De Stompwijkse paardendagen liggen even achter ons en ik kijk terug op bijzonder zomerse dagen. Een extra zonnestraaltje binnen het koersgebeuren is toch Ubinia Limburgia die sinds dit jaar op Stompwijkse bodem staat en zich als eerste plaatste op de kortebaandraverij. Dit feit is aanleiding om eens met de eigenaar een babbeltje te maken en dat is Gerrit Bosman.
Gerrit Bosman komt uit Leiderdorp en is al vroeg besmet geraakt met het paardenvirus, even dacht hij genezen te zijn. Hij zou een caravan gaan kopen en daarmee op pad gaan. Maar dacht hij: ‘dat is leuk voor 5 maanden, wat ga ik de overige 7 maanden van het jaar doen….’
Kortom, het virus stak de kop weer op en met nu al twee eerste prijzen als resultaat.
Wie is Gerrit Bosman?
Een bescheiden man van 71 jaar die vroeger 2 pony’s had voor vermaak van zijn kinderen. In de jaren zestig kon je voor 25 gulden meedoen op de ‘Wilde Baan.’ Als pikeur had je dan geen rechten op de officiële banen. Later heeft hij zijn pikeursdiploma gehaald en kreeg hij zijn rijvergunning. In de jaren tachtig is hij officieel begonnen op de gewone baan. Hij had toen succes met zijn eigen Armada K, die binnen één jaar tijd alleen op de woensdagmiddagen f. 10.000, bij elkaar wist te rijden.
Faith Princess
Weer later kocht hij Faith Princess voor de kortebaan en hij kan zich die eerste rit in Stompwijk nog goed herinneren. Met veel vertoon werd de komst van Harry Pools speciaal aangekondigd, die met twee paarden uit Duitsland was komen op draven. Het was Gerrit die samen met Faith Princess de strijd aan ging. Hij wist die middag beide paarden uit te schakelen en werd tot grote tevredenheid 4e. De overwinning smaakte zoet.
Of die keer dat écht het beste paard van stal ooit, Yellowa, op speciaal verzoek in Stompwijk was uitgenodigd. Yellowa had een prijzengeld van f. 1.300.000, bij elkaar gelopen en kon een echte topper genoemd worden. Er was speciaal een plekje met stro gecreëerd in het draverkwartier waar men een blik op het wonderpaard kon werpen.
In de allereerste rit werd de favoriet er uit gereden door de combinatie Gerrit met Princess. ‘Dan mag je een antiquair uit Putten zijn, trouwens al was het Prins Bernhard zelf geweest, bij een verloren partij komt er niemand meer kijken’. Ik lees in een prijsvraag op internet van het Nakoersen forum dat dit in 1995 was en dat Yellowa toen 14 jaar oud was.
Gerrit heeft Faith uiteindelijk verkocht met hoofdstel en al aan Aad Pools, omdat het paard ‘niet te houden’ was. Hij reed 80% op de rechterkant en uitsluitend via zijn mond, in plaats van op zijn tuig, dat deed nagenoeg geen dienst. Als het paard de eindstreek rook liet hij het bit los en was Gerrit dankbaar dat hij de finish heelhuids haalde. Trouwens Faith heeft hem lichamelijk gewoon naar de knoppen geholpen, doordat zijn rechterkant veel te verduren kreeg. Bij het racen is het dan constant corrigeren. Zijn rechterarm is langdurig overbelast geweest en met zijn rechterenkel is het nooit echt meer goed gekomen.
Hierna heeft hij nog twee paarden gehad, eerst Morris en later de hengst Rocky Star. Met Rocky heeft hij de finale van het eindklassement lange grasbanen in 2000 gewonnen. Hij is lange tijd met hem aan het dokteren geweest. Eigenlijk was het hem al 2 jaar eerder geadviseerd maar uiteindelijk heeft hij hem vorig jaar november ‘in laten slapen’, zoals dat mooi heet.
Ubinia Limburgia
Na de dood van Rocky ging Gerrit denken aan een rustiger bestaan met een caravan, maar ja dat is misschien de eerste dag leuk en de tweede en de derde, maar dan….. Hij had alle spullen nog, zoals zijn trailer en het virus had hem opnieuw in de ban. Het paardenbestaan laat je gewoon niet meer los met als gevolg dat hij op zoek ging. Hij deed wat navraag op de baan in Emmeloord en in Aduard boven de stad Groningen. Hij werd geattendeerd op Ubinia Limburgia die de 7e koers had gewonnen en te koop zou zijn. Hij heeft de koers zelf niet gezien, maar was wel gecharmeerd van het paardje, dat sprekend op Rocky Star leek (zijn dochter dacht dat ie weer terug was.)
Hij hoorde de eigenaresse tegen een vriendin zeggen ”Morgen gaat ze naar de manege, ze is de afgelopen weken zadelmak gemaakt”. Haar vriend die het paard met de sulky bereed bevestigde de wens van verkoop, omdat men wilde dat het paardje in goede handen zou komen werd er aan Gerrit van alles en nog wat gevraagd. Ubina stond al geladen in de wagen waar ze gewassen en uitgespannen was. De vraagprijs was € 700, , ‘Oh’, zei Gerrit ‘dan is € 600, zeker ook goed.’ En dat was het.
Hij is haar de volgende dag gaan halen in Wolvega waar ze gestald stond. Het werd een lange rit huiswaarts, want ze was vreselijk druk in de trailer. Gerrit is doorgereden en stopte pas bij de veearts voor de influenza inentingen. Daar bleek dat ze onder de pijp was geraakt en daarom zo onrustig was.
De eerste reactie van de veearts was dat ze voor ongelijk was en achter 2 dikke hakken had. Dat was een kwestie van opereren, maar de operatie zou al duurder zijn dan de aankoopprijs. ‘Ik zie wel’, was Gerrit zijn laconieke reactie.
Hij trok in zijn pikeurspak aan (hij mag dit jaar nog rijden, officieel mag dit tot je 70ste, hij is al 71 jaar) en ging eens kijken of ze draaien wilde, dat is van belang bij de start. Linksom, rechtsom, makkie, geen springneigingen, ook prima.
Hij heeft rijdster Lindsey Pegram gevraagd wat ze ervan dacht om van start te gaan in Warmond. ‘Ik zal het proberen’, zei Lindsey en werd prompt nummer 1 in Warmond, tot ieders verrassing, niet in minst door Gerrit. Er meldden direct liefhebbers om haar te kopen, voor sommige is € 10.000, niks als ze miljoenen op de plank hebben en voor € 20.000, een paard dat minder presteert hebben geïmporteerd uit Duitsland. ‘Ze is niet te koop, aldus Gerrit en al zou hij dan een paard kunnen kopen van € 5.000, dat biedt geen garantie. Een kortebaner wordt zo geboren en gaat ‘lopend aan de hol’, die geeft alles en is moeilijk te remmen.
Direct na de kortebaan van Warmond stond Stompwijk op het programma, waar ze het ‘niet zou kunnen redden’, aldus de kenners, want onze baan is 25 meter langer. De meer ervaren paarden krijgen dan meer gelegenheid om in te halen. Hij dacht het zelf trouwens ook , maar ze redde het wel tot vol onbegrip van iedereen, het gewone volk, maar ook het paardenvolk. In de eindstrijd tegen Private dancer bleef ze lopen, terwijl Private dancer ‘uit elkaar viel’. Die was schoon op, liep van ellende in telgang, ging zwalken en liep bijna nog een keer tegen Ubinia aan. De tweede winst was binnen.
Na het succesverhaal van Gerrit Bosman gaan meer mensen het met hun paard proberen op de kortebaan, met als gevolg dat Ubinia Liburgie vanwege teveel aanmeldingen werd uitgeloot in de kortebaan van Voorschoten.
Het vervoer gaat nu een stuk beter, hij pakt de paarden nooit in met allerlei bandages. Hij zet haar nu aan twee kanten vast. Hij rijdt altijd zelf en rijdt erg rustig. Zodra hij denkt het stoplicht op rood gaat, haalt hij zijn voet van het gas en laat de auto met trailer uitrijden. Van te hard remmen wordt het paard onrustig en onzeker.
Het kopen van een paard is geen kunst, maar het onderhouden.
Gerrit is weer helemaal in zijn element. Elke dag gaat hij naar zijn paard dat op stal staat bij Kees en Wil Olsthoorn, hij staat hier al jaren. Onderweg van Leiderdorp Stompwijk snijdt het vers mals gras langs de weg, propt dit in zijn overvolle auto. Zijn hele achterklep is namelijk gevuld met paarden benodigdheden
Hij traint dagelijks een half uur tot drie kwartier met Ubinia. Hiervoor heeft een speciale sulky met brede banden dan mag ze een uurtje grazen en aansluitend gaat ze naar haar stal en wordt ze verwend met het malse gras en eten. Hij zorgt zelf altijd voor het voer dat hijzelf mixt, de een geeft alleen maar haver, de ander uitsluitend bics, het is maar wat jij denkt dat goed voor het paard is. Hij heeft met één paard alle tijd, hij is rustig en jaagt de paarden niet op, gunt ze de tijd daarmee maak je een paard tot vriend.
Petra Oliehoek van Es
