Mijn twee oudste zoontjes maken nu voor het eerst een Europees Kampioenschap mee. Bewust. Youri mocht de eerste wedstrijd helemaal kijken na twee dagen ‘vroeg naar bed, anders…’ en afgelopen zaterdagavond mocht Sven hem de eerste helft vergezellen. Die zelfde avond was er in het 8 uur journaal te zien hoe kinderen denken over hun ouders tijdens Europese Kampioenschappen…Ik hoorde onder andere de kinderen zeggen dat hun vader maar ook hun moeder erg raar gedrag vertoonden, van op de tafel staan tot aan rondjes in de tuin rennen na een doelpunt voor Oranje. Er waren ook ouders die woorden gebruiken die hun kinderen niet ongestraft mogen zeggen en er waren vaders die dachten dat ze Dick Advocaat waren (“Maar dan had ik niet Robben gewisseld!”).
Tja, daar werd je als voetbalminnend ouder aardig met de neus op de feiten gedrukt. Alle opvoedregels werden geschonden! Wij konden ons nog aardig inhouden maar we hebben de jongens wel een paar keer flink laten schrikken….Bij een kans van Oranje brulden wij oergeluiden uit waar de Dinosaurussen nog wat van hadden kunnen leren. Sven en Youri hebben een paar keer tegen het plafond gezeten van de schrik! Van pa waren ze toch wel wat gewend, maar wat hun moeder allemaal uithaalde! Op een gegeven moment dacht ik zelfs even dat ze spontaan op zouden staan en vervolgens hun kamertjes op zouden zoeken, om lief te gaan slapen, ver van die mafkezen beneden hen. Maar de heren vonden het denk ik toch wel spannend want ze bleven zitten, kijkend met een half oog naar de bezigheden van Oranje en het andere oog gericht op hun ouders in afwachting van een uitbarsting….
Dit riekt naar kindermishandeling maar wie is er niet groot mee geworden! We hebben toch allemaal wel eens als kind een groot internationaal kampioenschap mee mogen maken, in pyama en de haartjes nog nat?
De voorbeschouwingen maken de jongens ook mee en dan zien ze ineens Johan Cruijf of Youri Mulder in gesprek met de hijgerige Tom Egberts (“Johan, wat vindt jij van de opstelling? Kunnen we daarmee winnen ..hijg, hijg..alsjeblieft Johan, zeg dat het goed zit!”) en vragen ze natuurlijk wie dat zijn. “Nou, Johan Cruijf was de beste voetballer ooit en Youri Mulder was ook goed en wij hebben jou naar hem vernoemd. Sterker nog, een week nadat jij geboren was stond Youri opgesteld in Oranje!” Verder moet ik ze uitleggen wie Marco van Basten is en waarom we zo geprikkeld zijn als Oranje tegen Duitsland moet spelen. Elke dag ondergaan we zo’n vragenvuur. Want elke dag verschijnen er grootheden van weleer op het tv scherm om zo de voetbalprogramma’s van het nodige commentaar te voorzien. Volgens mij heeft iedereen die ooit een keertje gevoetbald heeft vakantie in Portugal, inclusief een paar blikken bekende Nederlanders want ook zij moeten laten zien dat ze van het spelletje houden…De gekte van een spelletje. Zó gek dat Sven nu óók op voetbal wil. Twee zonen aan het voetballen en nummer drie staat al in de wachtkamer met zijn oranje plastic bal waar niemand anders aan mag komen anders schreeuwt hij moord en brand. In 2004 maken mijn twee oudste kinderen bewust kennis van voetbal in toernooi vorm. Het zal zeker niet het laatste toernooi zijn…

Arjen Veldhuizen