Hij woont sinds anderhalf jaar in Zoeterwoude, maar is geboren Stompwijker. Dus ik ga naar Zoeterwoude om herinneringen met hem op te halen. Toen hij vier jaar was overleed zijn moeder. Waarna zijn vader achterbleef met zes kinderen. Hij hertrouwde en er kwamen nog 7 kinderen bij. Zijn ouders streefden naar een goede opleiding voor al hun kinderen. Zo ging Leo met zijn vier jaar jongere broer Arnold naar Den Haag. Door sneeuw en kou op één fiets. In Den Haag afgehaakt en toen naar Leiden op het V.G.L.O. En naar B.N.S. in Voorhout waar hij ook leerde voor timmerman. Tot zijn vader een medewerker zocht. Zo kwam hij als zestienjarige thuis te werken. Bij de keuring voor militaire dienst protesteerde zijn vader bij de burgemeester. Hij was onmisbaar thuis. En dat lukte: hij hoefde niet in dienst. Hij kreeg nog wel een bijzondere dienstplicht. Als er oorlog zou komen kon hij nog opgeroepen worden. De rest van zijn  leven heeft hij in de botenbouw gezeten.

Verschillende bootjes en boten

Zijn vader maakte verschillende ontwerpen zoals jeugdbootje Pluis.
En een amateurontwerper kwam met het idee van de Kolibri. Het werd een groot succes waarmee ze ook op de Hiswa stonden. En exporteerden. Het waren bouwpakketten. Dus kwamen er ook instructieavonden in Het Blesse Paard met film en dia’s. Ze bedachten steeds iets nieuws. Zoals molenwieken voor windmolens.

Op vrijers voeten

Tijdens een leuk boottochtje leerde hij zijn vrouw Will kennen. Het klikte meteen. In 1957 trouwden ze. Ook zij was een echte fan van de bootjes. Ze kregen vier kinderen. Ton, Petra, Pim, en de veel te vroeg overleden dochter Helma. En ook nog vier fijne kleinkinderen. Later vond Leo het helemaal geweldig toen Pim in het bedrijf kwam. Heel veel jaren werkten ze samen. Pim is ook meubelmaker. Hij maakte onder andere de bar- balie in de sporthal van Stompwijk ’92.

Hobby’s    

Leo had van lieverlee ook wat meer tijd voor hobby’s. Vooral filmen deed hij graag. Samen met Cor Jansen van  Gyversto maakte hij een film in en over Stompwijk en de Stompwijkers. Om van de opbrengst van de vertoning materialen te kunnen kopen voor de gym. Ook maakte hij onder andere in 2011  een film tijdens de grote restauratie van onze kerk. Die ook in de kerk werd vertoond. Op een groot scherm. Bij die restauratie hoorde ook Kringloopwinkel De Stal; opgezet om geld bijeen te krijgen voor de verbouwing. Leo was een trouwe vrijwilliger. Omdat hij graag leest voelde hij zich het beste thuis bij de boekenafdeling. Boeken sorteren; alles werd netjes. Maar ook ging hij met Aad van Boheemen mee om spullen op te halen of weg te brengen. En natuurlijk kleine reparaties aan de meubelen waren hem wel toevertrouwd.

Een paar jaar geleden repareerde hij nog het Maria- altaar dat achter in onze Laurentiuskerk staat. En hij maakte vier gedenktekens om namen op te plaatsen  van graven die zijn geruimd. Twee voor  het kerkhof van Stompwijk en twee voor Zoeterwoude. Ook zat hij samen met Frans Oliehoek, Jack Luiten en Sjaak Jansen in de Stichting Stompwijkse Filmgroep. Met zijn vieren maakten ze twee films over het dorp Stompwijk.

Besturen

Ook daar kom je Leo tegen. Hij zat 20  jaar in het bestuur van de Rabobank: in de raad van toezicht en de bouwcommissie. Ook was hij jarenlang lid van het kerkbestuur en het PCI.

Sporten

Hoe hij zo lang fit blijft hoef je niet te vragen. Leo is altijd een fanatieke sporter geweest. Fietsen en hardlopen als de beste. Ook aan de Nieuwjaarsloop van Stomwijk ’92 heeft hij jarenlang meegedaan. En geschaatst met andere Stompwijkers. Nu nog fietst hij elke dag en zonder ondersteuning.

Alleen is maar alleen  

Het is hier al eerder geschreven. In november 2010 overleed, na veel verzorging, zijn lieve vrouw Will. Na een poosje alleen kwam de vraag: Wat nu? Leo plaatste een advertentie in het blad van de KBO: Nestor. En hij ontving een aantal reacties uit de omgeving. Onder andere van weduwe Joke van der Horst uit Rijswijk. Na wat wandelingetjes en kopjes koffie bleek bij allebei de behoefte om samen meer te gaan doen. Ze hadden veel dezelfde interesses en besloten samen te gaan wonen in Stompwijk. Toen ze daar een poosje samen waren nodigden ze een heel aantal familie en kennissen uit in het Blesse Paard voor een etentje. En zoals dat hoort bij vaarliefhebbers, was er ook een origineel Captains diner met onder andere; kapucijners en spek.

Zoeterwoude

Ja en dan, na een aantal jaren, komen er toch wel wat kleine gebreken. Joke is verschillende keren aan zware hernia geopereerd. En ook Leo heeft af en toe kleine lichamelijke klachten. En dan worden er in Zoeterwoude leuke appartementen gebouwd. Waar ze voor in aanmerking kwamen! Helemaal naar hun zin. Ieder een eigen plekje. Maar ontbijten, koffiedrinken en eten doen ze samen. Joke kookt en Leo doet de vaat.

Iedere avond samen een wandelingetje en soms nog wat TV kijken. Verder lezen ze allebei veel. En Leo doet in het najaar nog een cursus filosofie. Terwijl hij ook nog graag bij zoon Pim met hout aan het prutsen is. Even een eigen kastje maken voor de badkamer bijvoorbeeld. Te timmeren blijft er altijd wel iets. Er wordt in hun omgeving ook veel georganiseerd. Maar voorlopig hebben ze samen nog leuke dingen genoeg om te doen. 

Leo en Joke van harte gefeliciteerd

en nog veel mooie jaren toegewenst!

Agnes van Boheemen- Vollebregt

PS.: Meer over Leo’s vader is te lezen in het boek Antoon van den Brink 1904-1987 schrijvers L.J.H en A.A. van de Brink.

Het is te leen in alle bibliotheken van Bibliotheek aan de Vliet.