Heerlijk! Ik zit in de tuin een lekkere dikke weekendkrant te lezen. M’n korte broek ligt nog ergens onder in de kast omdat het nog helemaal niet bij me opgekomen was ‘m aan te trekken maar ik heb toch al een paar korte broeken rond zien lopen in de buurt. Met het gebruikelijke ‘gips’ eronder. Als ze maar goed ingesmeerd zijn! Ik trek m’n broekspijpen een stukje omhoog en vind het nog wel meevallen maar als ik mijn bril met meekleurende glazen afgezet heb doe ik de pijpen snel weer naar beneden. En lees verder. Uit onderzoek onder kinderen in de leeftijdsgroep 7 tot en met 15 jaar blijkt dat papa’s en mamma’s best strenger mogen zijn…Ik riep direct mijn kinderen bijeen voor een spoedvergadering over dit onderwerp, trok mijn meest strenge gezicht en vertelde hen dat de touwtjes strakker getrokken zouden worden. Maar nadat ik mijn ei kwijt was vroegen ze zuchtend of ik klaar was en vervolgens gingen ze weer verder met waar ze mee bezig waren. Dat bevreemdde mij want ik las in datzelfde bericht dat kinderen geen dure cadeaus of veel zakgeld willen maar liever een goed gesprek willen voeren of iets leuks doen met hun ouders. Nou, gesprekken hou ik genoeg met de mannen! Gesprekken over wanneer ze weer eens iets geflikt hebben of als ze juist niets hebben gedaan. Het is vaak de wet van de herhaling. Ik moet ze bijvoorbeeld elke dag weer vertellen dat ze hun jassen op moeten hangen als ze uit school komen. Geloof me, het is onbegonnen werk! Ik kan beter een kapstok naast de computer of de bank neerzetten want dan is de kans aanwezig, ik herhaal, aanwezig, dat ze de jassen ophangen. En zo kan ik nog wel een paar kantjes beschrijven met wat ze moeten doen….Maar ze wachten net zolang tot wij het tegen ze zeggen. “O sorry Pa, vergeten..” Maar de leuke dingen vergeten ze niet; het snoepje of koekje na een drukke schooldag of de Donald Duck bij de wekelijkse boodschappen (in plaats van even te helpen met de boodschappen naar binnen te sjouwen, graaien ze de Donald Duck tussen de prei en de tandpasta uit de tas en vervolgens sta je er weer alleen voor..). Gelukkig heb ik nu groen licht om strenger te zijn dus daar gaan we dan de komende week aan werken. Heerlijk hoor, terug naar de jaren vijftig en geen ge jij en ge jou meer maar gewoon U! Ik maak een vreugdedansje met mijn vrouw en lees daarna weer verder.
‘Vaders moeten niet gek dansen.’ Het staat er echt en ineens neem ik het artikel en dus ook het onderzoek niet helemaal meer serieus. En het wordt nog gekker want kinderen schamen zich meer voor hun vader dan voor hun moeder. Zijn ze nu helemaal gek geworden! Wat doe ik verkeerd? Als een voetballer op tv een dansje maakt na een doelpunt dan vinden ze dat leuk maar als Pa eens lekker uit zijn bol gaat, even niet aan rekeningen, files, achterstallige klusjes of vervelende collega’s hoeft te denken, dan schaamt de jeugd zich! Ik begon onderhand de conclusie te trekken dat Mama er dus gewoon het beste er vanaf komt in het artikel. Ik peins me suf waar dat aan kan liggen en ineens weet ik het: moeders hebben gewoon een voorsprong. Negen maanden om precies te zijn en natuurlijk de borstvoeding. Wie is er niet groot mee geworden! Daarom lopen wij mannen wat opvoeden betreft altijd maar achter de feiten aan. En die eerste jaren van een kind, tja, dan heb je er over het algemeen nog niet zoveel mee want ze slapen, huilen, eten, boeren, vullen luiers en slapen alleen maar en vaders houden gewoon van wat meer interactie.
Ik neem een slok van mijn koffie en bedenk wat ik tegen al deze negatieve berichtgevingen over vaders kan gaan doen. Een cursus of zoiets, dat we wel degelijk goed kunnen dansen en dat de grapjes die wij maken ook echt leuk zijn. Dan lees ik het laatste stukje en slaak ik een kreet die tot ver in de omtrek te horen moet zijn geweest, een kreet van opluchting die al mijn verontwaardiging van hierboven als sneeuw voor de zon deed verdwijnen: ‘Kinderen praten het liefst met hun moeder over seks.’ Mijn vrouw en kinderen kwamen naar buiten gerend en geschrokken vroegen ze aan mij of het wel goed ging. “Met mij?” “Prima! Het kan niet beter!” zong ik op een deuntje van Jan Smit.
En van blijdschap maakte ik een vreugdedansje door de tuin en zag bij de zoveelste pirouette nog net drie hoofdschuddende jongetjes teleurgesteld naar binnen lopen….
Arjen Veldhuizen