Muizenissen
Een klein berichtje in de krant en een item in het Jeugdjournaal laten ons weten dat er 67.000 bomen per dag gekapt moeten worden om de Europeaan te voorzien van toiletpapier….Daar zakt je broek toch van naar beneden! 67.000 bomen om de Europese kont schoon te houden. Per dag! Ik verwachte toch minstens Kamervragen maar het bleef stil. Het enige nieuws uit Den Haag was wat gekibbel tussen Hans en Ayaan en ik vraag me nu af waarom ik dat nieuws noem. Niemand stond op om dit te stoppen, niemand dwong de fabrikanten om gewoon gerecycled papier te gebruiken voor de fabri cage van toiletpapier: ze hebben er gewoon schijt aan! Gadverdamme! Mijn vrouw en ik stonden wel op en checkten ons papier. Helaas, er stond geen recycle teken op en ik moest beloven om bij de volgende boodschappendag gerecycled papier mee te nemen. Eenmaal in de supermarkt vond ik het: op de plastic(!) verpakking was een heel bos afgedrukt en de pijlen die naar elkaar wezen bevestigden dat het om ‘goed’ papier ging. Ik telde de rollen en vergeleek de prijs met wat wij normaal in huis halen en merkte een euro verschil, ten nadele van mijn portemonnee dus. Ja, en dan ben ik genoeg Nederlander om om te draaien en weg te lopen en vraag ik me hevig af waarom dit soort artikelen niet goedkoper gemaakt worden… Juist, dat is politiek, geldgraaierij en onrechtvaardig.
Toen ik even later weer thuis op de pot zat was ik alweer met andere problemen bezig want zo gaat dat in onze huidige supersnelle oppervlakkige samenleving. Sven mocht afgelopen weekend eindelijk voor diploma A afzwemmen maar werd vlak voor het eindritueel, watertrappelen en zwaaien naar het in grote aantallen aanwezige publiek, apart gehouden waarna hij te horen kreeg dat hij het niet gehaald had! Inderdaad, hij liep weer stuk op het Gat en ik begrijp nu ook hoe de kreet Gadverdamme! is ontstaan…(Wie heeft dat gat eigenlijk verzonnen? Ik ben nog nooit gaten onder water tegen gekomen in mijn leven dus wat word je er beter van?) Vervolgens werd hij richting kleedkamer gestuurd waar hij opgevangen werd door zijn moeder en ondergetekende en wachtten wij tevergeefs op iemand van de zwemvereniging (AZL…)die ons zou bijpraten over het waarom en hoe. Tevergeefs dus want verliezers tellen kennelijk niet, dus wij bleven met vragen zitten zoals bijvoorbeeld waarom ze dit jochie toch op hadden laten komen want vorige week nog lukte het hem niet (tot twee keer toe) om door het gat te zwemmen. Nu werd hij publiekelijk te schande gemaakt en gelukkig voor hem zagen we zijn tranen niet toen hij onder de douche stond want je bent als ouder in alle staten, alhoewel ik geen zin had in Hart van Nederlandtaferelen dus ik hield me in…Eenmaal aangekleed stonden we even later in de hal met de andere familieleden bij te praten en kreeg Sven toch zijn presentjes want ze waren het allemaal eens: hij had prima gezwommen. Onze belofte om naar de bekende kleffebroodjeshamburgertent te gaan willigde ik ook in want hij had prima gezwommen. Voor ons was hij een winnaar!
Het liefst haal ik hem nu van zwemmen af want dat papiertje zegt mij niets meer, maar Sven wil perse dat papiertje halen. Eenmaal thuis kroop ik direct achter de computer en schreef een boze brief naar de Voorzitter van de zwemvereniging. In de hoop dat deze zijn personeel wat meer achter de zwembroek gaat zitten om dit soort teleurstellingen in de toekomst te voorkomen, voor onze kinderen maar ook voor andere kinderen.
Gadverdamme!
Arjen Veldhuizen