Stompwijk ’92 hoeft het begin van de competitie niet te vrezen. De ploeg is zeker niet de voornaamste degradatiekandidaat. De zwaarbevochten en op karakter afgedwongen 3*2 zege tegen Bernardus voor de amstelcup lijkt daarvoor een goede graadmeter. Het elftal toonde naast goed voetbal met name veel wilskracht tegen de op papier gelijkwaardige tegenstander. De spitsen moeten wel beter met de kansen leren omspringen. Ron de Roode brengt steeds meer voetbal in het elftal. Stompwijk ’92 verloor op 26 augustus weliswaar met 4*1 van Woubrugge voor de beker, maar het elftal was voetballend zeker gelijkwaardig aan de derdeklasser. Drie van de vier tegengoals waren onnodig. Ondanks deze defensieve fouten koos de trainer vol voor de aanval tegen Bernardus. Dat elftal is een goede middenmoter in de vierde klasse. De start van de wedstrijd mocht er zijn. De spelers lieten de bal lekker snel rondgaan en liepen zich goed vrij. Centrale verdediger Hans van Benten speelde een belangrijke rol in het spel, omdat hij voortdurend doorschoof naar het middenveld. Omdat de tegenstander uit Hazerswoude Rijndijk ook vol op de aanval speelde, was de wedstrijd erg aantrekkelijk. De offensieve speelstijl van de Stompwijkers ging echter wel ten koste van de achterhoede. Bij balverlies kwam de defensie meteen in de problemen, omdat de verdedigers man op man speelden tegen de snelle spitsen. Bernardus kwam dan ook in de 11e minuut op voorsprong uit een messcherpe counter. Jordi de Brabander liep Dennis Soonius erg helemaal uit en schoof de bal beheerst langs doelman Mooyman in de korte hoek. Stompwijk ’92 liet zich niet van de wijs brengen door deze plotselinge treffer en ging verwoed op jacht naar de 1*1. Martijn Droog had zijn ploeg in de 14e minuut zeker op gelijke hoogte gebracht, wanneer Toby van Marwijk de bal op hem had afgegeven. Het doel was namelijk helemaal leeg. De rechterspits ging echter voor eigen succes. Drie minuten later scoorde Droog wel, maar zijn goal werd vanwege buitenspel afgekeurd. De verdiende gelijkmaker hing in de lucht, maar de goal viel echter aan de andere kant. Edwin Buitelaar kon zijn ploeg in de 29e minuut naar 2*0 schieten, omdat een Stompwijker de bal uit een hoekschop zomaar in zijn voeten kopte. Buitelaar had het duel vijf minuten later het duel voortijdig kunnen beslissen, maar ditmaal liet hij een opgelegde kans onbenut. Dat bleek een dure misser te zijn, omdat Stompwijk ’92 in de 37e minuut een strafschop kreeg. Hans van Benten benutte dit buitenkansje koelbloedig.Deze treffer bleek het keerpunt in het aantrekkelijke duel. Met name het inbrengen van Jorrian Hendriks bleek een goede zet, omdat de jonge speler veel op het middenveld afdwong. De Stompwijkers kregen na rust kans op kans en binnen een mum van tijd was het 2*2. Toby van Marwijk schoof de bal akelig precies langs doelman Van der Werff. De thuisploeg ging de duels ook vol aan tegen Bernardus dat de kluts steeds meer kwijt raakte. De spelers joegen veel feller op de bal dan voor de rust, waardoor de verdedigers van de tegenpartij de bal steeds vaker op de eigen keeper moesten terugspelen. De terugspeelballen op Van der Werff waren regelmatig te zacht, maar de spitsen wisten deze fouten niet af te straffen. Ondanks het duidelijke Stompwijkse overwicht na rust werd Bernardus nog twee keer echt gevaarlijk. Jordi de Brabander kon in de 78e minuut zomaar op Danny Mooyman aflopen voor zijn tweede treffer. De uit zijn doel gelopen keeper verkleinde zijn doel echter zo goed dat de fysiek sterke spits niet kon scoren. Hans van Benten haalde de bal van de lijn af en een minuut later deed Wouter van Santen hetzelfde. Stompwijk ’92 ontsnapte dus aan de 3*2. In de 80e minuut scoorde de thuisploeg zelf wel de meer dan verdiende derde treffer. Een verre uittrap van Danny Mooyman leidde de goal van Toby van Marwijk in. De spits sprintte op het juiste moment weg bij zijn directe tegenstander, waardoor hij met de bal in zijn voet ongehinderd op doelman Van der Werff kon aflopen. De rappe aanvaller hield het hoofd koel en bracht zijn elftal aan de leiding. Stompwijk ’92 kreeg ook nog enkele grote kansen op de 4*2, maar meer goals bleven uit. Het elftal van Ron de Roode gaat niet verder in de amstelcup, omdat Woubrugge als eerste in de poule eindigde. Niemand in Stompwijk maalde daar om. Het elftal speelt onder Ron de Roode prima combinatievoetbal en is gezien het vertoonde spel zeker niet de mindere van andere vierdeklassers. De achterhoede staat door de blessure van Vincent Romijn nog niet helemaal. Het benutten van kansen blijft echter het grootste probleem. Dat kan de Stompwijkers in de eerste competitiewedstrijd tegen kampioenskandidaat Teylingen fataal worden. Een extra training afwerken op doel kan zeker geen kwaad.

Hans Beukema