Er hadden zich totaal 14 aanspanningen opgegeven voor deze dagrit.
Het verzamel , start en eindpunt was de boerderij van de familie Spaan in Snelrewaard (gemeente Oudewater).
Ik verheugde mij er erg op. Ik mocht met Koos van Hilten mee en moest om 09.00 uur bij Piet Roeling zijn, waar Dirkje (het paard van Kitty) in de trailer bij Froukje geladen werd. Linda ging als groom met Kitty mee. En zo vertrokken wij even na negenen richting Snelrewaard. De lucht was grijs en het miezerde, maar de temperatuur was prima. Zodra wij de A12 bij afslag Driebruggen verlieten werd het landschap mooi. Via Papekop en Oudewater kwamen wij keurig op tijd aan bij de familie Spaan, die ons een hartelijk welkom gaven met koffie en lekkers. Op een van de weilanden konden wij uitladen en inspannen. Helaas waren er 4 aanspanningen die af hadden gezegd, waardoor wij uiteindelijk met totaal 10 aanspanningen om 10.30 uur de rit begonnen. Ab reed met zijn tweespan voorop. Ton ging mee op de wagen van Koos. Ondanks de miezerige buitjes was het met volle teugen genieten van het prachtige landschap, vol met haar watertjes, watervogels met jongen, knotwilgen, bloeiende rododenderons en de vele mooi gerestaureerde boerderijen. Het ritmische geluid van de dravende paarden deed veel mensen op straat stil staan en met blikken van genot naar ons groepje kijken. Het geluid drong ook door tot in de huizen, want vaak zagen wij mensen voor het raam staan kijken en naar ons zwaaien. De eerste stop was op een parkeerplaatsje bij Waarder, wat dit jaar haar 900e jubileum viert. Even de benen strekken, ook voor de honden die mee waren. Onder het genot van koffie en koek werd er gezellig gekletst en werden er foto s gemaakt. Wij vervolgden onze weg met Ton nu aan de leidsels. Het bleef genieten! Langzamerhand klaarde het weer op, het was droog en af en toe kwam zelfs het zonnetje door. De 2e stop vond ook weer plaats op een parkeerterrein … waar anders moet je staan met 10 aanspanningen?! Het wat sterkere spul kwam nu tevoorschijn met stukjes kaas en zo!
Nadat de paardjes weer op adem gekomen waren en wij het lekkers op hadden, vervolgden wij onze weg via een klein bruggetje naar een prachtig mooi landweggetje met aan weerszijden bomen. Je waant je hier echt niet in de zo overbevolkte Randstad! Via de rand van Woerden reden wij terug naar Snelrewaard. Wist u trouwens dat Woerden een kasteel heeft?? Nou ik niet! Ton weet een heleboel over deze streek te vertellen, zo ook over het kasteel van Woerden, dat een vierkant waterkasteel is, gebouwd omstreeks 1410. Zo zie je maar dat zo n menrit ook leerzaam is! Aangekomen op het erf van de familie Spaan zagen wij dat de theetuin De Kwakel nu open was en er heel wat mensen gebruik van maakten. Wij reden door naar het weiland alwaar de paarden konden worden uitgespannen, aan de hand wat werden uitgestapt en water kregen. Gerdien liep alsmaar rond met schalen overheerlijke hapjes en naast de tap waren er ook allerlei andere drankjes voor ons neergezet. Het werd weer tijd om naar huis te gaan … helaas! Wij bedankten de familie Spaan voor hun gezellige gastvrijheid. Even nog genieten van de natuur voordat wij de A12 weer op moesten! Om een uur of drie kwamen wij aan bij de familie Roeling. Dirkje weer lekker op het land bij zijn maatjes, Koos met Froukje weer naar stal en ik in mijn kevertje gauw naar mijn eigen Lieke.
Terwijl ik dit verslagje op mijn laptop maak geniet ik nog na van de prachtige rit die totaal 32 km lang was en ons voerde langs plaatsjes als Oudewater, Papekop, Hekendorp, Driebruggen, Waarder, Woerden en … Snelrewaard.
Ab hartelijk dank voor deze prachtrit en Ton, Gerdien, Marije en Elske heel hartelijk bedankt voor jullie goede zorgen en gastvrijheid.
Ellen Martens … een Blesruiter
7 juni Vlaggetjesdag
De Blesruiter menners gaan ringsteken in Scheveningen. Wij wensen jullie veel plezier en mooi weer toe.