Aan onze sponsors, familie, clubleden en gezien de vele vragen hoe we het gehad hebben volgt hieronder het verslag. I.v.m. de hoeveelheid wordt dit in 2 delen geplaatst.

Verslag Istanbul
Vooraf en vrijdag
Hoe begon het ook al weer? Nu een week of 3 geleden werd Stompwijk ’92 benaderd voor deelname aan een beach handbaltoernooi in Turkije. De vraag was of we hier zin in hadden, de reis en het verblijf werd gesponsord door respectievelijk ComforTours en de gemeente van Istanbul voor 10 personen. 20 Landen waren hiervoor uitgenodigd en uitgerekend dat kleine Stompwijk mocht Nederland vertegenwoordigen! Hier heb je niet veel bedenktijd voor nodig.
Juist omdat alle meiden hard gewerkt hadden om zover te komen, wilden ze ook allemaal mee. Om de kosten te kunnen dekken is spontaan een carwash georganiseerd, waar 64 ‘supporters’ hun auto lieten wassen. De vereniging heeft hier per auto nog een bedrag bijgelegd en met sponsors van de middenstand uit Zoeterwoude en sponsoring van Stompwijkse bedrijven, ouders en een eigen bijdrage van de kinderen zelf kon de reis geboekt worden. De begeleiding heeft de kosten voor eigen rekening genomen.
Het was jammer dat op de valreep Rosanne niet mee kon, vanwege een fikse oorontsteking. Gelukkig kon de gekochte ticket omgezet worden en kwam Theo v.d. Salm als 5e begeleider erbij. Trainingspakken, shirtjes, verzekeringen, er moest nog van alles geregeld worden. Er volgde twee vergaderingen en met veel kunst- en vliegwerk is door Kristel de kleding voorzien van het logo van de sponsor. De training werd hervat op het strand, Shirley heeft hard geblokt voor het toelatingsexamen (geslaagd!) en Naomie maakte een zeer verdrietige periode door.
Met 13 speelsters, 1 trainer, 4 begeleiders en de initiatiefnemer tevens contactpersoon met Turkije Orhan en zijn vrouw Junie checken we in. Vier van hen had nog geen vliegervaring en voor hen was het, denk ik, extra spannend. Het vliegtuig zelf was maar halfvol en we hadden ruim plek achterin. Er werd zelfs gefluisterd dat de vliegsponsor aan boord was. Het zal wel, wij hebben hem niet gezien, maar we waren wel blij dat we trainingspakken met het logo voorzien hadden. We hebben er pakweg 3,5 uur over gevlogen en nog ruim een uur in de bus gezeten door het drukke Istanbul. ‘Een vreemd gevoel maakt zich van je meester terwijl je kijkt naar het blauwe water van de Bosporus, die Istanbul in tweeën scheurt. Hier eindigt Europa en begint Azië’, schrijft een reisgids en ik kan me er helemaal in vinden. Ons hotel wacht en we gaan ons opfrissen om aan het buffet te verschijnen. Na het eten gaan we met z’n allen de stad in om een demonstratie lasershow te gaan zien. Morgen wordt de loterijshow op t.v. uitgezonden vanaf die locatie en er moest proef gedraaid worden. We slenteren naar de plaats van bestemming en krijgen wel héél veel bekijks met deze groep jonge mooie meiden. We zijn blij met zoveel volwassen bodyguards en er wordt zelfs even aan security gedacht. De show was er nog helemaal niet klaar voor, zodat we uitsluitend naar de sterren hebben gekeken. Terug in het hotel is er een voetbalteam gesignaleerd en dit heeft de aandacht van de meiden. Er wordt nog even nagepraat en eigenlijk zijn we allemaal redelijk moe van de reis en de indrukken.

Zaterdag wordt het officieel
De volgende ochtend wacht een overheerlijk ontbijt waar voor ieder wat wils aanwezig is. We gaan de ochtend gebruiken om een van de prinseneilanden voor de kust van Istanbul te bezichtigen. We gaan met de boot en er gaat veel tijd verloren aan het wachten op de bus en het wisselen van geld in Turkse Lira’s en na het wisselen zijn we allemaal miljonair, want een lira is 1.000.000.000 lires en is gelijk aan 60 eurocent. We wapperen lekker uit op de boot. Het eiland is autovrij en vervoer is alleen mogelijk met paard en wagen. We bekijken met de koets wat mooie uitkijkpunten en dompelen even in zee en werken onze teint bij. We hebben nog geen bal gespeeld en voelen ons enigszins schuldig zoals we daar lekker liggen te bakken.We gaan op tijd terug want dezelfde middag is de presentatie op het gemeentehuis. Daar wordt het officieel en krijgen we te horen dat veel landen het hebben af laten weten. Dat is slikken. Uiteindelijk horen we dat we maar één wedstrijd per dag spelen, dat is nog meer slikken en de meiden zijn bijzonder teleurgesteld, want de verwachtingen waren duidelijk anders. De loting van de wedstrijden vindt plaats. We kunnen uiteindelijk toch met twee teams inschrijven. Gelukkig, want het is een afvalsysteem, een wedstrijd verloren….. dan kan je eigenlijk naar huis! Oeps. Ons 2e team krijgt een soort stilstaand nummer. Er is maar één veld en hierop moeten alle teams spelen, wij krijgen 19.00 uur als speeltijd toebedeeld. Wel krijgen we prachtige oranjeshirts met ‘Netherlands’ achterop en een zwart sportbroekje. Hierna verzamelen we met zijn allen op een groot plein de buurt. Zoals gebruikelijk bij belangrijke gebeurtenissen worden er bloemen gelegd bij het standbeeld van Kemal Ataturk, de grondlegger van de republiek. Alle hoogwaardigheidsbekleders zijn aanwezig er wordt waarschijnlijk een welkomstspeech gehouden en als het volkslied klinkt staat iedereen strak in de houding. We volgen de ‘fanfare’ met de Nederlandse vlag voorop en de vlag van Stompwijk’92 achterop, door de drukke winkelstraten heen richting veld om een demonstratiewedstrijd te spelen tegen Turkije. We genieten van alle aandacht voor dat kleine team uit Ollanda. Een prachtige wedstrijd waar Angelique zich onvergetelijk heeft gemaakt in Turkije. De muziek staat keihard en de wedstrijd wordt door twee verslaggevers begeleid,die op hun beurt de namen van de speelsters proberen uit te spreken. Een relaxte en toch spannende wedstrijd, waarvan de 1e helft wordt gewonnen met 14-28 en de 2e helft met 23-25. Onze naam is gevestigd en we hebben de leeuw niet in zijn hempie laten staan.

Na de wedstrijd naar het hotel om te eten en na te genieten. We vinden een fax op de deurmat van Kristel met alle bevindingen van ons eigen questbook bekend onder www.stompwijk92inturkije.tk. Dat wordt even een belletje naar het thuisfront, want internetten in het hotel lukt niet.
We kunnen ’s avonds nog naar de loterijshow, maar de meiden blijven vanavond graag thuis want een Cypriotisch handbalteam heeft de plaats van het Turkse voetbalteam ingenomen.
Wordt vervolgd.
Petra