Toernieuws Toerclub Stompwijk

Tijdens het Hemelvaartweekend stonden diverse ritten op het programma. Op Hemelvaartdag zelf stond er de clubrit naar Maasland. Maar vanwege het slechte weer was daar weinig belangstelling voor. Volgens Theo had hij nog geen 10 man zien staan.
Ook gingen we met een groep van 10 mannen en 2 vrouwen 4 dagen naar Luxemburg. De meesten vertrokken al op woensdagochtend, enkelen ’s middags of op donderdag met de auto naar de Jeugdherberg in Larochette. Vooral de route via Antwerpen bleek nogal wat vertraging te geven door werkzaamheden bij Rulles. Daar stond je zo maar een uur compleet stil. Daarna geen problemen meer en was de jeugdherberg vrij makkelijk te vinden. We hadden met onze groep een eigen bungalow tot onze beschikking en dat was erg relaxed met zo’n luidruchtige groep.
Het weer in Luxemburg beloofde niet veel goeds. Vooral regen werd er voorspeld. Uiteindelijk viel het dan nog niet eens heel erg tegen. Op donderdag regelmatig wat miezerregen en ook wel periodes droog. Je werd er niet doornat van en omdat het ook niet zo koud was, bleef het goed te doen. Vrijdag iets meer regen en dat deed het moraal wel wat dalen. Er gingen al stemmen op om het bij nog een dag regen voor gezien te houden. Maar zaterdag was het droog zonder zon en kon er weer in korte broek gefietst worden.
De 1e dag waren nog met 10 en fietsten we een mooi rondje van 80km in westelijke richting. Het terrein was afwisselend vlak en glooiend met maar een paar klimmen erin. Goed om een beetje te wennen aan het terrein. De 2e route was met 100km wat langer en ook iets lastiger. Niet alleen doordat het minder vlak was maar ook omdat rond de stad Luxemburg het wat lastiger navigeren is en de fietsroute niet altijd duidelijk aangegeven staat. Het laatste stuk vanaf de doortrekcamping in Mamer ging echter weer als een speer. Behalve dan wat oponthoud door 2 lekke banden. De laatste dag was de route het mooist. We gingen in noordelijke richting eerst over een aantal heuvels en vervolgens langs een riviertje richting Hoscheid. Daar was bovenop een klim van 4km de koffie gepland. Precies toen we daar zaten viel er nog een buitje en hadden we dat dus goed getimed. Ook daarna volgden nog wat klimmetjes om na een flink steile afdaling over kinderhoofdjes Vianden in te rijden. We volgden weer een schitterende fietsroute langs de rivier de Our om bij Reisdorp een soeppauze te nemen. Het werd een kopje cup a soup in een café, wat zonder blikken of blozen geserveerd werd. Gelukkig was de prijs er op aangepast en eigenlijk smaakte het best goed. De laatste kilometers naar Larochette waren daarna snel afgelegd.
Niet alleen tijdens het fietsen maar vooral erna was het erg gezellig. We aten in diverse restaurantjes waar het wachten gevuld werd met veel humor. De middagen en avonden werden afgesloten met uitgebreide klaverjasdrives in wisselende samenstelling. Daarbij was de biervoorraad in de jeugdherberg al snel verdwenen. Daar waren ze natuurlijk niet aan gewend. Gelukkig waren de plaatselijke benzinepomp en de chinees waar we gegeten hadden zeer hulpvaardig en de volgende dag was het al weer aangevuld.
Zondagochtend scheen eindelijk de zon, maar stonden wij om 10u al weer klaar om met volgeladen auto’s terug naar huis te rijden. Iedereen was het erover eens dat het weekend zeer geslaagd was.
Arno van Rijn

Ritverslag van groep A1 naar Vinkeveen.
Echt geteld heb ik ze niet, maar ik had de indruk dat wij zondag zeker met 20 man (waar blijven de vrouwen?) gereden hebben. Bij TC vandaan richting Leiden en voor het spoor rechtsaf langs de N11 naar Alphen a/d Rijn. De hefbrug over en langs het water richting Bodegraven en Woerden. Net in Woerden linksaf naar Zegveld en daar aangekomen rechtsaf naar Woerdens Verlaat. Daarna rechtsaf om vervolgens een stuk verder linksaf te buigen naar Wilnis. Daar de hoofdweg oversteken en na 3 kilometer ligt op de kruising Café de Schans. Door deze route hadden we al veel kilometers gereden en kwamen we, onder protest dat we de weg niet wisten, als tweede groep daar aan. Ondanks dat we als tweede aankwamen hadden we als eerste de eerste en tweede bak koffie te pakken en zodoende gingen we toch als eerste groep weer weg. Al die tijd hadden we min of meer voor de
wind gehad, maar dat werd nu meer of nog meer tegen de wind. We zijn eerst richting Uithoorn gereden en daar vlak voor het water links afgeslagen en naar De Hoef gereden. Daar over de brug rechtsaf en verder hebben we route van de Elfdorpentocht gevolgd. Na 110 kilometer waren we weer terug in Stompwijk. Problemen of pech hebben we niet gehad maar op het eind zijn we, zonder dat ik het in de gaten had cq. niet gehoord heb, een paar medestrijders kwijt geraakt voor wie het tempo en de windsterkte te hoog hebben gelegen.
Paul van Leeuwen.

Op zondag 21 mei wist onze trouwe wegcaptain Jaap al dat hij de A2 vandaag niet de weg naar Vinkeveen kon wijzen. Daarom had hij toen al drie kaartjes met de route uitgeprint voor vervangende wegcaptains. 1 kaartje gaf hij aan Tinus van Veen, de tweede gaf hij aan mij!!! Dom, dom, dom. Als iemand de weg niet weet te vinden dan ben ik het wel. Bij onze koffiestop in Maasdijk was mijn kaartje door en doornat. Jaap had er toch vertrouwen in en gaf mij zijn laatste kaartje en een boterhamzakje om de kaart droog te houden. Nou dat is gelukt, maar om te voorkomen dat we via de Moerdijkbrug naar Vinkeveen zouden rijden heb ik voor de start mijn kaartje aan een ander slachtoffer gegeven. Dit was achteraf niet nodig, want we zijn in één groep naar Vinkeveen gereden. Tinus wist prima de weg en door de harde meewind waren we dan ook als eerste in Café De Schans, waar de dames direct bezit namen van de mooie plekjes in de serre. Op de heenweg wisten we het al, dit gaat veel te makkelijk, en dat bleek ook wel op de terugweg!! Gelukkig reden we in één groep en Aad en Kees hielden ons prima uit de wind, alhoewel er achter in de groep regelmatig gepiept werd. Dit had met name te maken met de grootte van de groep.
Tussen Zegveld en Woerden had Aad nog een leuke verassing voor ons in petto, een pontje dat we zelf mochten bedienen. Voor Theo (v.d. Meer) bijna fataal, maar net op tijd stuurde Aad het pontje weer naar de wal. Nadat we rechtsaf richting Bodegraven draaiden werd het echt menens, wind pal tegen, schuin links tegen, dan weer schuin rechts tegen. Een ding was zeker, we hadden de wind tegen. Na ongeveer 100 km waren we weer terug in Stompwijk, uitgewaaid maar wel droog!! Er was maar één ding jammer, Leidschendam lag 9 km verderop en wel pal wind tegen!!!
Ellie van Veen

De B vertrok met z’n elven naar Vinkeveen. Heen continu voordewind tijdens de fantastische Groene Hartroute. De lezer zal denken: niets aan de hand, lekker fit bij de koffie. Maar ja, achterin rijden en na hindernissen of bochten de gaten dichtrijden kan, ook met voordewind, slopend zijn. Zeker als je nog steeds de benen van vorig jaar niet hebt. De maximale gemeten (piek)snelheid tijdens het gaten dichten bedroeg 39km. Op de heenweg haakte Leo al af. Tijdens de
terugweg werd duidelijk waarom buitenlandse ploegen de Nederlandse koersen haten. Bij tijd en wijle vol in de harde tegenwind. Daarom waaide eerst de schrijver dezes af en later, naar verluidt, Nico. Daan heeft zich af laten zakken en is bij Nico gebleven. Om twee uur weer thuis met 112 km op de teller.
Hans Heemskerk

De C groepen
Na alle regenbuien van de afgelopen dagen was het zondagmorgen gelukkig droog, maar het waaide behoorlijk. Volgens de weersverwachting zou het droog blijven dus ging ik vol goede moed van start. Er stonden 66 leden bij TC, die naar Vinkenveen of Het Delftse Hout gingen. Wij gingen met z n 11 en richting Leidschendam en ik wilde gelijk maar de nieuwe fietsbrug over de Vliet uitproberen. Ter hoogte van de Sijtwende tunnels is dat een mooie brug geworden. Daarna de Oostduinenroute gevolgd, die door het mooie stukje Haagse Bos leidt. Bij Scheveningen gekomen moest ik mijn geplande route naar Kijkduin laten varen, omdat dat te ver zou zijn. Dan maar de bordjes Delft volgen, maar dan moeten ze wel overal staan!! Ongewild kwamen we zo bij het strand en de visafslag uit en zie dan maar weer op het goede pad te komen. Aangezien we daar niet zo bekend zijn en ik nog geen TomTom heb was het soms wel even zoeken. Waar we allemaal gezeten hebben weten we niet meer, maar wat de meeste wel opgevallen was, is de vele rommel op straat.
We reden via de Schilderswijk en door Rijswijk en kwamen uit op het Haantje, toen wisten we het wel weer en waren we al gauw bij het Rieten Dak. Het was onderhand 10.30uur geweest en de 3 C2 ers zaten zich al af te vragen waar we bleven, want zij hadden de koffie al op. Terug de korte route gevolgd en door de meewind schoot het lekker op, totdat Martin bij Nootdorp een lekke band bleek te hebben. Wij keken goedkeurend toe hoe hij de band vakkundig verwisselde (hij heeft een goede leermeester gehad). Al gauw konden we onze weg vervolgen en waren om 12.30uur in Stompwijk met ruim 50 km. De C2 waren al eerder thuis met ongeveer 45 km op de teller. Zij hadden ook lekker gefietst en deden het vanwege de wind rustig aan.
Annie van Rijn

Aanstaand weekend rijden we op maandag 2e Pinksterdag onze clubrit en staat er voor de A en B een nieuwe koffiestop op de kalender. We gaan dan naar Bergambacht en drinken koffie bij restaurant Lekzicht, vlak bij de pont. De rit is ongeveer 90km. De C heeft de verrassingstocht op het programma en de captains zijn nog in overleg over een route van ongeveer 50km. Het vertrek is weer vanaf Oostvlietweg 30 om 8.30u.