Zondag 11 juni werden de voorrondes gehouden voor het N.K. beachhandbal. Stompwijk’92 heeft daar een reputatie hoog te houden, omdat ze tenslotte tweemaal Nederlands kampioen en tweemaal tweede zijn geweest. Opnieuw hadden de A en B junioren zich ingeschreven. Gemiddelde leeftijd van de A is 18 jaar en van de B rond de 15 jaar. Er was vooraf relatief weinig getraind, het weer was er ook niet zo naar. Zondag echter vielen de mussen van het dak. We zijn ’s morgens om 8 uur richting Wassenaarse Slag vertrokken en stonden in de eerst rij geparkeerd. De supporters die later vertrokken waren hebben anderhalf uur in de file gestaan in de verzengende zon, gelukkig bood de thermoskan koffie nog enige troost. Beide teams kregen drie wedstrijden voor hun kiezen. Het A team moest zich zonder hulp van Marieke Moes en Kim Kortekaas zien te redden, zij hadden na het examen wel een vakantie verdiend. Het A team kon zich relatief makkelijk plaatsen en zelfs de laatste wedstrijd tegen Verburch kon met één gewonnen helft al plaatsing voor de finale opleveren. Hoewel deze eerste helft nog wel spannend was, werd ook deze partij geheel gewonnen en was plaatsing een feit.

De B meiden speelden zeker de eerste wedstrijd flitsend, ze wisten elkaar blindelings te vinden, het leek Jong Oranje wel. En Naomie is vast familie van keeper Kenneth Vemeer, zij kan zo hard schieten dat zij vaak vanuit haar eigen doel kon scoren bij de tegenpartij en die doelpunten tellen voor twee. Hoewel deze spelregel bij een koppel scheidsrechters niet bekend was, is dit later toch in orde gekomen. Het was hard en zwaar werk om bij een dergelijke bloedhitte nog prestaties te leveren. Het zand was heet en bijzonder rul en dat konden de meiden aan hun kuiten merken. De laatste wedstrijd stonden de B meiden ook oog in oog tegen Verburch, hun oud trainer Kees Toonen traint en coacht dit team. De eerste helft werd met slechts 2 punten verschil gewonnen, met extra dank aan Cynthia. Ze wist zich, met gevaar voor eigen leven, door de verdediging heen te werken en tot tweemaal toe te scoren, wel kreeg ze daarbij de verdediging over zich heen. Ze wist zich te verbijten en zette haar hakken in het zand. Ze was als ‘joker’ ingezet, dus ook haar doelpunten telden voor twee. Een koelbloedig genomen penalty door
Claire telde ook voor twee. Ondanks dat zij en Rhiannon het survivalkamp maar net aan wisten te overleven konden beiden nog genoeg energie opbrengen om door het zand te ploegen. Jeannette weet in de aanval en in de verdediging te schitteren en nam de nodige doelpunten voor haar rekening. Ze had al wat last van hoofdpijn en dan de zon erbij en een elleboog van een verdediger op haar bol, maakte het er niet beter op. Toch kon zij zich staande houden. Ieder wist doelpunten te maken met prachtige valworpen, omdat het zand toch een stuk lekker landt dan de vloer in de zaal of het asfalt op het veld. Terug naar de laatste wedstrijd; de tweede helft was gelijk, dus toen moest het golden goal gemaakt worden, wie het eerst scoort, wint. En dat is spannend. Lilianne wist met haar lengte de bal naar het eigen team te werken, de aanval werd super opgezet en Laura kon het golden goal maken. Ze lag wel bijna op apegapen, omdat het letterlijk adembenemend was. Armen omhoog en rustig in en uitademen biedt dan letterlijk lucht. ‘Het was haar best gespeelde wedstrijd ooit”, aldus trainer Jan. Blijdschap alom en afkoelen in het ijskoude zeewater.
En nu op naar de finale op zondag 8 juli. We hopen dat Naomie tegen die tijd hersteld is van haar knie kijkoperatie en dat Laura nog iets kan regelen om de vertrekdatum voor haar vakantie wat uit te stellen. Deze week wordt er mogelijk elke avond getraind op het Zoetermeerse Noord Aa strandje .Je kan deze sterrenteams met eigen ogen bewonderen. Handdoek mee, thermoskan koffie of gekoeld flesje rosé dat is dubbel genieten van een mooie zomeravond.
Petra Oliehoek van Es