Inspraakperiode van 4 weken

Nota wijkgericht werken in Leidschendam Voorburg ter inzage
De gemeente Leidschendam Voorburg wil volgens een groeimodel het wijkgericht werken invoeren in de hele gemeente. In de Voorburgse wijken bestaat al enkele jaren een vorm van fysiek wijkbeheer, waarbij wijkorganisaties namens de wijk overleggen met de gemeente over het beheer van de wijk. Deze werkwijze is het uitgangspunt voor alle wijken in Leidschendam Voorburg. Op termijn kan het sociaal beheer hieraan worden toegevoegd. Wijkplatforms, die de belangen vanuit de wijk vertegenwoordigen, vormen in de nieuwe situatie de gesprekspartner van de gemeente; zij fungeren als klankbord. Een gemeentelijk wijkmanager is ambtelijk het eerste aanspreekpunt voor de wijk. Burgemeester en wethouders hebben over het wijkgericht werken de nota ´Thuis in de wijk´ uitgebracht, die afgelopen week is besproken in de raadscommissie voor Algemene Zaken en daar positief is ontvangen.

Inspraak
Voordat de gemeenteraad het wijkgericht werken bespreekt gaat de nota de inspraak in. Van vrijdag 13 juni tot en met donderdag 10 juli ligt de nota ter inzage in het Servicecentrum (Stadskantoor Leidschendam en Gemeentehuis Voorburg). Via de gemeentelijke internetsite www.leidschendamvoorburg.nl. is de nota te downloaden. Reageren kan op twee manieren: schriftelijk of via internet. Schriftelijke reacties kunnen naar burgemeester en wethouders, Postbus 905, 2270 AX Voorburg. Op de gemeentelijke internetsite staat een elektronisch reactieformulier. De reactietermijn sluit donderdag 10 juli.

Leefbaarheid
Met het principe van wijkgericht werken wordt de afstand tussen inwoner en gemeentebestuur kleiner en ontstaan er mogelijkheden om de dienstverlening van de gemeente en instellingen beter te laten aansluiten op de wensen en behoeften van bewoners. Tevens kunnen het fysiek en het sociaal beheer van een wijk samensmelten tot een samenhangend geheel. Daarnaast biedt deze aanpak bewoners meer zeggenschap op wijkniveau. Uiteindelijk stelt het bewoners in staat om, zelfstandig of met hulp van de gemeente en maatschappelijke instellingen, de leefbaarheid in de wijk op peil te brengen en te houden.

Nieuwe wijken
Voor het wijkgericht werken heeft de gemeente een nieuwe wijkindeling gemaakt. In enkele gevallen zijn kleinere wijken, die bij elkaar lijken te passen, samengevoegd. Het aantal wijken loopt hierdoor terug van 22 naar 12. Er is in ieder geval rekening mee gehouden dat elke nieuw gevormde wijk over een wijkaccommodatie beschikt.
De wethouders zijn niet alleen vakwethouder, maar tevens wijkwethouder voor enkele wijken; zij hebben specifieke aandacht voor de zaken die in ´hun´ wijken leven. Zij vormen het bestuurlijk aanspreekpunt voor de wijk.
Binnen de gemeentelijke organisatie heeft iedere wijk zijn eigen aanspreekpunt, de zogenaamde wijkmanager. Deze wijkmanager onderhoudt de dagelijkse contacten tussen de wijk en de gemeente. Hij/zij zorgt ervoor dat zaken die vanuit de wijk zijn aangekaart op de juiste plek bij de gemeente terechtkomen en houdt de wijken op de hoogte van de vorderingen.

Klankbord
Voor het wijkgericht werken vervullen zogenaamde wijkplatforms een belangrijke (klankbord)functie. De gemeente wil daarom het oprichten van wijkplatforms in alle wijken stimuleren. Een wijkplatform is een netwerk van mensen die zich in hun wijk verantwoordelijk voelen of zijn voor (een facet) van de leefbaarheid. Het gaat dan bijvoorbeeld om betrokken wijkbewoners, winkeliers uit de wijk, de wijkagent en vertegenwoordigers van verenigingen en bedrijven in de wijk. Maar ook vertegenwoordigers van woningbouwcorporaties, huurders en kopersverenigingen, en ondernemers en winkeliersverenigingen kunnen zitting hebben in het platform.
De gemeente neemt aan het overleg deel met onder andere de wijkwethouder, de wijkmanager en de teamleider Wijkbeheer. Het platform vervult een cruciale rol in de communicatie tussen gemeente, instanties en wijkbewoners. Het signaleert zaken die in de wijk actueel zijn en adviseert de gemeente hierover, zorgt dat deze zaken de aandacht houden en behartigt de belangen van de wijk.

Eerste acties
Dit jaar nog wordt een begin gemaakt met het wijkgericht werken. De wijkverenigingen zijn inmiddels uitgebreid geïnformeerd over de gemeentelijke plannen; zij spelen uiteraard een rol in het oprichten van wijkplatforms. Daarnaast start een zoekactie naar bewoners die bereid zijn op te komen voor de belangen van hun wijk, die verder willen kijken dan hun eigen straatje en die willen deelnemen aan een wijkplatform. Het overleg met een wijk kan van start zodra er animo is voor het wijkplatform. Een van de activiteiten is het ontwikkelen van een wijkbeheersplan per wijk. Een wijkbeheersplan is een integraal plan, waarin staat hoe de gemeente een wijk gaat beheren. Het wijkplatform wordt bij de ontwikkeling van het plan betrokken. De wijkbewoners kunnen zodoende invloed uitoefenen op het onderhoud en beheer van hun wijk, en daarmee op de kwaliteit van de leefomgeving. Op basis van dit plan wordt een wijkjaarplan gemaakt, een concreet programma voor het jaarlijks onderhoud van de wijk en de meer ingrijpende beheermaatregelen zoals groenrenovaties en het vervangen van wegverhardingen.

Muizenissen

De deurbel gaat en ik open de deur. Voor me staat een jochie van een jaar of zeven, type nonchalant en handen in de zakken.
“Komt die jongen buiten spelen?!”
“Goedenavond!”
“O ja.” “Komen die twee jongens buiten spelen?!”
“Nou, we hebben ten eerste drie jongens en ten tweede liggen ze allemaal op bed.”
“Zo hee….?”
“Wat nou? Het is al kwart voor tien!” Stilte.
“Waar woon jij eigenlijk?”
“Het Achterom. Achterom 5!”
“Okay. Dan stuur ik ze morgen wel naar je toe!”
Zonder wat te zeggen liep hij weer weg…de handen zaten nog steeds in de zakken van zijn driekwartbroek, zo’n ‘ik verwacht hoog water’ broek.
Later hoorde ik van mijn vrouw dat deze jongeman Kevin heet, verderop in de wijk woont en dat hij ’s middags al ten tonele verscheen van onze kereltjes. Kevin was dus bezig met verkennen, omdat er niet zoveel kinderen in zijn wijk wonen. Onze jongens doen dat ook, alleen gaat het hun meer om de diverse speeltuinen, omdat de speeltuintjes van wijk tot wijk verschillen. In Stompwijk weet je precies wat je in de kuip hebt, maar Leidschenveen is nu eenmaal wat groter en niets is leuker op die leeftijd dan op ontdekkingstocht te gaan. Met of zonder ‘Jamai’ bril…. Zoon Sven heeft namelijk sinds enkele dagen zo’n bril. Het is geen echte bril maar een zonnebrilletje. Hij heeft ‘m de hele dag op, zelfs in bed! Ik noem hem ook niet meer Sven maar Jamai, maar dat vindt hij kennelijk toch te ver gaan want hij corrigeert mij dan direct: “Nee papa, ik heet SVEN!” Gelukkig maar. Alhoewel Sven best wel goed kan zingen. Maar hij wil geen zanger worden. Hij wil kok worden. O nee, hij wil sinds kort kapper worden! Dat idee ontstond toen ik in een tuinstoel lag te slapen en hij bewapent met borstel, kam, gel en plantenspuit mijn haar zat te bewerken. Toen ik uiteindelijk wakker werd en in de spiegel keek, ben ik maar zo snel mogelijk de badkamer ingegaan om het zakie weer wat op orde te brengen. Daarna zag ik dat onze huiskapper bezig was de haren van mijn vrouw te kammen en ondertussen keek hij al met een schuin oog naar zijn broers Youri en Sil, maar die keken op hun beurt hem weer aan met een blik van “aan ons lijf geen polonaise”. Toen hij klaar was met zijn klant wilde hij weer met mij verder gaan maar eerst moest hij nog even naar de keuken, om zijn handen te wassen dacht ik. Enkele ogenblikken later schoot ik uit de ‘kappersstoel’ overeind: de reden van Sven om naar de keuken te gaan was niet om zijn handen te wassen maar om een schaar te pakken! Voorlopig gaat dat oefenen maar even in de ijskast.

Arjen Veldhuizen

Muizenissen

Als het mooi weer is dan lijkt het wel of niemand meer achter de computer zit…Want de laatste dagen krijg ik bijna geen emailtjes meer binnen. Nu geef ik ze helemaal geen ongelijk want wij zitten bijna constant in de tuin, ongestoord, te genieten van het weer, koele biertjes en dartpartijtjes tussen mijn vrouw en ondergetekende. Verder gebruiken we ook de maaltijden en de koffiepauzes in de tuin. Heerlijk hoor, de geneugten des levens! Tussendoor gaan we er op uit met de fiets en deze tochtjes zijn een stuk aantrekkelijker geworden omdat zesjarige Sven niet meer achterop zit maar zelf fietst. Zonder te klagen! Een rondje Voorschoten, Vlietlanden, Stompwijk, Zoetermeer en Leidschenveen trapt hij dapper rond of het zijn dagelijks werk is. Ondertussen oefent hij met zijn richtingaanwijzers: linksaf met je linkerarm en rechtsaf met je rechterarm. Wij vinden dat erg belangrijk om onze jeugd bij te brengen maar als ik zo eens naar het huidige verkeer kijk denk ik dat niet iedereen daar zo over denkt, zijn onze kids waarschijnlijk de laatste op Aarde die richting aangeven….
Over onze planeet gesproken, afgelopen zaterdag konden we getuige zijn van een schitterende zonsverduistering. Ik liep ’s morgens om zes uur (niet om de dag te plukken maar gewoon omdat ik naar mijn werk moest) met de hond over de Leidschenveense dijk en zag hoe de maan de zon passeerde. Later op de dag bleek hoe uniek dat wel niet was want dit natuurverschijnsel is pas over een jaar of tachtig weer te zien. Dan ben ik 120 jaar….De kinderen zullen dan 88, 86 en 82 zijn! Mits ze goed leren richting aan te geven natuurlijk… Ik besloot daarom om niet terug te gaan naar huis om ze wakker te maken maar bleef lekker zitten toekijken, samen met de hond. De jongens kunnen het later altijd nog teruglezen want ik bewaar alles wat ik schrijf. Zo kwam ik onlangs tussen de nog niet geleegde verhuisdozen een doos tegen met allerlei stukkies van vroeger. Van alles passeerde weer de revue wat ik eigenlijk alweer vergeten was. Op een gegeven moment kwam ik ook een foto tegen van oudste zoon Youri, als baby van een paar maanden. Ik liet hem de foto zien en vroeg of hij wist wie dat was op de foto. Hij had geen flauw idee. “Nou jongen, dat ben jij!” Hij begon direct in alle toonaarden te ontkennen maar toen zijn moeder het bevestigde zag hij in dat ontkennen geen nut meer had en droop hij af. Arme jongen. Misschien is het verstandig om op korte termijn alle fotoboeken weer eens uit de dozen te vissen zodat we hem duidelijk kunnen maken dat hij met de jaren opknapte. Dat de ‘kreukels’ vanzelf glad gestreken werden zal ik maar zeggen. Dat scheelt later weer een bezoek aan de Psychiater!

Arjen Veldhuizen

Ik geef niet op!?

(net als “Pietje”) De spreeuw die zoooooooo verlangt naar iets meer ruimte want fladderen doet ie als de beste maar misschien dat jullie binnenkort nooit meer iets van hem horen…
Vandaag zong hij voor het eerst voor mij (terwijl ik juist op dat moment stond te denken aan euthanasie!)..
Hij deed dat tot nu toe alleen voor de wilde soortgenoten (die af en toe bij hem kwamen eten en dan weer vlug wegvlogen als ik er aankwam)…Hiervan is zijn snaveltje trouwens beschadigd, want hij stak hem dan soms te hard door de tralies…Dus wie heeft er (ook) een groot hart voor de wilde dieren…die is welkom…5801035
P.S. ik zit nu al in de rats voor onze zomervakantie als hij eventueel samen met de poes verzorgd zal moeten worden…..Maar neee dan is hij er niet meer toch?!
Helen Franse

Aquarellen

Frida Holleman (1908 1999)
Museum Swaensteyn/Kunstzaal van Heiningen 7 juni t/m 6 juli 2003
In de maand juni wordt zowel in het Voorburgse museum Swaensteyn als in de Haagse Kunstzaal van Heiningen aandacht besteed aan de in 1999 overleden kunstenares Frida Holleman. Frida, die vrijwel haar hele leven in Voorburg woonde en werkte, geniet met name vanwege haar prachtige aquarellen. Al voor haar overlijden in 1999 schonk Frida Holleman een belangrijk deel van haar oeuvre aan de Stichting Kunstbezit Frida Holleman. Deze kerncollectie is nu permanent in bruikleen gegeven aan Museum Swaensteyn. De officiële overdracht zal tijdens de opening van de tentoonstelling plaatsvinden.
Frida Holleman tekende en schilderde haar leven lang, vrijwel dagelijks. Landschappen, interieurs, stillevens, kinderen, dieren, maar ook mensen die hun dagelijks dingen aan het doen waren. Een scherp waarnemingsvermogen gecombineerd met een snelle hand van tekenen leverde in veelgevallen rake typetjes op: mensen in het café, op het strand, op een tentoonstelling; mensen onbewust van het feit dat ze door Frida op papier vastgelegd werden. Hoewel zij ook in olieverf heeft gewerkt, waren krijt en met name aquarel haar favoriete materialen, veelal door elkaar toegepast. Pastelkrijt en aquarelverf laten zich luchtig over het papier vegen, ideaal voor Frida om levendige indrukken van pas waargenomen tafereeltjes weer te geven. In het museum is een selectie te zien uit de kerncollectie: tekeningen van Vlieland, waar Frida veelvuldig heeft gewerkt, tekeningen die zij maakte gedurende haar verblijf in Indië (1938 1945), maar natuurlijk ook tekeningen met een Voorburgs onderwerp. Ook haar schetsboekjes, waarvan zij er tientallen vol tekende, vormen onderdeel van de tentoonstelling. Tegelijkertijd met de tentoonstelling in Museum Swaensteyn is in Kunstzaal van Heiningen een verkooptentoonstelling van Frida Holleman en enkele van haar tijdgenoten: Harm Kamerlingh Onnes, Sara Heykoop, Maria Hofker en Jenny Dalenoord. Beide tentoonstellingen lopen t/m zondag 6 juli.
Museum Swaensteyn, Herenstraat 101, 2271 CC Voorburg, 070 386 16 73
Open: woe t/m zon 13.00 tot 17.00

Kunstzaal van Heiningen, Noordeinde 152, 2514 GR Den Haag, 070 345 90 53
Open: di t/m zon 12.00 tot 17.30

Prachtig weer zorgden voor prima duivenrace

Eindelijk gaf de Belgische overheid, vanwege het vogelpestgevaar, toestemming om Nederlandse postduiven op hun grondgebied van start te laten gaan. Hensies (192 km.) was hiervoor de gekozen startplaats. Geholpen door ideale omstandigheden met een noordelijke wind tegen is het zaterdag jl. een mooie strijd geworden. Om 8.30 uur kon de wedstrijdleider van het Zuid Hollandse konvooi voor Rayon midden (circa 8500 duiven) het startsein geven. Vanaf de aanvang ontspon er een vliegstrijd op het scherp van de snede. Voor de Stompwijkse competitie met 280 duiven in cours ging het er eveneens ongemeen spannend aan toe. Na twee uur en 33 minuten waren het de NL00”426” van Wim v. Benten, de NL01”681” van Gerard Soonius en de NL98”439” van Wim v.d. Bosch die met een onderling verschil van slechts drie seconden de eerste drie ereplaatsen voor zich opeisten. Dit betekent dat de v. Bentenstal niet alleen een prachtige coupe pleegden maar tevens de leiding op de ranglijst van ondergetekende overneemt.
Uitslag:
1 W. v. Benten 14
2 G. Soonius 13
3 W. v.d. Bosch 12
4 L. Soonius 11
5 P. Oliehoek 10
6 E. v. Leeuwen 9
7 E. Hilgersom 8
8 Mevr. Luk/Vork 7
9 Comb. Hilgersom 6
10 Comb. V.d. Bosch 5
11 G. Onderwater 4
12 R. Ammerlaan 3
Stand:
1 W. v. Benten 38
2 P. Oliehoek 36
3 E. v. Leeuwen 29
4 W. v.d. Bosch 28
5 G. Onderwater 26
6 E. Hilgersom 26
7 G. Soonius 26
8 Comb. v.d. Bosch 25
9 L. Soonius 22
10 Mevr. Luk/Vork 21
11 Comb. Hilgersom 16
12 R. Ammerlaan 7
Piet Oliehoek

Kittens

Wie heeft er interesse voor één of twee lieve, speelse, aanhankelijke en al zindelijke jonge kittens? Ze zijn geboren op 1e Paasdag. Kom gerust langs om de kittens eens te zien.

Fam. Knijnenburg, tel. 070 3272343

Dorp van het dorstige hert