Een vriendje van mijn zoon Sven kijkt naar de sterrenhemel en wijst een ster aan: “Dat is de ster van mijn zus!” zegt hij stellig. Daar gelooft hij in. Zij was twaalf toen ze stierf. Ik slik een paar keer en zeg hem dat hij helemaal gelijk heeft. Wie ben ik om hem tegen te spreken? Toen de opa van mijn kinderen overleden was en Youri en Sven weer op het voetbalveld stonden omdat het leven weer opgepikt moest worden, scoorden ze een doelpunt: “Voor Opa!” schreeuwden ze naar de kant waar ik stond toe te kijken, en vervolgens wezen ze met hun vinger naar boven. Want daar geloven ze in en wie ben ik om dat geloof af te pakken? Mijn moeder zegt altijd als ze haar kleinkinderen naar bed brengt:
“Slaap met Godje” en geeft ze vervolgens met de vinger een kruisje op hun voorhoofd. Want zij gelooft dat ze daar lekkerder van slapen gaan. Als de jongens het voetbalveld oplopen voor een wedstrijd gaan ze er op voorhand helemaal van uit dat ze winnen omdat ze geloven dat zíj de beste zijn. Ze vergelijken zichzelf met de sterren uit de voetbalwereld en dat zijn ze ook in de ogen van hun ouders want die geloven dat hun zoon of dochter de beste is. Als je vooruit wilt móet je wel ergens in geloven. Terwijl ik dit schrijf komt zoon Youri naast me staan, spant zijn bovenarm en geeft daarbij aan dat het zijn spierballen zijn want daar gelooft hij in. Een collega van mij geloofde dat hij een slag uit het wiel kon halen van een van onze fietsen en heeft vervolgens drie uur lang kromgebogen over de fiets met de spaken zitten stoeien… maar de slag kwam er niet uit. Wel kreeg hij een slag in zijn rug maar de fysiotherapeut geloofde er volledig in om die rug weer op orde te krijgen….André geloofde dat Rachel in hem geloofde en zong daar een liedje over en werd vervolgens met een vuurpijl de ruimte in geschoten want daar geloofde zij weer in. Peter R. de Vries geloofde dat hij in de politiek een zaak had maar een groot deel van de Nederlandse bevolking geloofde dat niet en nu kan hij weer achter weggegooide computers aan en op zoek naar floppies met geheime informatie. Ik geloof dat over een jaar of twintig alle culturen in dit land wél goed met elkaar kunnen, dat we dan écht een tolerant land zijn. We zullen het toch met elkaar moeten doen. Ik geloof ook dat de NOS gewoon weer het voetbal terug krijgt maar ik geloof niet in een Wouter Bos die politiek vergelijkt met het coachen van een Nederlands Elftal: hij vindt zichzelf meer een Van Basten dan een Advocaat… Wij steken elke avond een kaarsje aan bij de foto van onze overleden vader en schoonvader zodat hij tóch nog bij ons is want daar geloven wij in. Tot vervelens toe herhalen wij naar de kinderen toe dat ze de deur achter zich dicht moeten doen, de dop op de tandpasta moeten draaien en naar links en naar rechts moeten kijken als ze willen oversteken want we geloven dat er een dag komt dat ze dat allemaal uit hun zelf doen. Geloven is immers hopen dat je gelijk hebt of krijgt. Want wij geloven ook dat we de kinderen een goede basis meegeven in hun verdere leven. Ik geloof ook in de mensen die andere mensen helpen, bijvoorbeeld door het verspreiden van voedselpakketten. Want zij geloven niet in dat we de armoede maar gewoon moeten negeren. Mijn vrouw gelooft dat ik ooit in onze huiskamer een hele mooie wandkast zal maken maar persoonlijk heb ik daar weer weinig geloof in. Zij gelooft weer niet dat ik de magnetron kan maken maar daar geloof ik wel weer in. Alleen lukt dat me niet meer in 2005 maar gok ik meer op het nieuwe jaar.Prettige Kerstdagen en blijf met twee benen op de grond staan in 2006!