Modderbaden zijn niet zo goed voor het uiterlijk als ze beweren.
Ooit een mooi zwijn gezien?
Leonard, Jack E. (1911/1973)

Och, och, och, men heeft weer eens een onderzoekje gedaan…Ditmaal bij de Nederlandse Bank. Ze zijn er achter gekomen dat een groot deel van de Nederlandse bevolking de huidige bankbiljetten niet goed kan omschrijven…Voorheen wist men wel dat er een Snip of een vuurtoren op stond maar hoe een eurobiljet er uitziet weet eigenlijk niemand: men wordt niet warm van de grafische vormgeving! Nou, geef mij een stapeltje van alles wat en ik heb het direct bloedheet! Ik heb nog nooit iemand bij een kassa zien staan die geen afstand kon doen van zijn geld, die huilend een 50 eurobiljet overhandigde en snotterend de verkoper probeert te overtuigen dat het zo’n mooi biljet is en of hij er maar goed voor zou willen zorgen…Trouwens, wie betaalt er eigenlijk nog met biljetten? We moeten toch alles pinnen tegenwoordig? Zelfs de orgelman heeft zijn centenbakje ingeruild voor een pinapparaat! De Nederlandse Bank heeft nu een reclamebureau opdracht gegeven om nieuwe biljetten te ontwerpen, bijvoorbeeld met (hou me vast!) een molen er op of (hou me nog steviger vast) de toren van Pisa! Dit zijn van die momenten dat ik wil emigreren! Het liefst naar een land buiten Europa want anders blijft het probleem van de nietszeggende euro’s mij achtervolgen. Maar ja, welk land? Na het zien van enkele afleveringen van ‘Geen weg terug’ en ‘Het roer om’ wist ik het nog steeds niet, totdat de kinderen met een voorstel kwamen: Het werd het land van Ooit! Waar kinderen de baas zijn (Dát zullen we nog wel ’s zien!!) We werden verwelkomd door een ridder, ridder ‘Graniet’. Hij kwam uit een zij ingang (alleen voor Hofhouding..) en liep met een brede glimlach op ons af, zijn zwaard nonchalant over de schouder. Een van de kinderen uit ons emigratie groepje riep direct dat het een ‘neppe’ zwaard was maar dat moet je natuurlijk nooit zeggen tegen een ridder… Onze Sven durfde uiteindelijk naar voren te komen om dit ‘misverstand’ even recht te zetten. Hij moest de greep van het zwaard vasthouden waarna het zwaard naar boven wees en vervolgens liet de ridder het zwaard los en …..viel Sven bijna om… “Zwaar, hé!? zei de ridder, “Daarom heet het ook zwaard!” Even later stonden we op een rode loper..euh…de kinderen op een rode loper en wij er naast, voor de Gouverneur van het Land van Ooit die ons ook welkom heette. Geloof me, dat voelt goed als je welkom bent én asielzoeker! Even later passeerden we de grens, wij groten als lakeien en de kinderen als jonkheren en jonkvrouwen, en werden we de hele dag vermaakt. Het hoogtepunt was het riddergevecht waar de vonken (van de zwaarden, bijlen en schilden) afvlogen. Het was leuk, erg leuk. Daarom verbaasde het mij dat het helemaal niet druk was. We hoefden nergens uren te wachten en niemand liep voor je voeten. Nou moet ik wel zeggen dat onze oudste zoon (bijna 13) het allemaal wel een beetje kinderachtig vond en dat liet hij, zoals het een goed beginnend puber betaamt, ons regelmatig zéér goed merken….Maar gelukkig kon ik hem toch op andere gedachten brengen door hem voor te houden dat ook zijn kleinere broertjes recht hebben op vermaak, net zoals hij kreeg toen hij zo oud was. En om even terug te komen op de euro’s: toen kostte het ook vele, vele euro’s om binnen te komen. Dát is dus het probleem met de euro’s, niet hoe ze er uit zien! Arjen Veldhuizen

Woensdagochtend half acht, eerst vraagt de wekker en dan de weegschaal aandacht. Ik weeg me schoon aan de haak en kom precies op hetzelfde gewicht als vorige week. Niet verkeerd. Ik duik nog even terug en als ik mij een uurtje later vlak voor het douchen weer weeg (na een extra plas) toch wat minder. Joepie! Ik hou dus mijn jasje aan en de weegschaal bij de club, maar die geeft een plus aan. Dat is mijn eer te na en ik doe mijn jasje uit en ben dan per saldo één onsje aangekomen.
“Wil je er over praten?’ vraagt de juf. ‘Ik ben eigenlijk heel tevreden’, zeg ik en bedenk dat ik zondag een flinke barbecue gehad met alles erop en eraan. Wel voorafgaande hieraan ’s morgens bijna 70 km gefietst en ’s middags flink in de weer geweest met zang en lachspieren.
Gisteren had ik nog een onderonsje met een appelgebakje. Op mijn werk trakteerden twee wethouders. Met mijn collega’s gingen we alleen even feliciteren en we zouden bijzonder sterk zijn. We kwamen in de kamer en daar staarden verleidelijke gevulde speculaas en koeken en appelgebak ons aan, hun extra charmes in de strijd gooiend met een neusprikkelende geur. Ik kijk mijn collega aan en de twijfel slaat toe. ‘We kunnen er natuurlijk een delen’, oppert ze. Ik heb alleen een bakje yoghurt bij me en ik bedenk dat ik dan best een appelig gebakje kan nemen óf blijven we toch sterk? Een andere collega roept uit ’Jammie, ze zijn nog warm’. Dat had ze nu niet moeten zeggen. We gaan direct overstag en bij de eerste hap proeven we de suiker en roomboter. We genieten van het begin tot het eind. ’s Middags stappen we extra stevig door in de lunchpauze en ‘s avonds zwem ik extra banen in de hoop de schade beperkt te houden en dat is gelukt. Volgende week beter. De tip van deze week komt van Ans, ze nog maar net gestart en houdt zich keurig aan de regels met navenante resultaten. Opnieuw afgevallen, neemt ze geen risico, ze gaat haar winst van deze week niet verknallen door de week erop de fout in te gaan. Je winst niet zien te verliezen, is de boodschap. Petra Oliehoek van Es

Al meer dan een eeuw lang wordt de competitie voor jonge duiven afgesloten met een wedstrijdvlucht van meer dan vierhonderd kilometer lang. Dit is een zogenaamde klassieker die de liefhebbers bijzonder tot de verbeelding spreekt. Afgelopen zaterdag was het vanuit het Franse Ablis (440 km.) weer zover. Zeker honderdduizend Nederlandse jonge duiven maakten van de massale start een waar spektakel. Er was hiervoor van de Ablis bewoners grote belangstelling, zo vertelde de konvooibegeleiders. Ons dorp was met 112 jonge duiven in deze klassieker goed vertegenwoordigd. Met een westelijke zijwind op de vleugel is het voor de jonkies een moeizame meeting geworden. Het was na een strijd, die overigens bijna vijf uur duurde, de NL07 ’186’ van uw reporter die als éérste Stompwijkse deelnemer om drie minuten vóór vijf zegevierend ons dorp binnenvloog. Het tempo van de blauwe doffer van 1241 meter per minuut was ruimschoots voldoende om de NL07 ’542’ (1228 m.p.m.) van Gerard Soonius/Lex Tijssen naar het tweede plan te verwijzen. De NL07 ’473’ (1225 m.p.m.) van Eddy v. Leeuwen maakt als derde aankomende eveneens aanspraak op een eervolle vermelding.
In de zogenaamde natour vlucht vanuit Gent (126 km.) wist de NL04 ’431’ van Emiel Hilgersom via een fraaie zege het leiderschap van zijn baas veilig te stellen. Wim van Benten, die op korte termijn, vanwege–allergische aandoening voor duiven afscheid van de duivensport gaat nemen, verdiende met zijn NL06 ’642’ de twééde plek. De Combinatie Soonius/Tijssen was ook in deze meeting met zeventien duiven vertegenwoordigd. Het was hun NL07 ’512’ die als derde ook hier de eer van de betreffende duivenmannen hoog hield.
Voor deze meeting waren 157 duiven uit ons dorp ingeschreven.

Piet Oliehoek

In de Santhorststraat Ranger damesfiets, kleur blauw
Op te halen op Santhorststraat 47.
 
 

Jubileumeditie Poldercross een groot succes

Afgelopen vrijdag stond alweer de tiende editie van de Poldercross op het programma. Dit jaar een speciale jubileum cross, met een iets aangepast parcours en een jubileum shirt voor alle deelnemers. Het commentaar werd dit jaar wederom verzorgd door Frans en Jan Luiten, die er alles aan deden om het publiek op de hoogte te houden, interviews met de deelnemers afnamen en zo een gezellige sfeer creëerde rondom de finish. Ook dit jaar stond Fanfare Juliana paraat bij de eerste sloot, om alle deelnemers en belangstellenden van een vrolijk deuntje te voorzien.

Het weer werkte mee en om 19:00 uur klonk het startschot voor de junioren, gegeven door ijsclub voorzitter Frans Oliehoek. Dit jaar bestond het deelnemersveld van de junioren uit 137 enthousiaste jongens en meisjes en onderweg werd er flink gestreden om de ereplaatsen. Uiteindelijk won Joren Verhoog uit Zoeterwoude de eerste plaats bij de jongens. Rik Kuperus eindigde als tweede en de derde plaats ging naar de Stompwijker Jordi Bennis. Ook bij de meisjes werd er flink gestreden. Zoey van de Bosch uit Stompwijk haalde als eerste meisje de finish, waar zij vorig jaar nog derde werd. De tweede plaats ging naar Eveline de Groot en Camilla van den Borg eindigde als derde.

Junioren jongens:

Junioren meisjes:

Een half uur na de start van de junioren volgde rond 19:30 uur de start van de volwassenen. Het deelnemersveld dit jaar was groot en bestond uit maar liefst 301 deelnemers.
Leander van de Geest uit Warmond behaalde al snel op de eerste plaats en stond deze uiteindelijk niet meer af. Leander behaalde voorgaande jaren nog ereplaatsen op het junioren podium, waarvan vorig jaar nog de eerste plaats. Gerard Nijgh werd tweede en Frank van Noort derde. Bij de vrouwen behaalde de Stompwijkse Marjanne Nelisse de eerste plaats, gevolgd door Marjolein Dam en Angelique van Vliet.

De complete uitslagenlijst en foto’s kunt u bekijken op de website van ijsclub Nut en Vermaak: www.ijsclubstompwijk.nl. De succesvolle avond werd gezellig afgesloten met dank aan Erwin van Es, in samenwerking met Stompwijk ’92.
Tien jaar Poldercross is toch wel iets bijzonders. Langs deze weg willen wij dan ook al die vrijwilligers bedanken die, vaak al voor het tiende jaar, trouw hun diensten verlenen voor, tijdens en na de Poldercross. Ook de leden van de EHBO, de brandweer van Leidschendam Voorburg en Fanfare Juliana willen wij hartelijk bedanken. Zonder jullie zou de Poldercross niet mogelijk zijn!

De Poldercross 2007 ter ondersteuning van de jeugd van de ijsclub ”Nut en Vermaak” werd medemogelijk gemaakt door:

J. Onderwater
J.W.A. Borst handel in Grond
Schouten Aannemersbedrijf
Hoveniersbedrijf F.A.G. van Rijn
Hooymans Rijwielhandel
Loomans Service en Systeembeheer
Coop de Graaf Supermarkt
Rietdekkersbedrijf Joost Juffermans
Arie Fokker Loonbedrijf
Boerderij t Geertje
Administratie kantoor Zaal
Massagepraktijk Loes de Haas
Business Club Leidschendam
VAKO Truckhydrauliek
Jasmin BV
Bouwbedrijf v.d. Haar
Granneman Aannemersbedrijf
Bloemkwekerij Sjaak Hoogweg
Loonbedrijf P. van Leeuwen
Comforza BV
N pro evenementen organisatie
Alisa Thai catering
Belt sound light vision
Tevens konden wij ook dit jaar gebruik maken van de parkeerplaatsen van Lexmond Trading BV, Transportbedrijf de Haas en Transportbedrijf J.L van Rijn en Zn, de accommodatie van Stompwijk ‘92 en de medewerking van de families de Jong, de Winter, Spruijt, v/d Voort en Ripken.

Op naar de volgende tien jaar!

De Poldercross Commissie,
Winfried van Beek, Wim de Groot, Leo de Haas, Peter Hilgersom, Laura Hilgersom, Joke Juffermans en Arno Turkenburg.

De 10 B rijders besloten toch weer naar Nieuwveen te gaan. Dat stond tenslotte op de toerkalender. De kopman had een andere route als vorige week uitgezocht. Eerst langs de Vliet, de Matilotunnel, Ter Aar, Oude Wetering om bij een nieuw smal paadje uit te komen. Fietsend tussen de eenden, schapen en hangbuikzwijntjes. Een prachtig nieuw pad. Gevonden via de computer (Google Earth). De A2 kwamen we nog tegen, zij waren al weer bezig aan de terugweg. Wij hadden een extra rondje gemaakt via Uithoorn en Vrouwenakker en kwamen als laatste groep aan bij de koffie (54km). Alleen binnen nog plaats. We dachten nog even dat alleen op het terras koffie geschonken werd. Want het eerste bakkie duurde vrij lang. Een lange koffie stop dus. Om het makkelijk te maken alles € 1,50. Geen Jägermeister maar een echte ouderwetse jonge borrel. Het kleine restje in de fles wat niet meer in het glaasje paste werd maar gelijk uit de fles gedronken. De terugweg zou de kortste weg worden. Waren ze vandaag niet zo snel van start gegaan vanaf TC. Dat moest op de terugweg ingelopen worden. Stiekem ging het tempo geleidelijk omhoog. Maar wat blijkt. Van 8 van de 10 B leden is de kilometerteller niet goed afgesteld. Wij denken maar dat we te hard gaan, maar onze teller geeft gewoon veel te hoog aan. OOOOOOH is dat het. Voor een aantal moest er nog een ijsje stop op de Kniplaan ingelast worden om de laatste kilometers tegen wind aan te kunnen. Met zo n 102km was iedereen weer thuis.
Marianne de Mos 

De C1 groep
Weer een mooie fietsdag en veel fietsliefhebbers (74). Behalve de C2 gingen we allemaal naar Nieuwveen voor de Ronde Venentocht. Wij waren met zijn 14en. Jan had de route uitgestippeld, dus hij deed het kopwerk. Via het Cronesteinpark en langs het spoor, waar veel koeien lopen, dus ook veel verse “vlaaien”. We reden er al slalommend omheen of per ongeluk door, maar er werd wat afgegild!! Van Koudekerk naar Woubrugge en Roelofarendsveen en het mooie smalle paadje bij Bilderdam. Het tempo lag aan de hoge kant maar we hadden veel voor de wind. Of het door het mooie weer kwam weet ik niet maar we zagen opvallend veel politie op de weg, wel 4 5 keer dat ze even voor ons stopte. Er vloog ook nog een aalscholver vlak voor ons weg. Bij de koffietent “Het Tolhuis” aangekomen was er gelukkig nog plek genoeg om buiten te zitten. De zonen van de fam. Uiterwaal hadden hun handen vol om iedereen van koffie e.d. te voorzien, daarom hielpen we soms even mee. Terug onze weg vervolgd langs het kanaal en via Ter Aar naar de Ridderbuurt in Alphen, dan nog even een slingerweggetje door een wijk en kwamen we bij s`Molenaarsbrug uit. Via de Lagewaard naar de Rijndijk. Jolanda had weer mazzel zo vlak bij huis afgezet te worden. Dan de Weipoort en het kerkepad. Bij het Slingerlandpad splitste de groep in tweeën en was bijna iedereen om 12.45 uur thuis met bijna 70km.
Annie van Rijn

C2
Met een groep van acht fietsers koos de C2 voor een rit naar Klein Giethoorn in Hazerswoude. We wilden een niet te lange afstand fietsen, zodat we weer op tijd thuis konden zijn. Met Nieuwveen op de kalender zou dat écht niet lukken. Het was zelfs zo, dat wij twee “gastrijdsters” van de C1 erbij kregen. Zij wilden ook op tijd thuis zijn.
In de Ondermeer kwamen we al een kudde mooie meiden tegen op de weg. Maar ze waren wel eigenwijs, want ze weken niet van hun lijn af. Als ze maar genoeg melk hebben gegeven dan is het wel goed. Via Benthuizen richting Moerkapelle en hier reden de Stompwijkse skeelers ons tegemoet. Toen kwamen we na 31 kilometer in het pittoreske Klein Giethoorn aan. Heerlijk op het terras genoten we van de koffie. We konden dit keer nog geen druiven meenemen, daar was het nog te vroeg voor. Via het smalle pad ging Lia een brug te ver, dus even een klein stukje terug. Richting de N11 en de Vierheemskinderenweg, waar we Stompwijkse fietsers tegenkwamen. Altijd leuk als je onverwachts dorpsgenoten tegen komt. Via de Weipoort kwamen we rond de klok van 12.00 uur thuis met 50 kilometer op de teller. We willen langs deze “weg” onze captain van harte beterschap wensen. Twee weken geleden  heeft zij haar knie flink gestoten bij het IJZEREN hekwerk bij het “Pad van v Santen”. Bijna thuis na de clubrit “drukten” tegenliggers haar zomaar hard tegen het hek. Gevolg een ontstoken knie en dat zelfs nog na anderhalve week ziekenhuisopname. We hopen dat je weer gauw naar huis mag en dat je weer snel OP DE BEEN bent!!
Fietsgroetjes Lia de Jong Zwetsloot
 
De A1 was deze keer met 10 man. We reden een mooie route o.a. langs de zuidkant van de Kromme Mijdrecht. Eerst een pad door het weiland waar we oponthoud hadden door een kudde koeien. Ze waren net gemolken en hadden besloten met z’n allen het pad te blokkeren. Met wat roepen kregen we ze aan de kant en konden weer verder. Ook daarna slingerde het weggetje nog kilometers lang door tussen de rietkragen. Op de terugweg hadden we geen geluk met de bruggen. Zowel bij Leimuiden als bij Nieuwe Wetering gingen de slagbomen net voor onze neus omlaag. Na bijna 100km waren we toch nog mooi op tijd terug in Stompwijk.
Arno van Rijn

Aanstaande zondag 2 september rijden alle groepen de Wiekentocht. Voor de A en B betekent dat een lange rit van ±105 km naar Kinderdijk. De C houdt het wat korter en rijdt naar de Rottemeren voor een rit van 55 km. Vertrek is weer om 8.30u vanaf Oostvlietweg 30.

Inmiddels is ook de datum voor onze jaarlijkse feestavond bekend. Houdt allemaal vrijdag 5 oktober vrij in je agenda. De uitnodigingen volgen binnenkort.

a.s. Zaterdag 1 september wordt weer de Rabosponsortocht georganiseerd.
Voor diegene die met deze tocht mee willen doen, men kan kiezen voor 20, 40 of 60 km. Wie met de toerclubgroepen wil fietsen kan verzamelen om 9.00 uur bij Het Blesse Paard. De verschillende A, B, en C groepen rijden dan gezamenlijk naar de start in Zoeterwoude Dorp. Uiteraard hopen we weer velen aan de start te zien om een van de goede doelen te steunen.

Omgaan met depressiviteit

Op maandag 17 september, van 19.30 tot 21.30 uur organiseert het Steunpunt Leidschendam/Voorburg, in samenwerking met Parnassia een themabijeenkomst voor mantelzorgers die zorgen voor een depressieve naaste. De bijeenkomst is in Dienstencentrum De Groene Loper, Van Royenstraat 2 in Voorburg.
Zorgen voor een depressief familielid, of een vriend of buur kost veel inspanning en emoties. Bovendien kun je als mantelzorger zélf te maken krijgen met depressieve gevoelens. Hoe ga je daarmee om?
Een deskundige van Parnassia, afdeling preventie, komt het thema toelichten.
Mantelzorgers uit Leidschendam en Voorburg zijn van harte welkom om deel te nemen aan deze gratis themabijeenkomst.

Afgelopen week zijn weer rond de 25 leden van de Blesruiters op Ponykamp geweest in Wateren (Drente). En “weer” betekent inderdaad dat het voor de 25e keer gehouden werd en zoals de laatste jaren in de mooie locatie “De Alberthoeve” te Wateren. De locatie in Wateren ligt aan de rand van een groot bos en heidegebied tussen de plaatsen Diever Wateren –Appelscha, alle mogelijkheden dus voor het rijden van mooie ritten.
En dat hebben de deelnemers dan ook gedaan, natuurlijk speelde ook het mooie weer, niet te warm en vaak een aangenaam zonnetje, een belangrijke rol voor dit geslaagde kamp. Bijzonder aan dit kamp was natuurlijk dat het voor de 25e keer gehouden werd, maar zeker ook omdat Ton Zuidgeest maar liefst 20 keer van de 25 is mee geweest als leiding. De eerste jaren reed Ton ook nog mee bij de ritten maar de laatste jaren alleen als begeleider.
Ton is een bijzonder figuur tijdens al deze kampweken en ieder die Ton kent (en wie kent hem niet) hoef ik dat niet verder uit te leggen.
Ik was door Ton gevraagd om enkele pony’s met de trailer te komen halen en naar huis te rijden en op vrijdag te komen, dan kon ik de “bonte avond” ook meemaken. Uiteraard was het (ondanks de drukte voor de wedstrijd op Vlietland) geen probleem .
Uit voorzorg en uit 14 keer eigen ervaring, had ik extra kleren meegenomen en dat was maar goed ook want nog geen 30 seconden aanwezig was ik, en nog een aantal van de leiding, in een hevig watergevecht beland, dat uiteindelijk eindigde in een massaal “gevecht” in de grote waterbak, dolle pret dus.
En natuurlijk was er de gezellige avond waar iedereen aan het improviseren was gegaan en leuke stukjes opvoerde. Middelpunt was uiteraard Ton hij vond het na 20 jaar welletjes na “aangekleed” te zijn door een aantal deelneemsters kreeg hij, als dank, een “schoonheidsbehandeling” daarnaast werd hij luid toegezongen.
Uiteindelijk werd hij verrast door de voorzitter Koos van Hilten met een lauwerkrans en een attentie met de bijgevoegde woorden “goede paarden verdienen de haver”. En zo is het ,Ton bedankt.
Zaterdag rond een uur of twee was iedereen met de paarden en pony’s weer gezond en wel, alleen met een chronisch slaapgebrek, weer thuis en is ook dit 25e kamp weer geslaagd.

Ab Spaan

Ponykamp 2007 één groot feest
We vertrokken 18 aug. met 21 kinderen, 25 pony’s en paarden en 8 man/vrouw begeleiding. Toen wij aankwamen in Wateren hebben we de paarden in het land gezet, slaapkamers in orde gemaakt en tegen de avond maakten wij onze eerste rit. We hebben de hele week mooie tochten gemaakt en vrijdag als afsluiting een kleine cross. Verder hebben wij veel plezier gehad en de leiding moest het ontgelden. ’s Nachts ging de telefoon 3 keer af in de kamer van de leiding. Deze telefoon was van een van de meiden, die hadden ze in een koffer verstopt. Vrijdagmiddag hadden wij onze eigen poldercross. Helaas konden we er in Stompwijk niet bij zijn dus dan maar in Wateren.

Iedereen deed mee en we waren lekker nat en stonken ook erg.
Vrijdagavond hadden we onze laatste avond en werd ik in het zonnetje gezet. Ik ging nl van de 25 jaar voor de twintigste keer mee. Dit was ook gelijk mijn afscheid aan het ponykamp.
Zaterdag kwamen wij weer voldaan en moe van het kamp terug. Verder willen wij de chauffeurs en sponsors van dit kamp weer heel hartelijk bedanken. Ook wil ik iedereen bedanken die er voor mij toch weer een onvergetelijk kamp van gemaakt hebben. Ik heb 20 hele leuke en gezellige jaren meegemaakt.
Ton

Leidschendam Voorburg is een gemeente met drie kernen: Leidschendam, Voorburg en Stompwijk. Onlangs is op alle adressen aan de inwoners de gemeentegids 2007 uitgereikt. Een handige overzichtelijke gids met veel nuttige informatie. In de nieuwe gemeentegids is alleen een plattegrond en een stratenregister van de kernen Leidschendam en Voorburg te vinden.

GroenLinks heeft het college van burgemeester en wethouders de volgende schriftelijke vragen gesteld:
* Wat is de reden dat de nieuwe gemeentegids alleen een plattegrond en een stratenregister van de kernen Leidschendam en Voorburg bevat?
* Zal er in 2008 ook een plattegrond en een stratenregister van de kern Stompwijk worden toegevoegd?
* Zo nee, wat is hiervan de reden?

Wij zullen u natuurlijk informeren over het antwoord.
Namens de fractie van GroenLinks Marian Cornelissens tel: 071 5803354