STV op het Toverbal festival

Theater Toverlei organiseert voor de derde maal het TOVERBAL FESTIVAL. Dit jaar doet de Stompwijkse Toneel Vereniging (STV) mee!
Op 9, 10 en 11 november staan negen totaal verschillende korte toneelstukken op u te wachten in de coulissen. De éénakters worden beoordeeld door een vakjury. U bepaalt welk stuk de publieksprijs wint!
Laat ik de laatste zin voor de zekerheid herhalen: U bepaalt welk stuk de publieksprijs wint! STV heeft u dus nodig om massaal op ons te stemmen!
Er worden drie eenakters per dag gespeeld. STV staat op vrijdag 9 november op het toneel. Die avond wordt om 20.00 uur geopend door Theater Toverlei (Het behouden Huysch). Vervolgens mag STV het stuk ELLE (ZIJ) uitvoeren. De avond wordt afgesloten door Toneelgroep Prikkels (NULPUNT).
ELLE is een grappig / ironisch stuk. Het gaat over beelden. Iedereen heeft een beeld van iets. Soms niets meer dan alleen een beeld. In dit stuk is als voorbeeld het absolute beeld gebruikt. Namelijk de Paus… “Zij” moet op de foto gezet worden om zo de wereld te voorzien van het beeld van “Hare Heiligheid”. Maar wat als het beeld niet meer klopt? Geloven wij dan het beeld of de werkelijkheid?
Hopelijk heeft u een beetje een beeld gekregen van het stuk. En hopelijk komt u op vrijdag 9 november kijken.
Theater Toverlei, de Doesmeer, Hoogmadeseweg 70, Leiderdorp

Dagkaart (drie voorstellingen) € 12
Passeparout (drie dagen) € 30

Programma én Reserveren via: www.toverlei.nl of 071 5895020
Met vriendelijke groeten, STV

Druk druk druk

Dinsdag 9 oktober kwamen we weer bij elkaar voor de ledenavond van Vrouw Actief. Deze avond was columniste Margriet Paarlberg te gast. Ik telde een 30 leden wat voor zo n bijzondere vrouw eigenlijk te weinig was. Maar de meeste leden lezen niet het agrarische weekblad “De Nieuwe Oogst” dus wisten niet wat ze zouden missen! Na de opening van de voorzitster met een toepasselijk gedicht; Druk, druk, druk gaf ze het woord aan Margriet.
De 46 jarige schrijfster uit het Noord Hollandse plaatsje Stroet vertelde over haar jeugd en de heftige pubertijd. Wanneer ze haar man Gertjan leert kennen, breken er andere tijden aan en gaat ze meewerken op het familie bloembollenbedrijf. Haar taak wordt dan de administratie, waar ze helemaal geen kaas van gegeten heeft en er gaat dan ook wel eens het een en ander mis. Door haar humoristische inslag heeft ze het heel lang volgehouden, maar er breken moeilijke tijden aan wanneer blijkt dat zij manisch depressief is. Ook belandt ze in het ziekenhuis voor een galsteenoperatie. Als dan ook nog blijkt dat haar dochter depressief is en een zelfmoordpoging doet en in een psychiatrische instelling beland, is de ellende compleet.
Om uit de dip te komen wordt haar aangeraden iets te gaan doen wat ze leuk vindt. Het is al jaren een droom om schrijfster te worden en ze solliciteert bij “De Nieuwe Oogst”. Daar schrijft ze nu al 15 jaar over de dagelijkse dingen. Er zijn inmiddels al 2 boekjes gedrukt met haar columns die jammer genoeg uitverkocht waren. Ook wordt ze gevraagd om huwelijken te sluiten en is ze dus een buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (BABS) en vertelt levendig over de interessante verhalen van de vele bruidsparen. Tevens houdt ze ± 40 lezingen per jaar voor verenigingen en bedrijven. Een druk leventje, maar zoals ze zelf zegt “Ik ben gewoon lekker bezig” en geniet ondertussen van de leuke dingen van het leven en de natuur en neemt ze de tijd voor die dingen die belangrijk zijn!  Een interessante avond!
Uw reporter voor een keer;
Annie van Rijn

Natuurontdekkingstocht in de herfstvakantie

Natuurgids Rob Wiewel, alias de boswachter , verzorgt op dinsdag 23 oktober weer een gave natuurontdekkingstocht voor kinderen van 6 tot 12 jaar, in het Zoetermeerse Westerpark. We gaan op zoek naar diersporen, misschien zien we wel konijnen, fazanten, egels of roofvogels, je weet het maar nooit. Ook ontdekken we het tonderzwammenpad en gaan het spookbos in. Natuurlijk letten we ook op paddestoelen. Er zijn er steeds meer te zien. Niet alleen de gewone, zoals de inktzwammen en de zwavelkopjes, maar ook de minder gewone, zoals de witte kluifjeszwam, die er best wel raar uitziet. Er is ook nog het raadsel van de afgezaagde takken in het bos. We gaan ontdekken hoe lang geleden dat gebeurd is. De natuurontdekkingstocht duurt ongeveer twee uur. Na afloop krijg je een vragenlijst mee naar huis. Daarop kan je laten zien wat je allemaal onthouden hebt. Je maakt zo kans op het winnen van een gaaf boek over de natuur. Voor meer informatie en aanmelden ga je naar www.natuurexcursies.web log.nl.

Gewichtige sociale zaken

Een asociaal drukke week gehad met vooral leuke bezigheden. Avondje theater, avondje barbecuen met de fietsclub in de Bles, avondje diner dansant met giga showvoorstelling in het prettige gezelschap van de harddraverijvereniging en als klap op de vuurpijl een etentje bij de pizzeria. Al met al een voorlopige tussenstand op maandag van plus 2 kilo. Vanwege de succesverhalen om ons heen Sonja uit de kast gehaald en het overschot weten terug te brengen naar plusstand van 500 gram, aldus de schaal van juf. Thuis was de stand praktisch gelijk gebleven. Ook anderen in de zaal worstelen met hun sociaal gezellige leven. Juf erkent de sociale ‘verplichtingen’ en neemt een aantal gouden regels door.
Vooraf thuis een nulpunten groentesoepje, dus uitsluitend groenten en wat bouillon, geen vlees, ballen of vermicelli. Op de ochtend van het feestje fruit en lage calorieën lunch om te sparen voor ’s avonds. Extra veel water op the day after. De dagen voor en zo nodig achteraf extra rustig aan. Rode sauzen in plaats van witte, liever geen stokbrood met knoflookboter. Veel sla, weinig vlees. Tomatensap als voorafje, nulpunten. Wat te denken van je glas wijn links voor je zetten en het glas water rechts, dat helpt tegen het onbewuste wegnippen. Ah, dat brengt ons op andere ideeën. Je kunt ook met je verkeerde hand eten om de snelheid te vertragen. Maar dan is kaarslicht een vereiste, want je ziet er dan niet uit.

Petra Oliehoek van Es

De Blesruiters

Kaartavond  
Vrijdag 19 oktober hebben wij onze tweede kaartavond. Iedereen is weer welkom. We starten om 20.00 uur in de kantine van de Blesruiters, geopend vanaf 19.30 uur.

Ton Zuidgeest

De Blesruiters … altijd en overal actief

RECTIFICATIE:

De Algemene Leden Vergadering zal niet op 9 november plaatsvinden in verband met de reeds geplande kaartavond, maar op vrijdagavond 16 november.
Aanvang 20.00 uur in het Clubhuis.

Met vriendelijke groet, Ellen Martens

Muizenissen

Er is een Heilbot van ruim 250 kilo gevangen en terwijl ik dit schrijf zijn de koks wellicht bezig met fileren en de koksmaatjes bezig met ruimte in de vriezer te creëren. De media berichtten dat het beest ruim honderd jaar moet zijn geworden maar na wat speurwerk blijkt dat ze ten hoogste 70 jaar kunnen worden..Lullig hoor. Ben je lekker aan het rondjes zwemmen in een of andere oceaan nadat je eindelijk onder die ijskap vandaan bent gezwommen, eet je elke dag gezond (vis!) en neem je elke dag meer dan genoeg levertraan tot je, zit je ineens vast in een net en wordt je opgetakeld door een vissersboot. Dan probeer je de vissers er nog van te overtuigen dat ze hierdoor wel heel snel hun visquota bereikt hebben en dat je never nooit in die blikjes past maar kennelijk was dat voor dovemansoren en ligt je kop ineens in een rood viskrat. Oké, je kop gaat dan wel weer naar een museum maar wat heb je daaraan? Echt lullig. Want je hebt je nooit met criminele vriendjes ingelaten, je hebt altijd keurig je bekeuringen betaald, samenscholingsverboden waren je vreemd (alhoewel een school schollen jouw een dikke buik bezorgde) en als ze het hebben over hufterproof bushokjes sta je toch even op je rugvin te krabbelen. Ik heb dit unieke beest gezien. Vrijdag kwam een trotse visboer langs op mijn werk en we mochten in zijn vrachtwagen kijken. Het Promenade hotel had ‘m gekocht en ze hadden uitgerekend dat een kleine (!) 700 man hiervan kon eten. Later kwam ik deze heilbot weer tegen op het internet en las ik een reactie van een bezoeker die mij deed brullen van het lachen: “Dat beestje heeft 100 jaar zware metalen, radioactief afval en ander in de wereldzeeën gedumpte rotzooi overleefd: de vraag is of de 700 eters dat ook doen!” Sarcasme ten top, met een groot waarheidsgehalte, helaas. Gelukkig hebben we de ANWB en die zegt dat het allemaal wel mee valt. Kijk maar, Den Haag is als tweede geëindigd in de strijd om het schoonste strand van Nederland. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat we dit jaar een zomer hebben gehad in de lijn van ‘Het waren twee fantastische dagen!’ maar mijn twijfels over dit verhaal zijn net zo groot als de Heilbot van hierboven. Want zodra Paulusma en zijn kornuiten ons ’s avonds om elf uur vertellen dat het prima strandweer wordt, staan ’s morgens om tien uur alle toevoerwegen naar Scheveningen alweer helemaal vol met auto’s en koelboxen. Enkele uren later zitten al die mensen dan op het strand kont aan kont en string aan string te zweten, te braden en te vervuilen en zeggen ze ook nog tegen elkaar dat het zo gezellig is. Bij zonsondergang gaan ze dan weer huiswaarts (of ze blijven wat langer want dan kunnen ze het vuurwerk nog even meemaken..) en sluiten weer aan in de file. Da’s trouwens óók lullig maar dit even terzijde. En dan komen ze…. Denk niet dat je daarna met je liefje een romantische strandwandeling kan maken want niets is minder waar….Want dan komen namelijk de schoonmaakploegen, in de vorm van tractoren, shovels van mijn part, die met een soort van zeven het kaf van de koren scheiden. Daarachter rijdt dan een vrachtwagen waar de rotzooi ingegooid wordt en schoon is weer het strand. En dan komt meneer Guido van Woerkom met zijn ANWB bodywarmer aan het strand keuren. Waarom eigenlijk zo laat nog? Hij moest kennelijk nog bijkomen van een té zwaar op de maag gevallen diner in het Haagsche Promenade hotel….Ik weet wat er op het menu stond!
Arjen Veldhuizen

Stompwijkse bloemiste zet het Mauritshuis in de bl

De tentoonstelling  Hollanders in Beeld in het Mauritshuis  in Den Haag is op 13 oktober jl. Koninklijk geopend. Ter gelegenheid hiervan had Ingrid Verboon van Bloemsierkunst “De Passie” uit Stompwijk de eer om de bloemdecoratie te verzorgen.
Ingrid brengt wekelijks een uitgebreid assortiment bloemen naar het Mauritshuis. De immens grote bloemstukken in de hal verzorgt ze al sinds de opening van haar winkel. In mei 2007 vierde ze haar 10 jarig jubileum!
Ook de tafelversieringen en  overige bloemstukken zijn ontworpen en vervaardigd door deze enthousiaste Stompwijkse bloemiste. De kleuren van de bloemen in het Mauritshuis zijn roomwit/crème & zachtgeel, gebaseerd op de kleuren van Shell,  hoofdsponsor van dit evenement.
Alles houdt Ingrid Verboon in eigen hand; de besprekingen vooraf, de inkoop van de bloemen, het creëren van de arrangementen en uiteraard is de aflevering tot in de puntjes verzorgd.
De tentoonstelling   Hollanders in Beeld   vindt plaats van 13 oktober 2007 tot 13 januari 2008. Voor meer informatie: www.mauritshuis.nl
Bent u nieuwsgierig naar wat Ingrid voor u kan betekenen: neemt u dan een kijkje op www.bloemsierkunstdepassie.nl of kom langs aan de Dr. van Noortstraat 186 in Stompwijk, telefoon 071 5803515.

Prins Aad III en Page Jolanda reiken VIP kaart uit

Afgelopen donderdagavond was het dan zover, tijdens de zeer druk bezochte senioren computercursus in het dorpshuis hebben Prins Aad III en Page Jolanda de VIP kaart uitgereikt. Dit jaar was de eer aan een totaal verbaasde Theo van der Meer, getrouwd met Bep en vader van Astrid, Johan en Maarten, om de kaart in ontvangst te nemen. Theo regelt al geruime tijd de kleding konvooien naar Roemenië, ook heeft hij veel vrijwilligers werk verricht bij Stompwijk ’92. En mede dankzij de hulp van Theo ( erelid van De Blesruiters! ) is in 1980 de kantine van De Blesruiters gebouwd, een plek waar jong en oud wekelijks veel plezier aan beleefd. Tevens is hij zondag jl. 69 jaar geworden, nog vele jaren toegewenst namens De Gaanders. Redenen genoeg om Theo van der Meer de VIP kaart uit te reiken, waarmee hij het gehele seizoen toegang heeft op alle avonden die de carnavalsvereniging organiseert in Het Blesse Paard. De carnavalsvereniging wenst Theo van der Meer een gezellig seizoen toe. Nu met motto bekend is en de voorbereidingen gestart zijn is het voor velen nog weer de vraag wie de prins en de page voor het komende seizoen worden. Er gaan al een aantal geruchten, maar toch is het ieder jaar pas bekend als de prins en page uit de opkomstkar komen. Dus pas op 10 november zal bekend worden wie de prins en page van dit jaar worden. Ook wordt op die avond weer een best verklede man, vrouw en groep gekozen voor de mooiste zwart/wit outfit op het grote Zwart Wit Bal. Voor meer informatie en foto’s kunt u altijd surfen naar www.degaanders.nl C.V. De Gaanders

Winterseizoen 50+ tennis is gestart

Speelt u ook zo graag een potje tennis? Of wilde u het altijd al eens leren? Leeftijd hoeft geen belemmering te zijn. Tennispark Leeuwenbergh en Welzijn Oud en Jong (WOeJ) bieden 50plussers een speciaal winterarrangement. Abonnees kunnen dagelijks vrij spelen en de fijne kneepjes leren in een speciaal lesprogramma voor senioren. Tennissen is niet alleen gezond. Het is ook een leuke manier om anderen te ontmoeten en samen bezig te zijn. Al ruim 200 senioren maken gebruik van het aantrekkelijke tennisarrangement, maar er is nog genoeg plaats voor nieuwe leden.
Vrijdag start een nieuwe groep met tennisles. En verder kunt u dagelijks – ook in de weekenden – tussen 9.00 en 17.00 uur vrij tennissen.
Geef u snel op, want het seizoen is al begonnen. Tennispark Leeuwenbergh . Meer informatie? Via mw. Borsboom, tel: 070 – 390 67 04.

De tijd vliegt voorbij – ook in Bolivia!

Half februari ging ik weer terug naar Sucre, naar ‘huis’. In het vrijwilligershuis stonden Amaia en haar vriend Xabi me al op te wachten. De volgende dag gelijk carnavalsoptocht met de kinderen van Ñanta, het centrum waar ik weer aan de slag zou gaan. Voor de optocht werd iedereen geschminkt, nou ja er werd wat verf (gelukkig wel met water afwasbaar) op de gezichten gesmeerd. Een optocht met live muziek, een aantal kinderen speelden muziek op de panfluit en de anderen dansen er voor of achteraan… en de gewoonte is om naar iedereen waterballonnen te gooien en schuim te spuiten…. dus je begrijpt wel dat je niet droog eindigt. Diezelfde vrijdag werd ik bij Centro Educativo Ñanta verwelkomd met emmers water die natuurlijk over mij heen werden gegooid. Lang leve de Boliviaanse carnaval!!
Eind januari is één van de muren van het koloniale gebouw ‘Casa de Joventud’ omgevallen. Door instortingsgevaar kon Centro Ñanta niet meer functioneren achter dit gebouw. De overheid zal dit gebouw moeten restaureren … helaas kan dit in Bolivia wel even duren. Gelukkig heeft Ñanta een andere locatie gevonden. Bij de nieuwe locatie is er met de steun van Cordaid met het project ‘Vakopleiding, educatie & recreatie’ een computerlokaal ingericht. Hier leren de kinderen de belangrijkste computerprogramma’s, kunnen zij op de computer huiswerkopdrachten maken en educatieve spelletjes spelen.
Op zaterdag 28 april was het groot feest bij Ñanta, op deze middag werden 16 kinderen van groot tot klein gedoopt. Na de doop hebben de kinderen kunnen dansen en was er een heerlijke maaltijd. Naast dat de kinderen met de doop opgenomen worden in de katholieke kerk heeft de doop voor deze kinderen nog een andere belangrijke functie….. met het doopcertificaat is het makkelijker om een geboortecertificaat te verkrijgen. Een geboortecertificaat is zeer belangrijk bij het inschrijven op school, maar ook om een identiteitsbewijs te verkrijgen . Het was een bijzondere dag en ik heb er weer 3 peetkinderen bij in Bolivia: Cesar, Ricardo en Jonathan!!
Sinds half maart ben ik begonnen met Amaia huiswerkbegeleiding te geven aan de jongste jongens in het opvanghuis van Ñanta. De jongens, die in het opvanghuis wonen, komen van de bergdorpjes naar de stad om te werken en naar school te gaan, terwijl hun familie nog op het ‘campo’ woont. In de stad hebben zij geen woonplaats. Voor de internaten zijn zij vaak al te oud. In het opvanghuis van Ñanta kunnen 10 12 kinderen tussen de 11 –18 jaar worden opgenomen. Zij wonen met een Boliviaanse familie in een huis, veel privacy is er niet, maar ze hebben een thuis in Sucre en dat is belangrijk. Met Pasen heb ik me even laten gaan met de Nederlandse tradities, de kinderen vonden het prachtig maar heel raar… PAASEIEREN VERVEN .. en het was natuurlijk heel vreemd dat je deze gekookte eierkunstwerkjes nog gewoon kon opeten. Het zoeken van chocolade eieren was ook een groot succes. Op 30 april hebben we met de kinderen en de Nederlandse vrijwilligster Laura hutspot gemaakt, een typisch Nederlands gerecht op deze koninklijke dag!!
Smullen maar… terwijl in Nederland op de Koninginnedagmarkt flink wordt gewerkt om geld in te zamelen voor deze kinderen!
In april van dit jaar is de vereniging Charles de Foucauld begonnen met een nieuw programma om kinderen met een handicap in de bergdorpjes van de regio Potobamba (departement van Potosí) te ondersteunen in hun woonomgeving. Elke 14 dagen gaat een interdisciplinair team met mensen uit gezondheidszorg ,educatie en maatschappelijk werk naar de regio. Dit is een arm gebied waar de mensen veelal nog leven zonder stromend water en elektriciteit, het leven is daar nog echt iedere dag overleven! Kennis, informatie en hulp voor mensen met een handicap ontbreken. Als er een ‘doktersploeg’ komt, wordt er meteen gedacht dat we een gehandicapt iemand kunnen genezen. Dit is natuurlijk niet het geval, met een pilletje gaat de handicap ook in Bolivia niet weg. Met het programma wordt ambulante zorg gegeven aan mensen met een handicap. Aangezien we maar weinig in ieder deel van Potobamba komen, leiden we leerkrachten, verplegers en gezondheidspromotors op deze ondersteuning te bieden met dit wel heel bijzondere ‘rugzakje’.
21 september ben ik weer aangekomen in Nederland.
Na de Amigos kaartavond vlieg ik weer naar Bolivia. Terug naar Sucre, naar de kinderen van Ñanta, het Boliviaanse leventje, de armoede en politieke onrust, de rijke cultuur .. naar daar waar op dit moment mijn hart en leven ligt!

Saludos,
Linda de Jong

Dorp van het dorstige hert