November en december zijn van die maanden dat alle dingen die je je kinderen geleerd hebt als sneeuw voor de zon verdwijnen. En daar is maar één iemand de schuldige van! Juist, die gast uit Spanje, Sinterklaas. Elk jaar flikt hij het weer om langs te ko men en kinderen (én hun ouders!) hun leventje overhoop te halen. Met cadeautjes…Het lijkt die hamburgerketen wel. Alleen heb je bij de Sint het voordeel dat je niet die kleffe broodjes hamburgers hoeft te eten of die koude friet…..Youri ‘geven’ we nog een extra jaartje….Ik heb me ooit zorgen gemaakt over zijn eventuele reactie op de waarheid, maar het lijkt mee te vallen. Er worden nu door hem al bijna dagelijks vragen op ons afgevuurd die ons leren dat hij vreselijk aan het twijfelen is. Sven zit er middenin. Hij wil de Pieten bij Fox kids zien, hij moet het Sinterklaasjournaal elke dag zien en hij wilde naar de intocht van zowel Leidschendam als Stompwijk. De Sinterklaasceedee heb ik nog niet gehoord maar ik heb wel de binnenbezem voorbij zien schuiven…..En vorige week heeft hij bij een vriendje thuis Zwarte Piet gespeeld, boven, en het zusje van zijn vriend vertelde mij dat ze boven aan het strooien waren geweest….Toen we terughobbelden (ja, het was de Stompwijkse weg) vroeg ik aan Sven of hij er bij die mensen een zooitje van had gemaakt en daarop antwoordde hij dat ze wel iets hadden opgeruimd.. (Ik heb maar niks tegen zijn moeder gezegd…..)
Veel kinderen worden in deze tijd altijd erg druk en Sven is daar één van. Hij ontvangt per dag de meeste waarschuwingen en haalt daarmee zijn broertje Sil in. Ja, écht waar! Ook zien we zo nu en dan ‘ongelukjes’ terwijl hij al maanden super droog stond. Ach ja, het hoort er allemaal bij. En dan Sil. Sil en het fenomeen Sinterklaas. Het lijkt Sil nog niet echt te interesseren. Hij kijkt wel mee naar de programma’s op teevee maar dat is maar even. Daarna loopt hij weer rondom de tafel en krijgt van alles naar zijn hoofd omdat hij ‘in beeld’ staat. Het ‘schoenen zetten’ is hem ook nog vreemd. Hij zit tijdens het zingen er wel bij maar denkt volgens mij de hele tijd dat zijn familieleden totaal gek zijn geworden….Sterker nog, ik denk dat hij in staat is om de wortels die we in de schoenen leggen op te eten of in de groene bak te gooien! Wie legt dat nou in een schoen! Youri en Sven trekken zich niets van dit alles aan en gaan er gewoon helemaal voor. Ze beginnen nu ook al bij ons te slijmen door dingen te zeggen als: “Als we onze schoen mogen zetten dan gaan we daarna óók direct slapen, Pap!” “En dan slapen we óók uit!” voegt Youri daaraan nog toe.Resultaat op zondagmorgen: Om zeven uur stormden ze al naar beneden!
Arjen Veldhuizen