TRAINER ZIET DERDE KLASSE WEL ZITTEN
RON DE ROODE: “STOMPWIJK ’92 MOET ALTIJD VOOR DRIE PUNTEN GAAN”

STOMPWIJK Stompwijk ’92 is nog niet helemaal klaar de derde klasse. De grijszwarten kwamen in de eerste Amstelcupwedstrijd van het seizoen niet verder dan een magere 2 1 zege tegen vierdeklasser Hazerswoudse Boys. Toch maakt Ron de Roode zich absoluut geen zorgen over de competitiestart. De Stompwij kers creëerden zeker vijftien goede kansen. (Door Hans Beukema )

De eerste competitiewedstrijd van Stompwijk ’92 in de derde klasse ooit nadert met rasse schreden. Op 5 september debuteren de grijszwarten thuis tegen Voor schoten ’97. Maar eigenlijk begon het seizoen vorige week dinsdag al met de eer ste poulewedstrijd in de Amstelcup tegen het bescheiden Hazerswoudse Boys. Dat duel diende vooral als eerste graadmeter voor de kansen van de Stompwijkers in het komende seizoen. De bekerwedstrijd maakte vooral duidelijk dat de grijs zwarten makkelijk combineren maar moeite hebben met scoren. De Stompwijkers grossierden in het missen van goede kansen. Hans van Benten hielp de eerste gro te mogelijkheid al in de 9e minuut om zeep. De routinier had de hoek voor het uitkiezen, maar hij schoot ruim naast. Aan deze kans ging een enorme verdedi gingsfout bij de tegenstander vooraf. De achterhoede van Hazerswoudse Boys oogde sowieso al niet al te safe. Vooral Erwin Oudshoorn kon zich daardoor met gevaarlijke boogballen en steekpasses tot een enorme plaaggeest ontpoppen. Dankzij zijn acties kon de ene na de andere Stompwijker voor doelman Jan Sol opduiken. Het is dat de voormalige spits in een blakende vorm stak, anders had den de grijszwarten voor rust zeker op 3*0 gestaan. Hazerswoudse Boys werd he lemaal zoek gespeeld. Maar in plaats daarvan gingen beide teams doelpuntloos rusten. Ron de Roode was duidelijk niet tevreden met deze stand en verving daar om de niet geheel fitte verdediger Ronald van Santen voor vleugelspits Kevin van Hoogdalem. Deze wissel had al snel effect, want in de 57e minuut bracht Toby van Marwijk de Stompwijkers op voorsprong. Hij schoot de bal vanuit de draai fraai onder de keeper door. De ban leek gebroken, maar de grijszwarten juichten te vroeg. Zes minuten na de 1*0 schoot spits Martin van Soest Hazerswoudse Boys weer op 1*1. De elftalbegeleider rondde een razendsnelle counter over de rech terflank koelbloedig af. Vanaf dat moment was er alleen maar sprake van een richtingsverkeer. Stompwijk ’92 viel met man en macht aan en de vierdeklasser groef zich massaal in. Toch kreeg de thuisploeg kansen genoeg op de 2*1, maar Jan Sol hield zijn elftal soms met onmogelijke reddingen op de been. Pas in de 78e minuut stelde Toby van Marwijk de zege echt veilig. De rappe spits kapte zeker twee verdedigers en de doelman uit en schoof de bal daarop in het lege doel. In de blessuretijd was Bart van Dijk met een enorme pegel nog dicht bij de 2*2, maar Danny Mooijman keerde de inzet met de voet. De zege zorgde voor gemengde reacties. Aan de ene kant waren de Stompwijkers erg blij vanwege de late winnen de treffer. Aan de andere kant verlieten de spelers teleurgesteld het veld vanwege het grote aantal verprutste mogelijkheden. Stompwijk ’92 is dus volgens de trainer nog niet helemaal klaar voor het nieuwe seizoen. “Qua resultaat was dit voor ons geen goede wedstrijd. We kregen zeker wel twintig kansen. En daarvan hebben wij er slechts twee benut”. Het vizier staat bij de grijszwarten dus duidelijk nog niet op scherp. Dat kan de Stompwijkers tegen een derdeklasser wel eens lelijk gaan opbreken. De oud profvoetballer maakt zich daar echter veel minder zorgen over. “We zijn nog volop bezig met de voorbereiding. Ik heb de jongens stevig aangepakt tijdens een trainingskamp in Noord Brabant. En dan is de scherpte ook wel wat minder”. Pas in de derde Amstelcupwedstrijd tegen Bernardus op 29 au gustus moet Stompwijk ’92 er volgens de trainer echt staan. “We zijn vooral in achterhoede sterker geworden. Zo doet Joris Disseldorp het erg goed als links back. En dat was vorig jaar toch wel een probleempositie voor ons. Toen hadden we namelijk een rechtsbenige speler op die plek rondlopen. Ik heb er nu met Joris een extra alternatief bij gekregen. Op het middenveld en in de voorhoede zat Stompwijk ’92 sowieso al goed in zijn spelers”. De selectie is volgens de oud profvoetballer dus sterk genoeg voor lijfsbehoud, ook qua voetballend vermogen. “De jongens hebben in het afgelopen jaar een goede ontwikkeling doorgemaakt. Qua voetbal is het beter dan aan het eind van het vorige seizoen. Bovendien ligt het spelletje in de derde klasse ons waarschijnlijk ook wat beter. Veel elftallen spelen één op één met een inschuivende verdediger. Stompwijk ’92 krijgt dus meer ruimte om te voetballen. En wij zullen zelf ook de aanval niet schuwen. Ik heb geen elftal dat zich helemaal gaat ingraven. We moeten gewoon elke keer voor de winst gaan te beginnen met Voorschoten ‘97”.