Afgelopen zaterdag streken 12 aanspanningen neer op het “landgoed” van Ton en Gerdien Spaan. Alweer twee jaar geleden zijn wij verhuisd van Voorburg naar Snelrewaard vlakbij Oudewater en al snel zag ik dat het mooi rijden was daar. Smalle weggetjes langs kronkelig water en schitterende polderlandschappen. Het heeft toch nog even geduurd maar onlangs kwamen Ab Spaan, Chris Koek en Sonja de Jong van de mencommissie langs om een route uit te zetten. 17 juni was de geplande dag maar ’t werd nog even 18 maar toch bleef het de 17e. Een schitterende dag en ‘s morgens om 10.00 kwam Rinus als eerste aan en daarna volgde de rest tot het hele land vol stond met trailers, pony’s/paarden en karren. Daaromheen krioelde zo’n 30 man. Gerdien, Marije en Elske hadden voor koffie met koeken gezorgd en dat was een goede binnenkomer en werd meteen een bodempje gelegd voor de rit. Vanaf de Stee van de familie Spaan, want Elske en Marije met aanhang en inmiddels de derde generatie in de persoon van Stef wonen allen onder één dak, trok de lange karavaan richting Woerden over het dijkje langs de Lange Linschoten. Een kronkelig riviertje dat van Oudewater naar Linschoten stroomt. Vlak voor Linschoten even opgestoken om vervolgens door het stadje Linschoten richting Woerden te gaan. Even moest een stadsgedeelte met veel verkeer worden gepasseerd maar daarna trokken we de polder in. Smalle wegen met grote boeren hoeven waarvan de meeste worden bewoond door “stadse mensen” . Want dat tekent het Groen Hart, afnemende boeren activiteit en de boerderijen worden omgetoverd tot soms
schitterende buitenplaatsen. De wegen omzoomd door knotwilgen kronkelen zich door dit landschap. En zo arriveerde de stoet via Waarder in Driebruggen. Daar pauzeerden we even om een versnapering te nuttigen. Aart Reijling was zo slim om zijn hackney aan een dikke boom te knopen en toen we aanstalten maakten om weer te vertrekken probeerde hij natuurlijk de boom te ontwortelen hetgeen ondanks een hoop geschreeuw en gelach toch niet lukte. Op naar Hoenkoop waar bij het plaatselijk café Ab op het idee kwam om een stuk of 30 ijsjes te kopen. Precies op het drukste punt hadden we even overal schijt aan en het verkeer liep gelijk vast. Rats, rats de ijsjes verdeeld en snel weer door dus. Via Hoenkoop retour naar Oudewater en langs de Lange Linschoten weer op de plaats van vertrek. Opvallend was dat er heel veel bekijks was want zo’n stoet menners komt niet vaak voor. Sterker, ik zie hier zowat nooit een menner, onbegrijpelijk als je ziet hoe mooi je hier kunt rijden. Iedereen had buitengewoon genoten van de schitterende tocht met grandioze poldergezichten. Gerdien, Marije en Elske trakteerden ieder nog op snacks, een biertje of een jachtbitter. Ab, Chris en Sonja werden bedankt voor het organiseren van deze schitterende rit en voldaan en met de toezegging deze rit op de kalender te zetten toog men huiswaarts. De overige menners moeten het doen met de verhalen maar krijgen dus volgend jaar zeker een kans om mee te gaan.
Beste Blesruiters een hartelijke groet van Ton Spaan, Gerdien, Marije, Elske en Stef