Hallo lieve kinderen,

Alles goed? Ook fijn pauze gehouden zoals onze vriendjes Keesje en Annie?

Hun opa en oma maken het eveneens goed en weet je dat oma heel grappig een belletje mee naar buiten heeft genomen en er op los begon te rinkelen terwijl ze zong: “Kom maar gauw weer binnen, want we gaan meteen  beginnen!” “Haha, hahaha,” lachten die twee!  “Die oma toch, we hebben wel de liefste oma van de wereld!” riepen ze blij! De kinderen huppelden vrolijk naar binnen en na hun voeten schoon op de mat geveegd en hun handen gewassen te hebben, mochten zij een lekker warm plekje zoeken op de bank. “Zo, mijn jongen, nu mag jij verder met de parabel van de verloren zoon. We zijn er klaar voor!” zei opa  heel deftig“Ja, dank u wel opa!” zei Keesje en vervolgde enthousiast zijn verhaal!

“Ja,” sprak Keesje, de vorige keer was ik gestopt bij het gedeelte waar die jongste zoon, het niet alleen maar niks vond om zo met de varkens mee te eten en bij ze te wonen, maar hij begon zijn vader, broer en alles van thuis ook erg te missen! Bij al dat gemis, gebeurde er een wonder, want opeens zag hij zijn fouten in en kreeg oprecht heel veel spijt en wou zo spoedig mogelijk naar zijn papa terug. Nu was hij op weg naar huis en dacht na wat hij precies aan zijn papa zou zeggen. Hij zou zijn papa om vergeving vragen en zeggen: “Papa, ik ben niet waard uw zoon te zijn, want ik heb heel dom gedaan!” Intussen was hij al heel dicht bij huis en weet je, zijn vader had hem al vanuit de verte zien aankomen! Wat was zijn vader blij! Hij kon zijn ogen niet geloven en beiden snelden naar elkaar toe. De vader riep: “Welkom, Welkom, mijn zoon!” Hij omhelsde zijn zoon en gaf hem een dikke zoen! “O papa, Ik ben niet waard uw zoon te zijn!” huilde zijn zoon, maar zijn vader luisterde niet eens naar hem, zo blij was hij! “Kom binnen, ga je wassen, je krijgt schone kleren en ik geef een heel groot feest, zo blij ben ik dat jij er bent!” zei zijn vader en dat deed hij ook!

“Is dat niet mooi?” vroeg opa aan de kinderen. “Ja, natuurlijk, dat is fantastisch!” vonden ze allebei! “Vertel maar verder, fluisterde opa. “O, hemeltje!” mompelde Keesje. “Hoe gaat het verhaal nou verder? Ik ben het even vergeten!” zuchtte hij! “Zeg, dat is helemaal niet erg hoor, want ik weet het wel!Mag ik het verder vertellen?” vroeg Annie aan opa, oma en Keesje. “Nou, als Keesje dat goed vindt, dan is er geen enkel probleem!” antwoordde opa.

“Okay, ik weet nu wel weer hoe het vervolg van deze parabel is, maar als jij dat heel graag wilt doen, dan vind ik dat ook goed hoor!”

“Ah, wat fijn!” juichte Annie en vervolgde enthousiast het verhaal: “Fantastisch! Alle mensen waren blij, maar de vader was super, super blij, omdat zijn zoon het echt weer goed wilde maken en de weg naar huis terug had gevonden! Alle mensen waren blij, maar was dat echt zo? Dat zou je niet denken, maar er was toch iemand die helemaal niet blij was! Wie was dat dan? Niet schrikken hoor, maar het was zijn eigen oudste broer die niet blij was! Hij was heel boos op zijn vader en schreeuwde het uit: “Ik ben altijd gehoorzaam geweest en heb altijd alles voor u gedaan wat u maar wilde, maar u heeft nooit een keer, een feest voor mij gevierd!” Oei, oei, wat schrok die vader! Ja, hij had gedacht dat zijn oudste zoon dat wel zou begrijpen, maar dat was niet het geval! Toen sprak hij rustig tot zijn zoon: “ Mijn lieve jongen, ik houd ook van jou en wij zijn altijd bij elkaar. Van alles wat ik heb, ben jij ook de eigenaar!

Natuurlijk is het groot feest, omdat jouw boertje weer terug is van weggeweest! Dat is toch heel gewoon en heerlijk zo?” Toch had de oudste zoon nog even tijd nodig, om niet meer boos te hoeven te zijn! Intussen zongen alle mensen  voor de verloren zoon zo blij: ”Welkom, welkom, kom er bij!”  en zo werd er feest gevierd tot diep in de nacht!

“Nou opa, nu is mijn verhaaltje klaar!” zei Annie trots en maakte daarbij een diepe buiging! “Ook voor jou: Bravo, Bravo, Bravo, Annie!” juichte opa en ze klapten met z’n allen in hun handen!  “Ook jij kan prachtig vertellen. Ga zo door!” “Weet je wat,” riep oma, “Jullie krijgen vandaag allebei een lekker ijsje van mij, omdat jullie zo goed kunnen vertellen!” “Hoera, Hoera!” en daar gingen Annie en Keesje al jubelend voor opa en oma uit, naar de supermarkt! Je kon ze al van verre horen zingen: “Lekkere ijsjes tiereliereliere, lekkere ijsjes, tierelierelijs!”

Nou, tot zover de avonturen van Annie en Keesje!

Zeg lieve kinderen, halen jullie ook wat ijs bij de supermarkt? Natuurlijk eerst aan jullie ouders vragen hoor, maar voor ’t zover is, eerst even dit:

Vertel eens wat:

* Hebben jullie deze parabel, makkelijk in de Bijbel kunnen vinden? Hoe ging dat?

* Wat vind je van de boosheid van de oudste zoon?

* Zou jij eveneens zo boos worden? Waarom wel of waarom niet?

Creatief bezig zijn:

* Knutsel van karton of maak van klei, de stal met varkens en de “verloren zoon” erbij.

Muziek:

* Luister nogmaals naar de vorige liedjes en probeer mee te zingen!

* Hier heb je een nieuwe, die je ook op YouTube kan vinden:

             “  De verloren zoon – Elly en Rikkert “   12 feb. 2012

Zeg lieve kinderen, dat was ’t weer, Gods zegen, succes en…………tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)