Zoeterwoude
Met haar eerste lustrumconcert, van verleden tot heden, heeft het Zoeterwoudse ensemble ’t Octet afgelopen zaterdag, 5 juni, laten horen wat muzikaliteit inhoudt. Vanaf 19.30 uur stroomde de Dorpskerk in Zoeterwoude vol met liefhebbers van zang. Om exact 20.15 uur waren de eerste klanken te horen van het lied Cent Mille Chansons van Frida Boccara, waarmee ’t Octet de kerk binnenliep. Een zeer verrassend begin van dit concert. Na dit eerste nummer kondigde gastvrouw Mies van de Krogt aan dat het publiek een bont boeket gepresenteerd zou krijgen. Het eerste blok van dit concert, Vive la France, bestond uit vijf Franse liederen, waarbij de liefde zeker centraal stond. De eerste kleuren, als op een schilderij, waren gezet en de stembanden werd enige rust gegund.
Het eerste instrumentale intermezzo werd verzorgd door de fluitisten Tanja Ammerlaan en Judith Kuipers. In een geweldig samenspel brachten deze twee studentes van het Koninklijk Conservatorium Den Haag werken van Telemann en Beethoven. De overgave van deze dames spatte er vanaf.
Na deze virtuozen op de dwarsfluit kon ’t Octet weer van zich laten horen. Ditmaal kwamen werken uit diverse musicals aan bod. Een genot voor het oor, zoals de nummers zonder begeleiding, ten gehore werden gebracht, want de begeleiding zit vaak in de zangstemmen zelf. Piet Wolvers wist met Maria uit de West Side Story de juiste snaar te raken. Het boeket had weer meer kleur gekregen.
Vervolgens was het Mike van Booren, muziekdocent aan de Pabo “Thomas Moore”te Rotterdam, die de zangers en zangeressen weer even rust mocht gunnen. Hij vulde het instrumentale intermezzo met de Nocturne in cis klein van Fr. Chopin. Als deze man een vleugel ter beschikking had gehad, was het stuk nog beter uit de verf gekomen. Op piano was het al een genot om naar te luisteren.
Uit het verleden werden vervolgens werken van Wilbye, Chorley, Pilkington en Fauré gebracht door ’t Octet. Cantique de Jean Racine van Fauré was deze avond het enige nummer dat begeleid werd door pianist Mike van Booren. Alle andere nummers werden A Capella gezongen, waarbij harmonie en klankkleur uitstekend uit de verf kwamen.
Na het Verleden was er een instrumentale romance tussen Tanja Ammerlaan en Mike van Booren met een Romance voor fluit en piano van Camille Saint Saëns. Een geweldig samenspel tussen piano en dwarsfluit.
Het Heden werd door ’t Octet gevormd met nummers van Joe Jackson, Jeff Funk, The Beatles en John Lennon. Joe Jackson en Dick Bensdorp hadden elkaar gevonden in het nummer “Is she really going out with him”, waarna Els Buitendijk de leiding nam in “The Lion sleeps tonight”. Voorwaar geen eenvoudige opgave.
De “Grande Finale” werd ingezet met ‘Thank you for the music”, waarbij ook het publiek haar steentje bijdroeg. Het muzikale boeket werd uiteindelijk gekleurd met “An Irish Blessing”.
’t Octet, bestaande uit de sopranen Anneke van Teijlingen en Caroline Teeuwisse, de alten Ria van Leeuwen en Els Buitendijk, de tenoren Kees van Diemen en Dick Bensdorp en de bassen Piet Wolvers en Aad van Slingerland, heeft zich met dit concert op de muzikale kaart gezet.