Het Dorpspunt leek afgelopen zaterdagavond wel een bedevaartsoord. Van heinde en ver (o.a. Brabant) waren ze gekomen. Medewerkers en oud-medewerkers. Hier wilden ze bij zijn. Volle bak. Herinneringen werden opgehaald. Mooie en droeve. We hebben het allemaal meegemaakt. Niet te geloven hoe een klein blad zolang kan bestaan. In een tijd waarin alles verdwijnt, bleef dit overeind.

Vooral Leo Oliehoek en familie werden volop in de schijnwerpers gezet. Als 17-jarige van de jeugdsoos bij de drukpersen neer gezet. Telkens klonk het gedreun van de printers: kadoem kadoem. De hele zaal dreunde mee.  Hoeveel pakken papier zijn er gesjouwd? Printers gerepareerd? Het kwam allemaal voorbij. Voor Leo zit het er op. Eindelijk pensioen. Maar daarbij werden ook weer traantjes weggepinkt. Bloemen en presentjes voor de oud- en nieuwe medewerkers. Het was er allemaal. Ook door Boon’s gesponsord gebak.

Geweldig!

Nu op naar de 60……….?

Agnes van Boheemen- Vollebregt