Als veertig plusser heb je het niet makkelijk. Ik spreek nu uit eigen ervaring maar ik denk dat vele lotgenoten weten wat ik bedoel. Je moet wat meer op je conditie en gewicht letten om je in de huidige maatschappij te kunnen handhaven. Of beter gezegd, haar bij te benen… Mijn conditie hou ik op peil door zo nu en dan wat te hardlopen en wat mijn gewicht betreft zit ik nu rond de 86 kilo dankzij veel yoghurt met cruesli en minder op te scheppen tijdens de lunch en diner. Maar dan heb je ineens vakantie en dan drink je wat meer, je eet wat meer en vergeet je even voorgaande ‘midlife’ perikelen. Toen we afgelopen week thuis kwamen van onze vakantie in de omgeving van Apeldoorn, liep ik dan ook rechtstreeks naar mijn weegschaal om te kijken wat de schade was… Gelukkig, het viel erg mee, en vervolgens vrat ik twee bastogne koeken op bij de koffie. Nu had ik in de vakantie ook niet echt stil gezeten. Integendeel, de jongens moesten vermaakt worden en dat deed ik dan ook. Elke dag een beetje voetballen, badmintonnen, darten en fietsen. In de avonduren gingen we niet wandelen in de bossen maar slúipen, stap voor stap, om ons heen loerend of we Wilde Zwijnen of reeën zagen. Om de paar meter hoorde een van ons wel wat en stonden we stil als standbeelden, geritsel in de struiken en getok in de bomen…Getok? Ja, van de Spechten. Die had ik al een tijdje niet meer gehoord. Opvallend was dat de jongens dus toch echt stil kunnen zijn en ik genoot van elke minuut, wetende dat ik dit moest koesteren want eenmaal thuis begint het gejengel weer. Alles staat ook op film, (ja, ik ben de Tim Oliehoek van de familie!) zodat ik het later aan de ongelovigen kan laten zien. Verder viel het me op dat de jongens naar gelang de schemer in viel, steeds dichter bij me kwamen lopen, vooral nadat we een zwikje Wilde Zwijnen op enkele meters van ons hadden gezien…..Maar dat mag en ik vertel het niet verder… Kortom, voor dit alles heb je conditie nodig en een goede lijn. Maarrrrrrrr, zoals u weet komt ouderdom met gebreken en daar moet ik ook aan toegeven. Ik loop al bijna twee jaar rond met een leesbril van de Drogist maar de laatste tijd bemerkte ik dat deze niet meer voldeed. Toch maar eens naar een Opticien en die vertelde mij na vele testjes dat ik niet alleen een bril nodig had voor het lezen maar ook voor het ver zien! Ik viel pardoes van het opticienkrukje want ik vond dat ik juist veraf heel goed zag, vaak van ver al in de gaten had wat voor afslag er aan kwam terwijl mijn echtgenote nog zat te uuuuh’ en ‘aaaah’en, waarop de Opticien zei dat mijn vrouw dan ook maar eens langs moest komen! Vervolgens zei de Opticien nog dat het heel normaal was volgens de statistieken “Gezien uw leeftijd!” Ik was verbouwereerd en vergat zelfs de koffie die men mij geserveerd had want je hoeft tegenwoordig niet meer naar een Café voor een kopje koffie, maar dit even terzijde. De jongens vonden het wel grappig en renden direct de wijk in om het rond te vertellen:”Onze Papa moet een bril dragen!” “Nou is ie écht oud!”
Afijn, na een paar dagen was ik wat gewend aan het idee en begon ik alvast brildragend Nederland te bekijken zodat ik een beetje weet hoe bepaalde brillen staan. Ja, ik ben best wel ijdel. Of heeft dat gewoon te maken met de ‘midlife’ die ik onderga?
Arjen Veldhuizen