Ben je geboren voor 1977? DOORLEZEN,
Na 1977 geboren? NIET LEZEN…DIT BEGRIJPT U TOCH NIET.
Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50 er/60 er/70 er jaren nog leven?
Volgens de theorie anno 2005 zouden we toch allang dood moeten zijn? Wij zaten nog in auto s zonder veiligheidsstoeltjes of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
Boven aan de trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden. Als je wakker werd in je bed hoorde niemand dat en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes beperkte
motoriek openen. Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers ertussen zat waren ze weg.
Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je. Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op de fiets.
Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. Brood stond stijf van de conserveringsmiddelen, na twee weken was een Bums nog net zo vers als in de winkel. Kleur en smaakstoffen moeten toen ook al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel zoals de limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer. Een kauwgum legde je s avonds op je nachtkastje en stak je s morgens weer in je mond. Op school hadden ze maar een maat bank met zo n heerlijk gevaarlijke klep eraan. Schoenen waren meestal ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. We gingen “s morgens weg van huis en kwamen pas terug als de straatverlichting aanging.
Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen GSM mee!
Het bos of een park was de plek om te spelen en geen vieze mannetjes verzamelplek. Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee. Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik. We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Wij hadden geen playstation, nintendo, x box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisie, computer of internet. Wij hadden vrienden! De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen. ( die zat aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek. We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je een lieveheersbeestje op je jas knoopte. Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat en alleen wie goed was mocht meedoen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms de klas een jaar over en daarover was ook geen discussie op ouderavonden. De meester had altijd gelijk.
We smeerden zelf onze boterhammen, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was kon je zelfs op
school niets kopen! Als je de korst niet opat had je een beetje meer honger de rest van de dag.
Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf ook in de winter!
Als je moeder in de huisdeur naar je zwaaide was je een watje. Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je op te halen, maar niet om je eruit te kletsen. Onze daden hadden consequenties. Dat was wel duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden onze vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn
en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen.
Hoor jij daar ook bij? GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!
Aangeleverd door W. Suyten