Op 19 september 2005 plaatste ik in de DK een oproep aan Stompwijkse Indië veteranen om hun herinneringen en eventueel foto’s aan mij ter beschikking te stellen. Daar is door diverse oud soldaten op gereageerd.
Stond de teller toen op 14 of 15 Stompwijkse soldaten, inmiddels hebben wij het hoge aantal van 25 jongens kunnen traceren. Alleen met de hulp van de veteranen zelf natuurlijk. En is er ook wat meer fotomateriaal bijgekomen.
Ter illustratie hier het verhaal van Theo van Bemmelen, nu woonachtig in Brabant, die van half 1947 tot half 1950 in Indië diende:
“Ik ben in december 1946 in dienst gegaan, de bedoeling was 6 jaar, maar het is zes maanden uitgelopen wegens grote uitloop van personeel. Ik was timmerman.
Op 10 september 1947 ben ik met de “Sloterdijk” naar Indië gegaan en half 1950 terug gekomen. Ben toen bij de onderzeedienst geplaatst in 1952. 1 jaar op de Banckert in smaldeel 5 terecht gekomen en in augustus 1953 afgezwaaid.Mijn 3 jaar in Indië zijn heel goed verlopen. Daar aangekomen werd ik in M.K.K. Soerabaja geplaatst in de timmerwerkplaats, met een onderbreking voor de landing in november 1947 op Madoera samen met de Marbrig. In december weer terug naar Soerabaja als timmerman 13de groep mijnenvegers. Eind 1948 overgeplaatst naar Belawan op Sumatra weer als reparateur afd. mijnenvegers tot begin 1949. Theo aan boord van de Sloterdijk
Daarna weer terug naar Soerabaja, maar nu aan boord van Hara Majesteit Woendi? die was omgebouwd van landingsvaartuig tot reparatieschip, waarmee wij naar de Grote Oost vertrokken.
Bij terugkomst aan de wal geplaatst in afwachting van de “thuisvaart”, wat met een Amerikaans schip gebeurde. Dat waren mijn drie jaar in Indië, dus het viel wel mee. Maar ik had het niet willen missen.
De foto s zijn gemaakt in Soerabaja, toen we op bezoek waren bij Cock Geilswijk. Henk van der Zijden lag met Bertus Verhagen in dezelfde Kazerne als ik. Henk is geëmigreerd, Bertus is in dienst gebleven. Tijdens mijn verblijf in Soerabaja heb ik foto s gemaakt op het erekerkhof “Kembang Koening” van Dries Kuypers graf die als marinier was gesneuveld tijdens patrouille in Oost Java door op een mijn te trappen. Ik heb ze opgestuurd naar zijn familie…
Dit is mijn verhaal over de diensttijd in Indië, voor mij een leerzame ervaring.“
Aardig zou het natuurlijk zijn als de nog in Stompwijk woonachtige veteranen en hun familieleden, en die nog niet hebben gereageerd, dat nog eens doen. Op deze wijze kan voor de nieuwe generaties een tijdsbeeld worden geschetst van de periode 1945 1950, de tijd van de wederopbouw na de oorlog, maar ook de tijd van het ‘verlies van Nederlands Indië’. Bij dat laatste zijn dus maar liefst 25 Stompwijkers meer direct betrokken geweest.
In mijn wiki http://www.seedwiki.com/wiki/stompwijk_voor_1950 kunt u de andere verhalen lezen en de foto’s bekijken. U kunt daar zelfs zelf uw commentaar toevoegen!
Aad Janson