Ik heb de hele tijd al een liedje in mijn hoofd, het nummer ‘Old Town’ van de Ierse band The Corrs…..een wéreldnummer! Laatst had ik nachtdienst en toen kwam mijn collega met de dvd van hen aandraven….. en toen kwam ineens Old Town! We hebben het nummer wel tig keer afgespeeld, loeihard zodat de buren lekker mee konden genieten…
Uiteraard had ik dat nummer wel eens eerder gehoord maar ik wist niet dat het van hun was. Prachtig! Dat doet je ‘Heb je even voor mij’ snel vergeten…Daar krijg je het Zinedine Zidane gevoel van om maar even een sprongetje naar de Europese Kampioenschappen te maken. Want Engeland ging behoorlijk lullig onderuit tegen Frankrijk. Beckham kon zijn haren wel uit zijn hoofd trekken na het missen van de penalty….
Ja, ik volg het EK maar heb nog niets wat oranjekleurig is buiten hangen. Overal om ons heen zien we de bekende oranje vlaggetjes en toeters en bellen als paddenstoelen uit de grond schieten en mijn lieve kindertjes vragen zich af waarom hún huis niet mee doet aan deze polonaise. “Omdat Oranje eerst maar eens moet laten zien dat ze wíllen voetballen!” is dan mijn antwoord. Ze vragen dan niet verder want ze weten dat dat zinloos is. Papa houdt niet van toeters en bellen. Papa vond het ook stom dat Oranje in de Arena (tegen Ierland) uitgezwaaid moest worden en lachte zich bijna een rolberoerte toen de omroeper vlak voor tijd, meerdere malen, bijna smeekte of het publiek asjeblieft wilde blijven zitten want Frans Bauer kwam nog met een toegift…(Ik wist niet dat Frans Bauer kon voetballen….) Men denkt dus kennelijk dat het gemiddelde niveau van een Oranjesupporter gelijk is aan een fan van Frans Bauer. Er zouden toch wel enkele fans van The Corrs aanwezig zijn geweest? Of durfden die dat niet te bekennen omdat Ierland won?
Toch vond ik het niet erg dat Ierland won want het ging toch niet om het eggie. Dat zit nu eenmaal in Nederlanders. Ik heb dus best wel vertrouwen in onze jongens want als het moet dan staat de gemiddelde Nederlander er wél (kijk maar naar het eerste elftal van Stompwijk’92!)
Jammer dat de Oranjespelers door het aanwezige publiek toch werden uitgefloten….Maar ja, dat krijg je als de commercie per sé wilt dat er toeters en bellen rond zo’n wedstrijd gehoord moeten worden, met als resultaat een genante vertoning voor álle aanwezigen. Mijn hoop op een goede afloop komt ook doordat ik vorige week maandagavond naar een samenvatting heb gekeken van het WK’74, herstel, het gedenkwaardige WK’74!. Een hele avond lang werden we getrakteerd op fragmenten van toen (mét Dionne de Graaf als een soort Louise van Haasdijk!). Destijds liepen de voorbereidingen ook niet erg goed maar tijdens het toernooi liep de Oranjetrein als een zonnetje (zonder inbreng van Venus). Nee, ik heb dat toernooi niet op video of dvd, ik heb alleen de herinnering van een toen 10 jarige Muis, een herinnering van onder andere na de wedstrijd direct naar buiten om de gespeelde wedstrijd met mijn vriendjes na te spelen…en het verdriet van het debacle finale te delen met diezelfde vriendjes….Ik hou immers niet van toeters en bellen. De dvd van The Corrs heb ik wel besteld. En ik heb niet eens een dvdspeler! En dat brengt mij weer bij het onderwerp Vaderdag, aanstaande zondag. Maar omdat mijn gezin weet dat ik niet van toeters en bellen houd krijg ik gewoon weer een paar sokken of een luchie en drie kinder tjes op bed met zelfgemaakte dassen of sloffen. Ja, het leven is pas écht leuk als je wat te wensen over laat!
Tegen wie moet Oranje vanavond eigenlijk?

Arjen Veldhuizen