Ze zijn er weer! Wat nou kermis kriebels, de naam paardendagen doet zijn naam meer eer aan. Want wat zijn eerlijk gezegd nu normaliter de associaties met de kermissen in andere steden. Ik kom niet verder dan loeiende sirenes, drommen mensen en speelautomaten vol met knuffels. In Stompwijk is het een complete reünie, waar de paarden centraal staan in deze dagen. Dagen van het treffen van oude bekenden, het paraderen van moeders met hun pasgeboren baby’s, het aanschouwen van de echte paardenkenners, die met dikke sigaren in hun mondhoek en een bedachtzame frons op hun hoofd. Heerlijk mensen kijken. De Stompwijkse kermis is een gevoel dat zich lastig laat omschrijven, maar dat je meer moet ondergaan.
Met heel veel vrijwilligers krijgen ze het ieder jaar voor elkaar. Vanavond om 10 over 7 zijn we een kijkje gaan nemen en is net aanvang genomen aan de opbouw van de tribune. Slechts anderhalf uur later is de tribune kant en klaar. Geen wonder met zo’n grote groep vrijwilligers, die zich net te goed doen aan de koffie. De jeugd heeft er deze week een andere hangplek bij gekregen.
We genieten op deze mooie zomeravond op het terras van Thea en Piet van de koffie en moeten af en toe het gesprek onderbreken omdat er scheurende bromfietsen langs knetteren en zwaar verkeer dendert voorbij. Mensen denk aan de paarden die op stal staan en de loslopende honden.
Deze avond stond weer in het teken dat vele handen maken licht werk maken.
We wensen u een prettige vakantie c.q. kermis toe.
Red. Petra