Fietsen in Luxemburg

Op 20 21 22 mei zijn we met 11 fietsers (Frans Oliehoek, Marga Stijnman, Arno van Rijn, Annemarie van Haestregt, Martijn van Es met marathon ploegmaten Jens en Ralf Zwitser, Rob de Jong, Mieke Buitelaar, Kees en Jolanda Nowée) in Luxemburg gaan fietsen. Woensdagavond was de groep compleet en donderdagochtend konden we de eerste rit fietsen. De groep is in tweeën gaan fietsen; de vijf jonge jongens en de groep met vier dames en twee mannen. Frans en Marga waren al vanaf maandag in Luxemburg, dus zij hadden de route al voorbereid. Dat kan je wel aan Frans overlaten. Op hemelvaartsdag was het schitterend weer. Dat was te merken aan de Luxemburgers, want zij waren met hele families rond het middaguur al aan het barbecuen in de ‘berm’ langs de weg. Heel apart om te zien. De rest van Luxemburg is vooral heel stil en uitgestorven, maar heel erg groen en mooi. Perfect land om te fietsen. De eerste dag hebben we 115 km gefietst met een paar pittige klimmetjes. Steevast ging onze Annemarie Zijlaard van Moorsel als rapste de berg op. Wat kan zij goed klimmen!! Hoe zwaar de klim echt was, hebben we afgemeten aan het gegeven of Mieke moest afstappen of niet. Mieke heeft het meest moeten afzien van allemaal met een verzet van 39 23. Een goede klimmer als Martijn kan daarmee de berg wel op, maar voor ieder ander wordt dat al errug lastig. In overleg met schoonzoon Pascal dacht Mieke dat ze het er ook wel mee kon, maar nee… Ze zal hem er nog wel vaak aan helpen herinneren!!
Maar goed, Mieke heeft laten zien dat ze echt een doorzetter is, want ondanks dit lastige verzet bleef ze steeds doorgaan. Zaterdag op de fiets van Frans ging het wel een stuk makkelijker. Verder heeft Frans ons de eerste fietsdag over nog wat gekke paden geleid. Zo reden we op een gegeven moment een koelkast in: een tunneltje van ongeveer een kilometer die ijskoud, donker en nat was! Gelukkig was er ook licht aan het eind van déze tunnel en werden we weer snel opgewarmd door het zonnetje! ’s Avonds na ’t eten hebben de jongens nog even gevoetbald om Rob in vorm te houden voor de wedstrijd tegen SJZ.
Dag 2 was bewolkt met af en toe een zonnetje en wat frisser. Voor we weg kon den fietsen werden we nog teruggefloten door de jeugdherbergier; we moesten nog afwassen.. Nadat we (de vrouwen!) dat braaf gedaan hadden, zijn we begon nen aan onze rit van 105 km. Deze dag hebben we opmerkelijke dingen meege maakt; toen we net weg wilden gaan bij de eerste koffiepauze, stopte er een aantal motors voor het café. Dat bleek ‘niet zeuren, maar scheuren’ te zijn, de Stompwijkse motorclub! Gezien de kleine afgelegen dorpjes is dit echt ongelooflijk toevallig! Later bij de jeugdherberg kwamen we net als gister precies tegelijk terug als de jongens. Zij hebben alle dagen ongeveer 30 km langer gereden. Heel bijzonder om tot twee keer toe précies op hetzelfde moment binnen te komen vanaf twee verschillende kanten. Het fietsen was deze vrijdag weer erg leuk en ging goed. ’s Avonds hebben drie jongens en Mieke een mixed grill besteld, nou… dat was echt vlees voor ruim een week! Martijn is de enige die het helemaal heeft opgegeten en dan nog een dame blanche toe!! Niet normaal. De laatste dag in Luxemburg was KOUD! De zon scheen, dus we gingen in ‘t kort weg, maar de mouwtjes moesten al snel aan, want het was amper tien graden. De rit was wat korter, 60 km, omdat we ook nog naar huis wilden rijden. We hebben zaterdag wat langere klimmen (én afdalingen!) gehad. Je begint echt te merken dat je makkelijker gaat fietsen in de bergen. Frans was deze dag ploegleider in de auto en heeft veel foto’s van ons gemaakt. Erg leuk. Teruggekomen bij de jeugdher berg allemaal gedoucht en ingepakt. Nog even taart eten voor Arno’s verjaardag en toen naar huis. Na het eten bij grensovergang Hazeldonk kwamen we om even over negen uur thuis in Stompwijk. We hebben hele leuke fietsdagen gehad en het is zéker voor herhaling vatbaar! Dit is nog maar een kort verslag. In het clubblad zal een langer verslag komen!

Groetjes, Jolanda Nowée