Het is weer zo’n typische maandag morgen: harde wind, regen en 1 graad boven nul. En dan mag je naar je werk, hiep hoi! De kranten staan bol van de aanhouding van Saddam Houssein. Terecht. Hij had zijn baard laten staan als vermomming…(Zou Bin Laden hem afgeschoren hebben?) Eerst was er sprake dat hij een witte nepbaard als vermomming gebruikte, de zogenaam de Kerstmannen look denk ik want daar is het de tijd weer voor. De eerste kerstkaarten stromen alweer binnen maar ik ben er nog niet zo mee bezig. Ik moet ze nog allemaal schrijven en de kans is erg groot dat de kaarten pas na de kerstdagen binnenkomen bij de geadresseerden….. En de kerstboom moet ook nog gekocht worden. Dat laten mijn kindertjes mij bijna elke dag fijntjes weten…..Tussen de hoestbuien en het koorts opmeten door want ze zijn allemaal grieperig. Youri was de laatste van de drie maar die heeft afgelopen zaterdag mogen voetballen onder barre, barre omstandigheden en ligt nu ook plat. Niet voor niets trouwens want ze hebben de wedstrijd gewonnen…met 3 2! Hun eerste overwinning van het seizoen dus daar mag wel een griepje tegenover staan. Wij, de vaders en moeders die aan de kant stonden, waren ook tot op de naad nat geworden maar dat hadden we er wel voor over. Alleen mogen wij niet ziek worden natuurlijk want wie moet dan de kinderen verzorgen?
We leven immers in een tijd dat een bejaarde gemiddeld één keer per week, als hij of zij mazzel heeft, onder de douche mag dus een hulp voor grieperige ouders met kinderen hoef je helemaal niet te verwachten. Gelukkig zijn er wel honden uitlaatdiensten…
Mijn weerstand knokt momenteel tegen een aanval van de griep want ik voel me gammel. Al een paar dagen. En als ik gammel ben dan ben ik niet scherp. Dat bleek van de week toen ik bij een boerderij in het Wilsveen zoon Youri moest ophalen. Ik werd binnen geroepen en liet mijn auto met draai ende motor achter. Na een kwartiertje beppen met de bewoners van de boerderij was zoonlief eindelijk zover om te vertrekken en stapten we in de .. hé? Waar is de auto? Dat kan toch niet? Niet hier, in het Wilsveen? Is de wereld dan echt zo slecht als elke dag in de Telegraaf te lezen staat? Youri dacht dat ik hem in de maling nam maar ik moest hem ongelijk geven. Trillend van de zenuwen en woede liepen we terug naar het woonhuis om te vertellen dat de auto weg was. Gestolen! Gejat! Ons symbool van luxe was niet meer en ik zag mezelf al op de fiets boodschappen doen, op de fiets de kinderen uit het zwembad halen en op de fiets familiebezoeken afleggen…..
Tot ik ineens de brede grijnzen zag van de boerderijbewoners: de heer des huizes had de auto achter de stallen gereden bij wijze van grap…..ik was vreselijk in de maling genomen! Eenmaal thuis gekomen kreeg ik ook nog even een paar lach salvo’s van mijn vrouw over me heen en wilde ik nog maar één ding: diep wegkruipen onder de dekens en lekker liggen te griepen. Helaas, dat mag niet volgens de vereniging van kind eigenaren!
Arjen Veldhuizen