarin wij leven, om dit soort dingen te moeten accepteren. Ik merk dat ik ouder word.
Leo Wijnhoven…….. U weet wel, die van de Zustersdijk