Het was door het fietsen in Luxemburg met Hemelvaart en de handbal vorige week drie weken geleden dat ik op de zondagochtend heb gefietst. Jammer genoeg de mooie rit naar Haarzuilen gemist, maar deze week zijn we (met in totaal zo’n 60 personen) naar café/restaurant ’t Vaantje in Reeuwijk gegaan. Dat is altijd een leuke koffieplaats op een grasveld aan het water. Erg leuk, maar daar moesten we natuurlijk wel eerst naartoe fietsen. In de eerste 20 kilometer hadden we twee lekke banden, maar door het lekkere weer was het niet zo erg om even stil te moeten staan. Eenmaal weer op weg reed ik vijfde ‘rang’ ongeveer en was gewoon een beetje aan ’t kletsen toen ineens iedereen voor me vól in de remmen ging! Echt schrikken, want dat gebeurt niet zo vaak. Gelukkig kon iedereen een beetje in elkaar schuiven en ging het met ons allemaal goed. Ik had eerst niet door wat er aan de hand was, maar het bleek dat moeder Eend ineens had besloten over te steken en daarbij nam ze haar hele kroost mee. Als reflex remden wij voor deze kleine diertjes. Jammer genoeg heeft één eendje het avontuur van de oversteek niet overleeft. TC (het had natuurlijk net zo goed iemand anders van ons kunnen zijn) kon het kleine eendje niet ontwijken. Echt zó zielig. Tijdens de pauze was TC er stil van. Gelukkig zaten de dames naast hem. De zon ging weer schijnen. Alleen júist door dat zonnetje gingen de dames weg uit de schaduw en zo zat TC daar in z’n eentje en gingen z’n gedachten weer uit naar het eendje! Gelukkig kan je met TC wel lekker dollen, dus was het een gezellige lange pauze, bijna een uur! Op de terugweg zijn we via Waddinxveen en Hazerswoude dorp gereden, maar vooral door de polders. Met 80 kilometer waren we weer thuis.
Groetjes, Jolanda Nowée
De A2 onder leiding van Frans en Aad koos voor een route via Leiden, Alphen en Bodegraven om aan de noordzijde van de Reeuwijkse Plassen uit te komen. Om daar te komen begeleide Frans zijn groepje van negen personen over het fietspad langs de voormalige N11 tussen Alphen en Zwammerdam. Het is een slecht betegeld pad waarvan de tegels in de lengterichting van elkaar wijken en het gevaar bestond om daar met je wiel in terecht te komen. Helaas gebeurde dit met Corné Hoogeveen. Hij kwam erin en kon met zijn fiets geen kant meer uit, omvallen was het enige wat overbleef. Gelukkig viel hij rechts uit de groep, maar toen hij in de zachte schuin aflopende graskant terecht kwam rolde hij door de baggersloot in. Op het moment dat Frans omkeek om te zien wat er gebeurd was, krop hij er als een verzopen kat, zwart van de bagger, al weer uit. Met de schrik in de benen maar zonder al te veel schade besloot Corné om huiswaarts te keren. Hij kreeg begeleiding van twee anderen. De zes overgeblevenen fietsten door naar de koffie.
De captain van de A1 zag 90km op de kalender staan en realiseerde zich dat er dus behoorlijk omgereden moest worden om daaraan te komen. Hij was daarin echter wat al te enthousiast geweest, want na 50km kwam de vraag uit de groep hoeveel hij van plan was voor de koffie te fietsen. Reeuwijk was immers nog lang niet in zicht. Na 63km waren ze er toch en het was inmiddels zo druk dat de bestelling aardig op zich liet wachten. Toen deze dan toch kwam maakte de aanblik van de serveerster echter veel goed. De terugweg verliep ook niet geheel volgens de kortste route, zodat we na 104 km Stompwijk bereikten.
C groepen
Daar Annie deze keer verstek moest laten gaan, had zij gevraagd of ik (Elly van Heeringen) de honneurs als wegcaptain op me wilde nemen. Nou, met de hulp van mijn medefietsers zou dit moeten lukken. Bij aanvang van de rit stonden we klaar met 6 personen t.w.: Annemarie, Marti, Marion, Wil, Mar en Elly. Nog even nagenietend van de eitjes die al in de zon stonden, gingen we op stap. Samen met de hulp van Mar, reden wij weer over prachtige wegen richting de Reeuwijkse plassen, zonder ongelukken en lekke banden. Bij de Reeuwijkse plassen wat links en rechts sturend, kwamen wij als eerste bij de koffiestop aan. Aldaar werden wij vergast op een service die rijp voor verbetering is. Wat een stelletje shagrijnen. Voor mij hoop ik daar nooit meer te komen. En ik was niet de enige die er zo over dacht. Gelukkig hield het mooie weer ons in de plooi, waardoor we met goede moed en stemming de terugweg aanvaarden. Bij Boskoop werd ik gesteund door Marion die daar goed de weg wist uit te leggen. In een mum van tijd waren we bij de Weipoort, waar Marion er als een haas vandoor ging. De reden was dat zij het klaphek open hield. Wat een service. Via Zoeterwoude Zuidbuurt, de Geerweg en Ondermeerweg kwamen wij weer in Stompwijk aan. Afstand van deze rit, ± 63 km.
Met fietsgroetjes van Elly van Heeringen
De bestemming voor de clubritten op zondag 13 juni is voor alle groepen De Meije. We houden de koffiepauze bij café De Halve Maan, waar we hopelijk weer op het terras in de zon kunnen zitten. De A rijden ±100km, de B ±80km, de C ±65km. De start is weer om 8.30u vanaf het erf van T.C. v/d Meer, Oostvlietweg 30.