Afgelopen zondag stond voor alle groepen de rit naar Leimuiden op de kalender. Deze keer wat vroeger in het jaar, zodat we geen risico liepen op vakantiesluiting. Het was niet zo druk bij de start, zo’n 35 man/vrouw stond om 8.30 uur klaar voor vertrek. Er was ook nog een groep van 16 persoenen in Vreeland voor de 3 daagse en wellicht dat de Oranjekater ook nog wat mensen thuis hield. Met de A1 koos ik voor een heenroute die we niet vaak meer nemen. Langs de singels van Leiden en dan via Warmond en langs de A44 naar de Ringvaart. Niet zo’n lange route en het idee was dan ook om eens voor de drukte bij de koffie te zijn. Paul dacht daar kennelijk anders over want zijn lekke band in Leiden zorgde voor het nodige oponthoud. Hij had weliswaar zelf 2 reservebanden bij zich, maar die vertoonden door de nodige kilometers in zijn zadeltas allebei al slijtgaatjes. Gelukkig had hij als enige wel een doosje plakspullen meegenomen, dat maak je niet vaak meer mee. Alleen jammer dat er geen solutie bij zat. Paul begon al te vrezen voor een lange wandeltocht terug naar huis, want met zijn extra hoge carbonvelgen moet je ook banden met extra lange ventielen hebben. En die had verder niemand bij zich. De enige hele die hij zelf nog had zat in zijn voorwiel, met lagere velg. Deze konden we dus voor het achterwiel gebruiken en dan was er alleen nog een geleend binnenbandje nodig voor het voorwiel. Ikzelf bood er een aan die ook al een half jaar in het tasje gezeten had en in die tijd ook een slijtgaatje had opgelopen. Die kregen we dus niet opgepompt. De band die Ronald uit zijn tasje toverde had hij waarschijnlijk nog overgehouden uit zijn jonge jaren, want deze viel van ellende aan alle kanten uit elkaar. Gelukkig was er ook nog iemand die gewoon een nieuw bandje bij zich had en daarmee lukte het. Dan zal ik verder maar niet meer al te veel woorden vuil maken aan de diverse minipompjes die we geprobeerd hebben om de banden ook nog op spanning te krijgen. Van alle kanten werden ze aangereikt, maar er was er maar 1 die redelijk functioneerde. Conclusie van dit alles: de buitenbanden zijn tegenwoordig te goed, daardoor rijden we te weinig lek en blijven reservebandjes te lang ongebruikt in de tasjes zitten. En de lange hp pompen waren ook zo gek nog niet.
Toch nog net als eerste groep kwamen we bij café Keijzer, waar de koffie wél lekker smaakte. De A2 (4) arriveerde ook al snel, net als de B (4) en de C (3). De A3 (15) had kennelijk een lange route, want die kwamen we bij het verlaten van Leimuiden.pas tegen.
De terugweg leverde ook voor ons nog wel de nodige kilometers op, waarbij de toenemende zuidwestenwind nog heel wat inspanning vroeg. Na zo’n 85 km waren we mooi op tijd weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn
A.s. zondag 29 juni gaan we met alle groepen naar Nieuwkoop. De A rijdt ongeveer 90 km, de B 80 km en de C 60 km. Vertrek is om 8.30 uur vanaf Oostvlietweg 30.
Driedaagse van Vreeland
Op vrijdag 20 juni was het om 9.30 uur verzamelen van de 16 rijders voor de driedaagse naar Vreeland. Eerst een heerlijk bakje koffie bij Ruud en José. Om 10.10 uur vertrek naar de koffiestop in de Meije. Voor de meeste van ons nog op bekend terrein. Daarna gingen we naar Breukelen waar we onze lunchstop zouden houden. Het restaurantje zat midden in de weekmarkt die daar vrijdags gehouden werd. En wij hadden ook een marktman in ons gezelschap. Willem O. was al verdwenen over de markt, terwijl wij onze broodjes bestelden. Later kwam hij terug met zeer stinkende vingers. Hij wilde ons niet vertellen waar hij zijn vingers in gestopt had. We weten alleen dat hij een bekende tegengekomen was. Een mooi landschap bracht ons naar het plaatsje Vreeland/Nigtevecht. (65km) Na een drankje werden de kamers verdeeld en kreeg de familie van der Meer de bruidssuite. Maar iedereen had een schitterende kamer met douche (en bad) en toilet. Rond 18.00 uur een koud/warm buffet. Na het eten een flinke wandeling. Nog even een voetbalwedstrijdje en dan naar bed.
Zaterdags stond er een heerlijk ontbijtje voor ons klaar, zodat we goed gevuld om 10.00 uur aan ons fietsrondje konden beginnen. We zijn door Nigtevecht, Weesp, Naarden, Bussem en Hilversum geweest. In Naarden zijn het geen vroege vogels. Voor 12.00 uur is er geen koffietent open. Dus dat werd zoeken. In Bussum hebben we heerlijk koffie gedronken in een poffertjeskraam. Dit keer geen appelpunt maar poffertjes, is ook heel lekker. De route bracht ons door bossen en heide. En dan heb je ineens aan een eind van een bospad de V&D La Place. Verder geen winkel te bekennen. Maar wij hebben daar de lunch gebruikt. Prachtige natuur hebben we gezien. Maar helaas laat Natuurmonumenten heel veel land verslonzen. We geven het land terug aan de natuur, een idee van Natuurmonumenten. Daar kan Nico van V. zich zo druk om maken. Een land met veel te lang gras en distels, een doorn in het oog van Nico. Met ± 80 km terug. Lekker een zelfgemaakt ijsje bij de buurvrouw op de kaasboerderij gekocht. Om 18.30 uur stond er weer een chinees buffet voor ons klaar. En toen was het tijd voor de wedstrijd. 3 mensen hebben zich heel druk gemaakt. Nico was er weer bij en Lia de J. en Ellie v. H. Zij konden het haast niet verkroppen dat Nederland er uit lag. De rest liet het gelaten over zich heen komen en vond vooral het druk maken van die drie ontzettend grappig. De (sterke) drank voorraad was op, dus was het bedtijd.
Zondagochtend stond het heerlijke ontbijtje weer klaar. Tassen inpakken en wegwezen voor de terugreis. Koffie in Vinkenveen. Voor de A en B rijders een bekend adres. De C rijders waren hier nog nooit geweest. Dan komen we weer op bekend terrein. De lunchstop was in Nieuwkoop. De rit was vandaag 74 km waarvan we er wel 72 tegen wind hadden, dat was best afzien. Maar iedereen is fietsend thuis gekomen. Nog een afzakkertje bij Wil en Siem v.E. en toen zat het geslaagde fietsweekendje er weer op. Hulde aan de organisatie. Het was picobello geregeld. Dank je wel Gertjan voor het vervoer van onze bagage. We hebben ontzettend veel mooie landschappen, huizen en plekjes en allerlei dieren gezien. Ook hebben we drie keer dezelfde tunnel gezien. Maar ach, wat maakt het uit. We hebben zoveel beleefd in die 3 dagen dat er door Jolanda B. nog een uitgebreid verslag in het clubblad komt.
Marianne de Mos