Zondag 22 april openden drie kunstenaar hun deuren voor een heuse expositie. Het was al weer jaren geleden dat er in Stompwijk geëxposeerd is. Toen was dat in het Dorpshuis, waar Ilana aquarellessen gaf. Ze is ongeveer 3 jaar geleden verhuisd naar Den Haag. Een deel van de leerlingen zijn haar gevolgd naar Den Haag en deze drie ‘leerlingen’ zijn samen gaan schilderen. Zo lang je les hebt, ben je een leerling, maar hiervan is bij Ria Luiten, Joke Juffermans en Wil Schrader geen sprake meer. Ze hebben na jarenlange ervaring de techniek onder controle en leren nog van elkaar. Ze noemen zich de barkwasten, omdat er aan de bar bij Ria Luiten gewerkt wordt, daar wordt ook de expositie gehouden. De werken die door de jaren heen gemaakt zijn, zijn verzameld en bij de nieuwe eigenaren teruggevraagd en mooi uitgestald. Door het mooie weer is er aan de weg al een mooie giraf te bewonderen, die wijdbeens water drinkt. Ook buiten aan de garage hangen de nodige werken, eenvoudige klompen, flikvlooiende apen een olifant. De dieren zijn dankbare modellen. Er wordt gewerkt aan de hand van foto’s, soms ook in opdracht zoals de drenkende olifanten. Een prachtige foto die tijdens een safari is gemaakt en nu in een woonkamer pronkt. Veelal aquarellen, maar ook olieverfschilderijen zijn er te bewonderen. Prachtige exotische en gemaskerde vrouwen, een groep massai, afwisselend werk van Wil Schrader, waar haar man Joop enorm trost op is. Portretten van dochter Claudette en haar kleinkind van Joke, ook herken ik haar hondje Keetje, genoemd naar haar moeder. Beren op een rij voor een kinderkamer, kleurrijke koeien en schapenkop in een flinke lijst. Allemaal even vrolijk. Naakten, dames uit de jaren 30 op het strand, een vogel in zijn vlucht, kleine beer en grote beer een lust voor het oog. Een portret van vader Aad Luiten, die vast in het bedrijf hangt. Drie wanden vol verschillende stijlen op een expositie, hier en daar nog een aan de wand of op een ezel, prachtige eenvoudige bloemen op een tafel, kortom goed verzorgd en zo ontzettend mooi dat ik direct zin krijg om ook een poging te ondernemen.
Ria vertelt dat ze in het begin met een schetsboek op stap ging om in de natuur te verven en het werd helemaal niets. Een te groot driedimensionaal beeld met teveel indrukken om op één blanco vel vast te leggen. Ze heeft het advies gekregen voor zichzelf een deel af te bakenen en daarmee aan de slag te gaan. Toch werkt ze het liefst aan de hand van foto’s en probeert er zelf de diepte in aan te brengen.
De hele middag door hebben ze doorlopend bezoek gehad en ze hebben bemoedigende reacties gehad. Kortom een geslaagde middag. Meiden bedankt dat jullie dit met het publiek wilden delen.
Petra Oliehoek– van Es