Co Heemskerk overleden
Maandelijks archief: augustus 2021
Vogelhuisjes
Hallo hier een klein berichtje van de 12-jes. Wij lazen een berichtje in de Dorpsketting over vogelhuisjes maken. We hoopten dat de 12jes ook aan de beurt kwamen, en ja hoor 10 augustus was het onze beurt. Gezamenlijk liepen we naar het Dorpspunt, alwaar we hartelijk werden verwelkomd door Elly. Eerst was er uitleg over wat de bedoeling was en gelijk werden we aan het werk gezet. Het was best wel spannend, want hoe moet dat. Servet scheuren en met lijm erop plakken. We waren met 11 buurtjes. Ja, je gelooft het niet: zelfs 4 mannen erbij. Terwijl we bezig waren kregen we een lekker hapje en drankje. Ze zijn erg mooi geworden, de vogelhuisjes.
Het was erg gezellig, Elly bedankt, het was super.
Namens alle 12-jes,
groetjes Gerda en Linda
Ook Elly was bijzonder tevreden,
ze appte naar de organisatie:
Het was afgelopen week écht een buren feestje. Hapjes en drankjes, maar vooral mensen die versteld stonden van hun eigen resultaat. Zelfs vier mannen met schortje verven, plakken en föhnen.
Toerclub Stompwijk
Op een mooie zondagochtend was er weer veel animo voor een nieuwe clubrit. De A1 vertrok met 13 man richting het Westland voor een koffiestop nabij Maasdijk. Deze keer niet het rondje via de duinen en de Nieuwe Waterweg, maar een heenweg via Delft en Kwintsheul. Het werd wel een rit met de nodige obstakels. Langs de Vliet zagen wat gekleurde dingetjes op het asfalt liggen en bij het passeren herkenden we dat als een handvol punaises. Wie gooit die daar nou neer?! We zijn gestopt om ze aan de kant te vegen, maar pas bij De Star bleek dat er toch 1 in een band terecht was gekomen. We vervolgden onze route naar Delft, waar je niet meer via het Haantje over het spoor kunt. Er is nu iets verderop een splinternieuwe tunnel aangelegd. Richting Kwintsheul een mooi fietspas langs de dijk, maar er lag glas en daar reed dezelfde fiets op lek. Wel balen als je met je splinternieuwe fiets meteen 2x lek rijdt. Een paar kilometer verderop opnieuw een stop. Er was een fietsbril blijven liggen op een bankje. Daar wil je wel voor terugrijden, dus dan wacht de rest even. Uiteindelijk bereikten we de duinen en ook de Bosrand. We zaten op het grasveld onder een grote partytent, waar ook regelmatig een feestje gegeven wordt. Met de gezellige bediening en heerlijke appel-notenpuntjes was het ook voor ons een feestje. De terugweg verliep een stuk voorspoediger en ook met de wind in de rug, dus dat schoot een stuk beter op. Al merkten we wel dat het door het mooie weer een stuk drukker begon te worden. Na ruim 100km waren we weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn
Vandaag inmiddels mijn derde ritje bij Tourclub Stompwijk A2. Nog niet eerder met een club mee gereden, maar zoals ik al dacht is het geweldig leuk!
Ik woon in Voorburg, ben 54 jaar en heb een zoon van 16. Momenteel geen werk, dus veel tijd om te fietsen. Op mijn zestiende het eerste racefietsje gekocht, een Peugeot.
Aardig wat kilometers gereden destijds in Groningen en Drenthe. Daarna richting Den Haag verhuisd en vele andere sporten gedaan. Eigenlijk met name atletiek (100-800m), tennis, inlinehockey en badminton. Dit laatste nog steeds; in september begint de competitie weer. Ik speel bij BC Orbiton en ben de voorzitter. Naast sport is, en met name was reizen, mijn passie. Sinds vorig jaar iets serieuzer wielrennen weer opgepakt, met eindelijk de aankoop van een nieuwe fiets. En dan nu bijna lid van TC Stompwijk.
De rit heden was weer prachtig, op plekken waar ik niet eerder geweest ben. En na 2 natte zondagen nu prachtig weer. Vanaf start via Alphen, daarna de schitterende slingerende weg langs de Nieuwkoopse plassen. De pauze was in rustiek Haarzuilens op de mooie Brink aldaar. Het nabijgelegen kasteel Ter Haar is zeker de moeite waard om nog eens naar terug te gaan. Onderweg een klassieker; een boerenerf op rijden i.p.v. de juiste weg naar rechts. Vlak daar in de buurt kon de loslopende hond ontweken worden. Terug aardig windje tegen en de kilometers gingen tellen. Na het immer pittoreske Oudewater, volgde Haastrecht, Gouda en via A12 richting huis. De tocht was ruim 110 kilometer. Voor mij dan vanuit Voorburg nog 20km erbij !
Frank Jansen
De C1 groep…. gaat voor een verrassende rit!
We werden niet alleen verrast onderweg, maar ook bij de koffietent, een nieuwe voor ons allen. Maar even terug geschakeld…naar de start, het hele plein stond erg vol met fietsers. Het vertrek ging een beetje rommelig dus precies weet ik het niet, maar ik schat op 65 fietsclub-leden. Komt natuurlijk door het mooie weer of weer terug van vakantie. Onze club bestond uit 13 personen, Peter en Marja ook weer present na 8 weken afwezigheid! De route liep naar Benthuizen, Hoogeveenseweg en weer eens die tunnel genomen onderdoor naar het Bentwoud en Schravenwildertpad. Via een nieuwe villawijk naar Moordrecht en ook een verrassing…het Kopladerpontje..(voorwaarts er op en achteruit er weer af, of omdraaien voor fietsers!) die ons over de Hollandse IJssel naar de overkant bracht, naar Gouderak. Verderop liep het spoor even dood maar het mooie pad wat we daarna kregen was ook al zo`n verrassing! Dwars door de landerijen op een soort van dubbelspoor. Aan beide kanten asfalt met een strook gras in het midden. Dan nog een klein stukje terug voor de Koffietent “1 4 the Road”. Een echt fietsers café, wat je ook kon zien aan de verschillende fiets attributen die er hingen en stonden. Voor zo`n grote groep was er plek beneden op een terras. Bij het bestellen van de koffie werd er al opgemerkt dat de koffie sterk gezet wordt… en werd er een kannetje heet water bij gezet. De kopjes zijn zo vol dat er toch eerst vele slokjes gedronken moesten worden voor het water er bij kon. Niet iedereen nam dus een 2e bakje, een ijsje was ook lekker en het duurde erg lang voor het gezet was.
De terugweg ging door een winkelstraat van Gouda en diverse andere leuke straatjes. Wel een paar stoplichten voor lief nemen om de Bloemendaalseweg te bereiken, maar was de moeite waard met aan het eind die bijzondere treurbeuk waar je onderdoor rijdt, mooi hoor. De Hefbrug bij Waddinxveen en bij Boskoop het Bentwoud weer in. Of er geen eind aan komt, wat een lange weg toch en dan ook nog wind tegen, dus een tandje zachter captain! Via de Noord Aa en dan ruiken we de stal, rond 13.00 uur stonden de fietsen weer in de stalling. Wel een latertje, maar dat kwam door de gezellige lange koffiestop! 60 mooie kilometers stonden er weer bij, wat was het een mooie route.
Annie van Rijn
Oproepje
Wij ontvingen op onze Facebook een oproep. Afgelopen zondag is één van onze leden namelijk erg behulpzaam geweest bij een ongeluk met enkele fietsers nabij Wateringen. Fijn om te horen! De betrokkenen zijn op zoek naar deze persoon, zodat zij hem nogmaals kunnen bedanken. Ben of ken jij deze persoon, kijk dan even op onze Facebook voor de oproep of neem contact op met mij/ons daarvoor.
Arno van Rijn
Doppen
Sinds maart van dit jaar zamelen we doppen in voor het opleiden van hulphonden . Als u de doppen bij ons brengt kijken we ze na op etiketten en eventueel viltjes en kartonnetjes in de dop. En indien nodig wassen we ze schoon. (Het zou natuurlijk fantastisch zijn, als u dat al thuis doet. Red.)
In de nog maar korte tijd dat we dit doen hebben we al een behoorlijk aantal vuilniszakken vol weggebracht naar Zoetermeer.
De man van de vrouw, waar we de doppen brengen, is een poos geleden overleden. Hij was gehandicapt en heeft verschillende hulphonden gehad in zijn leven. Hij is er altijd heel blij mee geweest, dat is de reden dat ze na zijn overlijden nog steeds actief is met het verzamelen van doppen.
Deze worden bij haar opgehaald en naar een van de landelijke inzamelpunt gebracht voor verdere verwerking. Als u meer wilt lezen kijk dan op hulphond.nl of geleidehond.nl.
Spaar dus doppen en lever ze in bij een van de twee inzamelpunten in Stompwijk.
John De Groot, Dr. v. Noortstraat 12o en Jan en Nel Havik Meerlaan 2b.
Jan Havik
Bron foto: Internet, Radio 2, de inspecteur
Mijn leven met corona
De Akkermunt……een begrip in Stompwijk, misschien wel het bekendste (en beruchtste) straatje in Stompwijk.
Het is er heerlijk wonen, de buurtjes gaan allemaal goed met elkaar om en hoewel er de laatste tijd wel een aantal mensen is weggevallen, gelukkig niet aan het coronavirus, staat iedereen voor elkaar klaar.
Ik sprak vandaag een trouwe bezoekster van de dinsdagmiddagsoos, waar ze altijd gezellig een potje rummikub speelt. Maar ze is van alle markten thuis want klaverjassen doet ze ook en als het nodig is dan valt ze daar in. (Agnes)
“Ik ben maar alleen en vind het best moeilijk allemaal. De leuke dingen van het leven, zoals de Soos, zijn allemaal gestopt en we weten nog niet wanneer dat weer begint. Ik mis dat echt, ik hoop dat het snel voorbij is. Ik weet wel, je moet geduld hebben maar dat heb ik niet altijd. Ik wil het liefst dat het morgen weer voorbij is.
Soms ben ik wel eens bang, maar dan denk ik dat hebben alle mensen, en dan kan ik de knop weer omzetten en ben ik weer vrolijk. Je kan ook te bang zijn en dat wil ik niet. Ik vind het ook wel fijn dat ik binnenkort weer naar de pedicure kan en dat ook de kapper weer open gaat. Het voelt als een crisis, voordat het virus uitbrak kon er alles en nu kan er niets. Je moet overal bij nadenken. De moeilijkste maatregel vind ik het anderhalve meter afstand houden, als je bijvoorbeeld bij de supermarkt bent dan is dat bijna niet te doen. Je moet echt een tijd zien te vinden dat het niet druk is. Wat ik wel vind is dat er over het algemeen negatief over de ouderen wordt gesproken. Oh het is niet erg als die corona krijgen want die zijn toch al oud. We kunnen dan wel oud zijn, maar zijn echt niet afgeschreven. Als iedereen zich goed aan de regels houdt en voorzichtig is, zowel jong als oud dan is de kans dat we het virus krijgen toch wat kleiner. Ik hoop dat ik het niet krijg maar je weet het nooit.
Ik hou ook niet van ruzie of elkaar afkraken, op onze leeftijd is dat toch niet meer nodig. Laten we het gewoon gezellig houden en het coronavirus daar niet tussen laten komen. Ik ben wel zo dat als ik even een mindere dag heb, de telefoon pak en mijn zus bel, of de buurvrouw van een paar huizen verderop voor een bakkie koffie. We houden goed rekening met de afstand en dat vind ik toch zo gezellig, even afleiding, een gezellig praatje.
Binnenkort willen we proberen een keer een spelletje te doen, kijken of dat gaat. Ik heb gelukkig ook een fijne tuin, meestal zit ik, en ook de andere buurtjes in de voortuin. De achtertuin is ook lekker ruim, maar daar zie je niemand dus dat is niet zo gezellig. Het is nu heerlijk weer, als het virus in de winter was uitgebroken zou het er ook weer heel anders uitzien, vroeg donker en koud. Nu kunnen we nog even lekker naar buiten.
Als de Soos weer zou mogen beginnen dan kom ik gewoon weer meteen, kan er nu al naar uitkijken. Als ik er tenminste komen kan, lopend of met iemand mee rijden (Nou bij deze, als dat niet lukt kom ik je persoonlijk halen! AH)
De aandacht die jullie als bestuur ons geven tijdens deze crisis doet mij ook goed, het is gezellig om een praatje met elkaar te maken, om weer eens iemand anders te spreken en de stukjes in de Dorpsketting zijn ook leuk om te lezen.
Ik hoop tot snel!
Rita van der Meer
(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)
Open Atelierroute aan huis
Op 11 en 12 september wordt de Open Atelierroute Kunst aan Huis georganiseerd in Leidschendam. De Stompwijkse hobbyisten zijn uitgenodigd om op de Molenwei te exposeren. Nu zijn er wat mensen die helaas moesten afzeggen, dus heb jij tijd en zin om mee te doen? Er is nog plek, het hoeven natuurlijk niet alleen schilderijen te zijn, ook andere kunstvormen zijn welkom. Maak jij mooie foto’s of werk jij met hout of steen dan is dat juist een mooie afwisseling. Dus grijp je kans om op deze mooie plek jouw werk aan een groter publiek te laten zien. Vorig jaar was het een groot succes, hopelijk hebben we wel wat beter weer dit jaar. Wil je meer informatie of jezelf opgeven om mee te doen mail dan naar ria.luiten6@gmail.com
Ria Luiten
Bevolkingsonderzoek
Voordat ik aan dit stukje begin wil ik even iets duidelijk maken. Dit is mijn verhaal en het is niet bedoeld om wie dan ook of om welke reden dan ook iemand ergens op aan te spreken of een andere mening op te dringen. Ieder is vrij om te doen en laten wat hij of zij wil, dat geldt ook voor het Bevolkingsonderzoek.
Waarom wil ik dit dan toch delen? Omdat ik wil laten weten wat mijn keuze om mee te doen aan het bevolkingsonderzoek heeft betekend en hoe ik mijn keuze heb gemaakt. Maar het is dus niet bedoeld om kritiek te leveren op mensen die daar anders over denken. Het is een intiem kijkje in mijn leven, maar u hoeft het natuurlijk niet te lezen, ook daar is iedereen vrij in. Het is ook een stukje verwerking, want de impact op je leven is groot.
Dit gezegd hebbende haalde ik begin van dit jaar de 5 jaarlijkse uitnodiging voor het laten maken van een uitstrijkje uit de bus. Normaliter kan ik hier nog wel eens laks mee omgaan, dan blijft de brief een maand op tafel liggen en steeds denk ik oh ja, ik moet nog een afspraak maken. Maar ik ben er altijd wat huiverig voor omdat door omstandigheden het maken van een uitstrijkje geen pretje is. Maar in de afgelopen 5 jaar heb ik een aantal situaties meegemaakt, heb ik gezien wat deze vreselijke ziekte met je kan doen en toevallig had ik de volgende dag een afspraak bij de huisarts dus het was meer geluk dan wijsheid dat ik deze keer binnen een dag dat uitstrijkje liet maken. Maar dat deed ik wel met een volle 100 procent overtuiging. Mijn lichaam is al ziek genoeg en ik kan er eigenlijk niets meer bijhebben. Terwijl ik de praktijk uit liep was ik het alweer vergeten, het was altijd goed, dus waarom deze keer niet? Ik had geen klachten, tenminste volgens mij niet. Maar deze keer was het dus anders, de week erop werd ik gebeld door de huisarts met de mededeling dat de uitslag niet goed was Pap3b. Dat betekent dat de cellen van de baarmoederhals sterk afwijkend zijn en dat onderzoek door een gynaecoloog is noodzakelijk. Bam!!! Die had ik even niet aan zien komen. Gelukkig is mijn huisarts iemand van niet lullen maar poetsen, dezelfde dag had ik al een verwijzing in mijn mailbox voor het maken van een afspraak. Dat ook meteen gedaan en binnen anderhalve week zat ik bij de gynaecoloog voor het maken van een biopt. Dat was vreselijk pijnlijk, ik zal u de verdere details besparen maar ik heb twee dagen krom gelopen van de pijn. De uitslag kwam niet zozeer als een verrassing, baarmoederhalskanker. Gelukkig was ik er op tijd bij en de week erop zat ik alweer in het ziekenhuis voor het eerste vooronderzoek en bloedprikken, zodat ze een datum voor een operatie konden plannen. Baarmoederhals en baarmoeder eruit en hoewel ze de eierstokken wilden laten zitten heb ik mij daar hard voor gemaakt om ook die te verwijderen. Ik ken mijzelf en mijn lichaam, als die blijven zitten ben ik constant aan het piekeren of het daar wel goed mee gaat en aangezien ik dagelijks zoveel pijn van de reuma heb is het voor mij moeilijk te onderscheiden als er een andere pijn bijkomt. Gelukkig was daar alle begrip voor en op 9 juni ging ik onder het mes. De narcose, waar ik vreselijk bang voor was, ging gemakkelijk en toen ik wakker werd gemaakt dacht ik dat het nog moest gebeuren maar was ik al klaar. Helaas had ik diverse complicaties na de operatie en in plaats van 1 nachtje heb ik een week in het ziekenhuis gelegen maar dat maakt niet uit. De opluchting dat de kanker uit mijn lichaam was had de overhand. Na een week mocht ik dus naar huis, maar dan begint het pas. In het ziekenhuis zijn er allemaal mensen die je helpen, thuis moet je het allemaal zelf doen. Je bent onzeker, kan dat wel, kan dat niet, hoort deze pijn erbij? Doordat ik zoveel andere ziektes had was ik er al op voorbereid dat mijn herstel langer zou duren dan gebruikelijk is, maar ach ik heb verder toch niets te doen.
Ik was zegge en schrijve 3 dagen thuis, toen mijn wederhelft opnieuw een brief van het bevolkingsonderzoek uit de bus haalde, deze keer voor het borstonderzoek. Met mijn vorige ervaring nog vers in het achterhoofd was voor mij duidelijk dat ik ook aan dit onderzoek mee zou doen, alleen niet nu want ik was nog zo slap als een vaatdoek. Dus een telefoontje naar het bevolkingsonderzoek leerde mij dat ik rustig kon herstellen en dan begin volgend jaar een afspraak kon maken om alsnog langs te komen. Wel raadde de vriendelijke dame aan de telefoon mij aan om even langs de huisarts te gaan en door haar mijn borsten even te laten controleren zodat ik zeker wist dat ik mij geen zorgen hoefde te maken en ook daadwerkelijk kon wachten. Zo gezegd, zo gedaan, afspraak gemaakt en je gelooft het niet maar de huisarts vond een knobbeltje! Het eerste wat door mij heen schoot was oh nee hè, niet weer. Helemaal zeker was ze er niet van, er zat iets maar wat was het. Tja daar kom je maar op 1 manier achter, door het verder te laten onderzoeken. Dus dat gaan we nu ook laten doen, niet wachten tot volgend jaar en dan is het maar te hopen dat het niets is of nog met de hormonen van de eerste operatie te maken heeft.
Alsof het nog niet genoeg was lag er deze week weer een brief van het bevolkingsonderzoek in de bus, deze keer was hij gelukkig voor mijn wederhelft voor het darmonderzoek. Hij was daar eerst niet zo voor, maar omdat zonder de uitnodigingen van het bevolkingsonderzoek bij mij waarschijnlijk niets ontdekt was, gaat hij daar ook aan meedoen.
En zo staat je leven ineens op zijn kop, maar het wordt je gratis aangeboden en ik ben blij dat ik er gebruik van heb gemaakt. Natuurlijk ben ik bang geweest en kwam er wel heel wat meer bij kijken dan dat ik hier opschrijf maar anders hebben we een hele DK vol en dat is nou ook niet weer nodig. Ik heb natuurlijk de pech dat ik nog zoveel meer heb en de pijn die ik heb gehad was soms ondragelijk, maar toch ben ik dankbaar dat we in Nederland een goede medische zorg hebben. We mopperen wel eens dat de zorg zo duur is, dat is het ook, maar je krijgt er ook heel wat voor terug.
Agnes Hofstede
Geslaagde Outdoor wedstrijd blesruitermenners
Zondag hielden de blesruitermenners hun 2e outdoorwedstrijd op het terrein van de familie De Haan aan de Stompwijkseweg. De eigenlijke naam is Mini-Marathon, deze bestaat uit poorten(kegels met een vaste tussen afstand van 1,80m) verder mogen er twee of drie Marathonachtige hindernissen in het parcours worden opgenomen.
Dit keer had de Mencommissie een parcours opgezet van 14 poorten met twee marathon hindernissen met elk 5 doorgangen. De doorgangen (A-B- enz,)moeten in de juiste volgorde worden genomen wel mag een reeds genomen poort gebruikt worden om sneller bij de volgende te komen.
Er zijn dus meerdere (snellere) mogelijkheden om van A naar E te rijden, bovendien zaten er in het parcours een aantal “lange lijnen” en kon er dus door een pittige galop tijd gepakt worden.
Goed verkennen met de groom en een keuze maken van hoe je de hindernissen wilt nemen is dus belangrijk want de snelste tijd geldt alle fouten worden bestraft met strafseconden. Er mocht tweemaal gestart worden waarvan de snelste telde.
Zondag was het prachtig weer en lag het land er uitstekend bij, door o.a. vakanties was de deelname wat aan de “magere” kant maar dit stond een leuke sportieve wedstrijd zeker niet in de weg. Bij de pony’s enkelspan deed, na een lange periode van afwezigheid, Aad Borst weer mee met zijn altijd snelle Fell pony Owen en deze zijn het nog niet verleerd want zij pakten gelijk de eerste plaats. Ondanks wat ongemakken was Kitty met haar Dirkje toch de snelste bij de paarden en greep Mike Kappetijn door een mooi parcours te rijden met zijn tweespan schimmel pony’s, waarvan één nog pas 4 jaar is, de zege in deze rubriek. Voor de gehele uitslag kijk op www.bleruiters.nl
Dank uiteraard aan de fam. De Haan voor het gebruik van het land.
Komende dinsdag strijden Purdy en Lindsay op het KNHS-centrum in Ermelo om het NK kampioenschap. Helaas mag er vanwege de coronaregels geen publiek aanwezig zijn, dus zullen zij het zonder de aanmoedigingen van enkele Blesruitermenners moeten doen, maar dat zal wel lukken.
Ab
Vacatures complexbeheer Stompwijk ‘92
We zoeken nog verschillende vrijwilligers voor de commissie complexbeheer. Deze commissie draagt zorg voor het beheer van alles wat op het sportcomplex eigendom van Stompwijk ’92 is.
Daarnaast hebben we ook wat (schoonmaak)taken binnen de gemeentelijke eigendommen.
Wie wil deze commissie komen versterken, als commissie-lid en/of als vrijwilliger in de uitvoering?
Schoonmaker kleedkamers (met spoed)
Maandagochtend nat schoonmaken buitenkleedkamers en scheidsrechterskamer en prullenbakken legen. Dinsdagochtend nat schoonmaken binnenkleedkamers en scheidsrechterskamer en prullenbakken legen. Vrijdagochtend alle kleedkamers en scheidsrechterskamers nalopen en waar nodig schoonmaken.
Een vergoeding is mogelijk.
Vanwege hygiëne is er weinig flexibiliteit in uitvoeringsmomenten.
IT-beheerder
Beheer van internet, computers, tv’s, kassa, pinautomaten en geluidinstallatie. Up to date houden van deze voorzieningen en adviseren over eventuele reparatie of vervanging.
Contactpersoon oud papier
Contact met oudpapier-bedrijf over ophalen van volle en terugplaatsen lege containers. Administreren van opgehaalde volle containers en controleren met maandopgave van oudpapier-bedrijf.
Regelmatig communiceren in nieuwsbrief en Dorpsketting over behaalde resultaten en oproepen plaatsen om papier bij onze containers in te leveren.
Controle op illegale stort in en rondom de containers en eventueel melden bij gemeente.
Commissielid technisch gebouwbeheer
Contactpersoon en aanstuurder voor zaken betreffende het technisch beheer aan onze gebouwdelen.
Zelfstandig initiatief tot uitvoering nodige onderhoud binnen budget. Uitzetten van onderhoud bij uitvoerende vrijwilliger(s) binnen commissie complexbeheer of opvragen offertes t.b.v. nodige onderhoud. Toezicht op uitvoering.
Meld je aan via complexbeheer@stompwijk92.nl of vraag om meer informatie. Dat kan ook via 06-51718265.
Groet Peter Bol, commissie complexbeheer
Corrie Janson– van Haaster te gast in miniserie ‘Zomergasten’
Midvliet FM maakt deze zomer verschillende afleveringen van het radioprogramma ‘Mini Zomergasten’. De laatste editie is op 19 augustus tussen 20:00 en 21:00 uur.
De 99-jarige Corrie Janson– van Haaster uit Stompwijk die nog altijd op zichzelf woont en met Midvliet en u terugblikt op haar bijzondere leven.
De presentatie is in handen van René Marquard.
Luister naar dit openhartige gesprek bij Midvliet FM.
Baanbreker Zomereditie
Ook donderdag 19 augustus tussen 21:00 en 22:00 uur kun je op Midvliet FM weer luisteren naar een zomerse aflevering van Baanbreker. In de Baanbreker Zomereditie wordt teruggeblikt op vijf beroepen die in de afgelopen vier jaar in Baanbreker besproken zijn.
Naast een korte impressie van het beroep zal ook het favoriete plaatje van het betreffende Interessante Beroepen Personen te horen zijn.
Donderdag 19 augustus kun je de volgende beroepen en personen verwachten:
• ergotherapeuten Eveline Span en Monique Veltman;
• ex-top sporter Cees Juffermans;
• doktersassistenten Erica Smit en Nathalie Bontrop;
• muzikant Michel Guldermundt;
• fysiotherapeut Ronald Lulofs.
Naast de korte gesprekken over deze beroepen kun je natuurlijk in de Baanbreker Zomereditie veel zomerse muziek verwachten. Baanbreker Zomereditie wordt deze keer gemaakt door Jasper Wellner en Patrick Cilon.
Luister je mee?