Agnes’ wekelijks praatje

Nadat een jaar geleden het plan ontstond, veel voorpret, veel twijfels, lijkt het er nu toch op dat onze vakantie naar Eerbeek doorgaat. Als u dit leest hoop ik dan ook dat we lekker op het terras bij ons huisje zitten met een spelletje of een boekje. Als het zou kunnen zou ik jullie allemaal in mijn koffer proppen en meenemen, wat een feest zou dat zijn. Op vakantie met de Ouderen Soos van Stompwijk! Maar ja, dat is niet mogelijk want ik zou niet weten hoe ik meer dan 60 mensen in een koffer moet krijgen, maar het idee is leuk. We hebben er zin in.

Het is een beetje aparte week geweest, de voorspelde hittegolf deed maandag en dinsdag goed z’n best maar de rest van de week maakte de wind het een stuk minder warm. Tenminste hier in de polder. Het was ook geen doen om een rondje op m’n scootmobiel te rijden want je waaide er gewoon van af. Maar verder was het een rustige week, met als hoogtepunt een bezoekje aan twee lieve vriendinnen. De tijd vloog voorbij, we raakten niet uitgepraat en dat is best bijzonder vanwege het leeftijdsverschil dat er tussen ons zit. Ik zou hun dochter kunnen zijn. Ook zijn we alle drie lekker aan de hobby, Diamond Painting, schilderen op nummer (dat is eigenlijk hetzelfde als Diamond Painting alleen dan met verf) en puzzelen. We hebben eensgezind besloten dit nog eens over te doen.

Zaterdag zijn ook mijn kerstkaarten van het Diamond Painten binnengekomen. Precies op tijd om mee te gaan op vakantie. Dan neem je namelijk niet zo’n grote painting mee en zo’n kaartje kan je altijd even doen als je een uurtje wil rusten of als mijn zussen gaan wandelen en mijn moeder gaat slapen. Dus ik ben helemaal blij, die liggen al in de koffer

Helaas lijkt het opstarten van de dinsdagmiddag soos verder weg dan ooit. De besmettingen nemen dagelijks met velen toe, de teststraten kunnen het aantal mensen dat zich wel laat testen nauwelijks meer aan en zoeken wanhopig naar oplossingen. Er wordt overlegd of, en zo ja er beroepen zijn die voorrang krijgen bij het testen, kortom het lijkt wel weer een beetje op begin maart toen de 1e golf uitbrak. Zou dit dan de zo veelbesproken 2e golf zijn? Of is het nog een staartje van de 1e?  In elk geval is het wel duidelijk dat wij voorlopig nog niet aan de beurt zijn. Achter de schermen werken we hard door, we zitten niet stil maar ook wij zien voorlopig geen oplossing, maar vergeet niet:

We zwaaien naar elkaar, vanachter het raam

We praten honderduit, met een straat ertussen

Vanuit de verte overlaad ik je met handkussen

Ik hoor je stem die zegt dat je me missen zou

Maar ik hou met afstand het meest van jou!

Een lieve groet van het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, Secretaris