Wat een ideaal weekend om buitenshuis activiteiten te gaan ondernemen. Zo dachten er veel over toen Zoeterwoude vorig weekend in de ban van de kunst was, als buurvrouw geniet ik daar graag van mee. Op vrijdagavond werd het startschot gegeven door mevrouw Liesbeth Bloemen in het atelier van Piet Wolvers, waar hij samen met Anneke van Teijlingen een prachtige tentoonstelling hield. Piet heeft een nieuw etiket ontworpen voor een frisse Chardonnay die in de plaatselijke slijterij te koop is. Het is een voortreffelijk wijntje en staat nu fier naast de rode Merlot op de planken te pronken. Op het etiket staat de dorpskerk model, geschilderd vanuit twee verschillende aanzichten. Voor de frisse hapjes was gezorgd door de man van Anneke met hoe kan het ook anders vooral vers fruit en groenten. Oog en tong werden gestreeld.
Op het dorpsplein waren allerlei activiteiten maar mijn aandacht ging vooral uit naar de toneelvereniging, waar het publiek op het podium zat en de spelers zich tussen het winkelend publiek bevonden. Verrassend startpunt en ietwat spannend einde. Laat ze zich weer vallen of…
In de hervormde kerk werd een expositie gehouden van Mike van Bemmelen, die zich aardig in de picture werkt met zijn actieve familiefoto’s en de enige echte poldermodellen mochten gezien worden. Kleurenexplosies van veel groen en bonte koeien. Hier werd het oor van het publiek verrast met orgelspel, dat klonk als een klok. Langs het Watertje, wat een prachtig stukje Zoeterwoude, werd de expositie van Anna Istas opgeluisterd met 2 violisten en een pianiste en was ik getuige van een huiskamerorkest. Bijzonder sfeervol.
Natuurlijk genieten van de expositie van Tiny van Velzen, grote werken die in de hal van het gemeentehuis goed tot hun recht kwamen. Haarfijn gedetailleerde portretten met gevederde hoedjes, een ervan zou ze zelf kunnen zijn. Er is nog net tijd genoeg om een bezoek aan de Meester te brengen waar
Coen Franken Zoeterwoudse gezichten heeft gefotografeerd. Geweldig en allemaal in actie, het tevreden echtpaar Verhagen nemen een borrel na gedane arbeid.
Er zijn wel 31 exposities dus wil je echt alles zien heb je aan twee dagen niet genoeg. Ik heb nog een restje zondag en daar maak ik, samen met vrienden, gebruik van. Opnieuw zonnig en alle bezoekers fietsen van adres naar adres. Het is zo gastvrij om zo maar bij iemand binnen te mogen kijken naar bijvoorbeeld de prachtige mozaïeken langs de trap bij Ria Kerkvliet of in het toilet, de werkkamer. Ook hier worden we onthaald met gitaarklanken. De deuren van de verstopte boerderij van Lauran van Oers staan wijd open voor ontvangst, kippen scharrelen op het erf. Zijn dochter zorgt voor passende pianoklanken . Grote werken geïnspireerd op de groene omgeving. Hij zegt met concreet werk te starten en laat het idee dan los en dan wordt het abstract. Van afstand is toch het oorspronkelijk idee nog zichtbaar.
We haasten ons naar de van Swietenstraat waar ook nog het nodige te zien valt. In het clubgebouw de Kameleon is er van alles van diverse personen te zien.
Verder in de straat prachtige etsen en fijne tekeningen van vooral honden en katten. Het lijken soms net foto’s. Er hangen kleurrijke digitale bewerkingen, digitaal schilderen dus. Het ontvangst is ondanks dat we naar schatting van de gastvrouw nummer 352 zijn, toch gastvrij en het verhaal wordt net zo makkelijk opnieuw en enthousiast uit de doeken gedaan. Een ander showt aardewerk in prachtige keuren.
Van het bij elkaar gaan kijken is niets meer gekomen, men is toch vooral bezig met de eigen voorbereidingen. Bij Agnes en Femke van Gent is van alles te zien, het kamertje van oma zoals het toen in Emmaus was. Ik mag plaats nemen op oma’s stoel en waan mij inderdaad in haar kamer, het rolletje Wilhelmina pepermunt op tafel zorgt voor extra effect naast de Enkhuizer Almanak. Afscheid van een auto wordt prachtig in beeld gebracht met behulp van filmmateriaal, fotos en bewerkte restjes van het lakwerk. Prachtige herfstfoto’s van bessen op collage waarop de kleur de hoofdrol speelt. Het voederen door moedervogels van haar kinderen, de bekjes staan wijd open gesperd. Mooie beelden en schilderijen. Het geheel van inspiratie, uitproberen en gebruik maken van je talent maken het tot een gevarieerde expositie van moeder en dochter. De tijd is om en we sluiten af bij de Meester op het terras en zingen mee met het Shantykoor en laten alles nog even op ons inwerken. Een mooiere afsluiting van de zomer had ik mij niet kunnen wensen. Het wachten is op een initiatief in Stompwijk, want daar wonen ook heel veel verborgen kunstenaars. Verzamel de krachten, haal je werk en ideeën van zolder en ga gezamenlijk aan de slag en laat heel de buurt meegenieten van je talenten. Petra Oliehoek– van Es