Hallo lieve kinderen,

Zeg is ’t jullie nog gelukt het liedje op YouTube te vinden en te beluisteren?, Hebben jullie er eveneens over na kunnen denken? Dat zou fijn zijn, want toen Keesje aan opa vroeg: “Opa waarom moesten wij het liedje eerst beluisteren?” Toen had opa gezegd: “Nou, dan komen er vanzelf vragen in je op en ga je daarover nadenken.  Door zelf na te denken en vragen te stellen over dit liedje, of verhalen zoals deze parabel of de dingen die om je heen gebeuren, kan je zo alles beter begrijpen!” Het idee van opa, vond ik eveneens  leuk en heb jullie om dezelfde reden, ook dezelfde opdracht gegeven! Okay, lees nu maar verder, dan kom je zo te weten wat opa over dit liedje  over “De verloren zoon” te zeggen heeft!

Eindelijk was het zo ver!

Oma riep haar twee lievelingen naar binnen om te eten! Nadat Annie en Keesje hun handen hadden gewassen en een dankgebedje hadden gebeden, hapten zij gretig van de heerlijke boerenkool met worst! “O” zegt Annie, “wat kunt u toch lekker koken!” “Ja, dank je hoor, geniet er maar van!” zei oma blij!

Na ’t eten renden ze meteen naar opa toe om verder naar het verhaal te luisteren, maar opa zei: “Zeg Keesje, ik doe het anders vandaag! Niet ik ga nu vertellen, maar wij gaan naar jou luisteren. Vertel maar wat je over het liedje weet!” O, Keesje schrok er wel van en zei: “Maar opa, dat kan ik helemaal niet!” “Kom, kom,” zei opa, “Dat kan je wel. Probeer het maar!”

Toen begon Keesje heel voorzichtig te vertellen:

“In het liedje wordt gezongen over een vader die twee zonen had. De ene was gehoorzaam en deed alles wat de vader graag wou, maar de andere zoon luisterde minder goed naar zijn papa!  Toen hij groot geworden was, werd hij ongeduldig en wou niet meer lekker thuis bij papa blijven. Hij vroeg aan zijn vader: “Papa, geef mij alle geld waar ik recht op heb, dan ga ik weg!” Zijn vader schrok, maar gaf hem toch dat geld! Zo ging zijn jongste zoon toch echt de wijde wereld in! Zijn vader was daardoor erg verdrietig!

Keesje stopte even met vertellen, omdat hij er zelf verdrietig van werd, maar Annie zei: “Toe nou, vertel nou maar ’ s door!”  Ja, want ook zij vond het heel spannend! “Okay!” zei Keesje en ging verder met ’t verhaal.

“Ja, die zoon die leefde er maar op los en in korte tijd was hij al zijn geld kwijt aan eten, drinken en plezier maken. Er kwam ook nog hongersnood in dat land en was er dus nergens eten te vinden! Zelfs deze zoon had niets meer te eten! Wat nu? Wat erg! Het enige wat hij kon doen, was varkenshoeder worden. Dat wil zeggen, dat hij voor de varkens moest zorgen. Jammer, want hij kon nergens anders naar toe en het ergste was, dat hij ook nog mee moest eten met de varkens en eveneens in hun hok moest slapen.

Oei, oei, dat vond hij natuurlijk helemaal niet leuk en mopperde steeds, dat alle mensen bij zijn vader het zo goed hadden en dat hij het hier maar zo moeilijk had. Intussen was hij daar ook heel verdrietig om geworden en begon naar huis te verlangen. Ja, hier is hij tot inkeer gekomen. Hier heeft hij ingezien dat hij niet goed is bezig geweest en dat hij niet volgens de regels van onze Here God heeft geleefd en van zijn eigen papa!

“Weet je wat!” zei hij, “Ik ga terug naar huis en zal aan mijn papa zeggen dat ik heel erg veel spijt heb en dat ik het niet waard ben zijn zoon te zijn!” Het mooie hiervan was, dat hij het oprecht meende ook! Hij pakte zijn nodige spulletjes en ging blij om dit goede besluit weer op weg naar huis!

“Bravo, bravo!” riep opa en klapte in zijn handen. “Wat kan jij mooi vertellen hoor, dat heb je schitterend gedaan! Bravo!”

“Maar opa” zei Keesje, “Het verhaal is nog niet af!”

“Weet ik, weet ik,” zei opa, “maar we gaan nu eerst even pauze houden en dan mag je later verder vertellen, okay?”

Nou, dat vonden ze prima hoor, want voor zo’n spannend verhaal is een kleine pauze toch wel even nodig en………in een oogwenk speelden ze alweer buiten!

Dat doen we ook  hoor lieve kinderen, maar eerst even dit:

Vertel eens wat:

*Proberen jullie zelf eens dit verhaaltje na  te vertellen.

Creatief bezig zijn:

*Pak de Bijbel en zoek dit verhaal op:  Lucas 15:11-32

  en lees het aan elkaar voor. Vraag mama, broer of zus om te helpen.

Muziek:

*Luister nogmaals naar het vorig liedje en hier is nog een andere:

  Het is pas feest als iedereen er is – bijbelkinderlied door Suusijs.

Nou lieve kinderen, dat was het weer, Gods zegen en……..tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)