Zo vlak voor mijn vakantie heb ik de laatste steen in onze tuin gelegd….Er is nu geen centimeter ‘zandbak’ meer te vinden, tot groot verdriet van jongste zoon Sil. Ter compensatie heb ik hem beloofd dat we een keer naar het strand gaan, want als er ergens een overdaad van is dan is het niet meer interessant. Toch kan Sil hier niet op wachten want van de week zat hij de plantenbak leeg te scheppen met één van de kopjes van zijn serviesje… Ja, we hebben het knulletje ooit een serviesje gegeven omdat we eigenlijk nog een dochtertje wensten…Nu lopen we als we een speelgoedwinkel in eigenlijk al rechtstreeks naar de jongensafdeling, om aldaar weer op zoek te gaan naar auto’s, pistolen of ander knullenspul. Saai hoor. Want je hebt van die leuke strijkplankjes en keukenblokjes voor meisjes! Tja, de emancipatie is nog niet helemaal doorgedrongen in de speelgoedwinkels. De tuin is dus dicht en alle resten van tegels en steentjes zijn keurig weggebracht naar het grofvuil opslag. Maar het ene klusje oplossen betekent vaak het volgende creëren en dat was in dit geval dat ik de auto eens grondig moest schoonmaken omdat ik daar stapels met stenen in vervoerd had. Wát een zand kwam er uit de auto, zeg, daar had Sil nog weken plezier van kunnen hebben! De stofzuiger van het benzinestation draaide overuren. Verder kon ik precies zien wat de jongens in de afgelopen maanden allemaal gesnoept hadden want de omhulsels daarvan lagen tot ver onder de stoelen. Misschien moet ik mezelf maar eens dwingen om voortaan wat vaker de auto schoon te maken….
Maar eerst gaan we ons voorbereiden op de vakantie! Even lekker uit de dagelijkse sleur. De kinderen kijken er al erg naar uit. Elke dag moeten we ze vertellen hoeveel nachies geduld ze nog moeten hebben. Ze hebben nu alweer vier dagen vakantie achter de rug en er wacht hen nog vijf en een halve week voordat hun agenda zich weer gaat vullen met afspraken voor de school, voetbal en andere zaken. Want je kunt als ouder je best doen om alles een beetje in toom te houden maar dat is verdomd lastig. Tegenwoordig heeft elke school of sportvereniging zó verschrikkelijk veel activiteiten dat het vreselijke moeite kost om ze níet mee te laten doen. De woensdagmiddag of de zaterdag is vaak al vol geboekt en op de andere dagen verzint men wel weer wat. Waar is de tijd gebleven dat je als kind gewoon kon spelen met wat je voor handen had? Het is net televisie kijken: zappen tot je er bij neer valt! Het lijkt wel of een kind twintig uur per dag bezig gehouden moet worden. En als ouder ga je helemaal mee in het proces omdat je ze niet alleen over straat laat gaan. Maar zoals ik al zei, eerst zes weken vakantie dus zes weken niet op tijd het bed uit en we zien wel hoe laat we eten. En mocht de verveling toeslaan dan kan ik altijd nog een paar steentjes uit de tuin oplichten zodat ze lekker met het zand kunnen spelen…..

Arjen Veldhuizen