De kunstschilder Piet Wolvers exposeert tot en met 21 september eigen werk in zijn Galerie ‘t Atelier aan de Schenkelweg in Zoeterwoude. Samen met zijn echtgenote Ria heeft hij een keuze gemaakt uit recente en minder recente werken die nu in hun Zomerexpositie te bewonderen zijn.

Veel mensen kennen Piet Wolvers van zijn schilderijen van paarden. Maar zijn talent omvat veel meer onderwerpen. Op de Zomerexpositie is een aantal spiritueel getinte doeken te zien maar ook, en dat was voor mij een verrassing, realistische stillevens.
Neem Familie in drieluik dat hij schilderde in opdracht van een familie. Het toont langs eenvoudige dagelijkse gebruiksvoorwerpen een oud kannetje, een brood en drie paar babyschoentjes hoe het in een mensenleven vergaan kan. Prachtig. Maar het meest raakte mij Stilleven met granaatappel. Ik werd er inderdaad stil van. En dat is precies wat Piet ermee wil bereiken.
Piet: ‘Er is de laatste jaren veel belangstelling voor stillevens. De mensen hebben behoefte aan rust, warmte en harmonie.’ Wat mij betreft klopt dat; ik heb in ademloze bewondering naar het doek zitten kijken. Om u de waarheid te zeggen was ik in gedachten al bezig het interieur van mijn huis te reorganiseren om een prominent plekje voor het schilderij vrij te maken. Een zinloos voornemen want voor de avond voorbij was, was het doek aan iemand anders verkocht.

Autodidact
Het leven is aan Piet en Ria niet ongemerkt voorbij gegaan. In militaire dienst brak Piet zijn rug. Dat lijden tot iets moois kan leiden, bleek tijdens zijn revalidatie in Doorn. Het was daar dat hij begon met schilderen. Zijn leraar echter stuurde hem, figuurlijk gesproken, al snel de klas uit. Toen hij Piet’s talent zag, stelde hij vast: Jou kan ik niets leren…
Piet: ‘Ik heb een grafische opleiding gedaan maar wat schilderen betreft ben ik een autodidact. Mijn vader was dagloner en toen ik als klein jongetje tegen hem zei dat ik schilder wilde worden, was zijn reactie kort maar duidelijk: Geen sprake van, jij wordt boterboer. Dat is hij inderdaad een tijdje geweest maar olieverf kruipt waar het niet gaan kan; schilderen moest hij en schilderen dóét hij.
Piet’s eerste onderwerpen liepen in de polder; de paarden. Zijn hele leven is van jongs af aan doortrokken van het paard.
‘Mijn penseel is in de loop der jaren losser geworden’ vertelt Piet. Als hij nu naar zijn vroege werken kijkt dan vindt hij die “een beetje stijf”. ‘Mijn emotionele reikwijdte is groter geworden. Als ik een moeder zie die naar haar kind kijkt, of Ria met onze kleindochter op schoot, dan ontroert mij dat. Het zijn de ogen, weet je, de blik in de ogen van een moeder is zo prachtig. Niets raakt mij zó diep.’
‘Ik ga nu veel meer gevoelsmatig te werk en ik leer iedere dag nog bij. Als je er voor open staat, zie je hoe mooi een boom in de lente is. Of een zonsopgang in de zomer.’ Dit soort ervaringen vertalen zich in de keuze van zijn onderwerpen. Als hij ’s morgens zijn hond uitlaat, weet hij nog niet wat hij die dag zal schilderen. Maar op het moment dat hij de deurknop van zijn atelier in de hand heeft, weet hij het.

Koppel
Piet en Ria zijn een hecht koppel. Ze maken tegenwoordig samen de lijsten voor de schilderijen. Het zijn kunststukjes op zich. Over de verdeling van de werkzaamheden zegt Piet ‘Terwijl ik zit te kleuren, doet Ria de zakelijk kant van de galerie.’ En getuige de inrichting van de expositie heeft ze ook een scherp oog voor schoonheid en eenvoud. De bloemarrangementen bijvoorbeeld zijn een genot om naar te kijken. ‘Heeft de overbuurvrouw gemaakt’ zegt Ria. ‘Zij heeft talent en ik heb haar al een paar keer voorgesteld om cursussen te gaan geven. Maar ja, dat wil ze niet. Ze is te bescheiden.’
Ria is van mening dat er veel talent is onder de mensen. Neem de leden van ‘t Octet die de opening van de Zomerexpositie verzorgden. Stuk voor stuk getalenteerde mensen die vreugde ontlenen aan het gebruik van hun stem. Ik heb er van genoten.

Expositie
Zoals gezegd, de Zomerexpositie van Piet en Ria duurt tot en met 21 september. We hoeven niet ver van huis om van kunst te genieten. Stel je voor dat de groten der aarde er lucht van krijgen, dan zijn we hem kwijt. Ik beveel u een bezoek aan Galerie ‘t Atelier van harte aan.

Thea Ambagtsheer