’Het werd tijd’
publicatie: 6 10 2007
Amsterdam (KNSB) Met gebalde vuist sprong Cees Juffermans broer Joost om de nek, na de imposante sprint waarmee hij de eerste wedstrijd om de KNSB Cup van het seizoen om zijn naam schreef. ,,Dat werd tijd’’, schreeuwde Juffermans. En hij meende het ook nog.
Opmerkelijk, want zo lang is de historie van Cees Juffermans in het marathonpeloton immers nog niet. Vorig seizoen werd hij erbij gehaald, door TNT, op voorspraak van Joost Juffermans. Dat baarde opzien, want tot dan was Cees Juffermans eigenlijk alleen bekend als shorttracker. Als de beste van Nederland zelfs. De man uit Stompwijk heeft zelfs twee Olympische Spelen op zijn naam staan: 2002 in Salt Lake City en 2006 in Turijn. Maar daarna vond Juffermans het toch tijd voor iets anders.
Die overstap naar de marathon, erkende hij zaterdagavond, leverde aanvankelijk weinig goeds op. Veel fysiek leed, weinig wedstrijden. ,,Misschien tien’’, rekende hij snel. En zelfs in dat schaarse aantal races zat nog alles tegen. ,,Ik werd zelfs door mijn eigen ploeggenoten onderuit gereden. Een keer door Henk Angenent, en ook door mijn eigen broer.’’ Dat had gevolgen, weet hij. ,,Ik werd toch al snel weer afgeschreven door de mensen buiten mijn eigen ploeg.’’ Maar belangrijker was dat er binnen het team wel vertrouwen bleef. Juffermans, met een grote lach: ,,En dan is het lekker als je dat vertrouwen op deze manier kunt terugbetalen.’’
En hij had het, vertelde Joost, deze week al aangekondigd. ,,Hij riep dat hij die eerste wedstrijd zou gaan winnen. Doet ie het nog ook.’’
De manier waarop was indrukwekkend. Juffermans maakte samen met ploeggenoot Martijn van Es al deel uit van de kopgroep van elf die halverwege een ronde voorsprong pakte. Daarin ook de meeste andere grote mannen, als Jan Maarten Heideman, Ingmar Berga, Miel Rozendaal, Douwe de Vries en Cédric Michaud. Die groep moest uiteindelijk sprinten om de zege, nadat Heideman steeds de gaatjes had dichtgereden naar Bob de Vries en Rozendaal. Maar het was niet DSB dat profiteerde van dat werk. Waar Michaud de lachende derde leek te worden, kwam op het laatste rechte stuk Juffermans als een kogel onderdoor, om met ruime voorsprong de winst te pakken, voor Douwe de Vries en Michaud.
Die zege, daar was hij blij mee, zei Juffermans. ,,Maar als ik de namen zie van de mannen die ik achter me heb gelaten, dan ben ik echt trots. Dat zijn toch niet de eersten de besten.’’ Juffermans realiseerde zich best dat ze niet al te veel rekening met hem hadden gehouden. Maar dat zal nu veranderen. ,,Wij hebben bij TNT nu ook een sprinter in huis. Da’s best lastig voor de rest.’’
Juffermans zal zich net als zijn ploeggenoten straks gaan richten op de Essent Cup, die over twee weken begint. Daarover, zegt hij, heeft nooit twijfel bestaan. ,,De eerste twee wedstrijden van de KNSB Cup, en daarna de Essent Cup, dat telt. De zondag is straks het belangrijkste. Ja, puur vanwege de televisie. Ook TNT wil iets terugzien voor de sponsoring.’’
De traditie van de wedstrijden op zaterdag vindt hij mooi. ,,Traditie is belangrijk. Maar je moet ook verder durven kijken dan traditie, anders wordt de sport nooit groter. Als wij net zo waren blijven shorttracken als veertig jaar geleden, waren we nooit ergens gekomen.’’
Lachend zette Juffermans de traditionele fles Schrobbelèr aan de mond. Dat werd, vertelt hij, deze zomer ook geschonken op de bruiloft van zijn broer. ,,Toen heb ik gezegd dat ik deze winter ook een keer de fles wilde laten rondgaan. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou zijn.’’
(Red. dankt www.KNSB.nl)