Het platteland is in trek
Met de expositie 75 jaar platteland Zuid Holland in de oude mestsilo zou op 30 april een kunstzinnig seizoen van start gaan op Molenwei. Volop activiteiten en programma’s zouden worden neergezet. Senioren, klassen met kinderen, cultuur- en landbouwliefhebbers zouden in grote getale een kijkje komen nemen. De viering van 75 jaar Vrijheid betekende dat alleen zo’n 10 stadse kunstschilders van maart tot juni op gepaste afstand heerlijk vrij konden schilderen, in de grote loods.
De expositie gaat er komen hoe dan ook. Met het komende themajaar Ode aan het Landschap en veel meer uren schilderwerk wordt het 40 meter kunstwerk zelfs nog boeiender. We sluiten af met 2020 en 3 meter conornakunst.
Maar wat doe je dan in een overbruggingsjaar waarin we wilden ervaren? Wat kan wel is al 9,5 maand het motto, op een verpauperde locatie met volop ruimte. Tenslotte brengen alleen voetjes over de vloer inzicht in de mogelijkheden om stappen te maken naar een toekomstbestendig erfprofiel.
In maart liepen al de eerste contacten met sport-, spel- en cultuurorganisaties en verhuurbedrijven. Met het gedreven team van De PLECK werd een programma opgestart om ouders te ontzorgen onder schooltijd, maar de scholen gingen weer open.
In mei werd afhaalpunt Rechtsreex gestart om boeren en tuinders te steunen en in te spelen op lokaal, veilig en makkelijk boodschappen doen. De grote silotent en tipi werden toch maar opgebouwd want tja wie weet kwamen ze van pas.
Juni, de logeertenten rezen op, succes komt te voet en gaat te paard. Met gasten uit eigen gemeente tot uit heel Europa brachten ‘s nachts schreeuwende schoolklassen, coffeeshop toerisme, fietsvakantiegangers en boeiende logees verrassende en leerzame verhalen mee. De start van de fiets- en stepverhuur kwam letterlijk sneller op gang, dat was ook duidelijk zichtbaar aan de nieuwe stroom recreanten naar ons weidse buitengebied. Heel wat ijsjes zijn er dan ook verkocht dit seizoen aan passanten en zelfs aan buren die even een rondje erf kwamen wandelen.
Door samen te werken met ondernemers die ook kansen zagen rolden we van het een in het ander. Het Springkussenfestival was een hit in de wei, als mijn vadertje dat eens zou zien. Maar ook teambuildings, sportdagen en vergaderingen in de buitenlucht, van overheden tot scholen, van kids in wetsuit tot mannen in pak, op het platteland was ruimte voor iedereen.
Met Bram van der Vlugt op het toneel, Bach op het Boerenerf en lokale koren in de silotent, teveel om op te noemen wat zich allemaal heeft afgespeeld tussen al die oude en vervallen schuren. De verbindende atelierroute met de Stompwijkers clan was toch wel de afsluiter in september. Hierna is meer gecanceld dan doorgegaan. Na pieken en dalen, vele malen aanpassingen, nachten piekeren, een lege bankrekening en kaal terrein gaat nu het licht even uit.
Heerlijk even in lockdown, campergasten melden zich niet en de drive thru met nieuwjaarstheater wordt ‘m ook niet. Lasergamen wordt nog even afwachten en het tiny forest planten is vorig jaar al gebeurd.
Rest mij om lekker te gaan dromen over wat komend jaar staat te gebeuren, heel veel of juist helemaal niets. Ondernemen is overleven, voor de meeste boeren bekend terrein.
Eén geluk! Molenwei biedt ruimte en de anderhalve meter samenleving gaat het platteland hard nodig hebben. Volgend jaar is iedereen weer welkom.
Knusse, liefdevolle Feestdagen en blijf gezond,
Vicky en Bert van der Krogt
Buitenplaats Molenwei