DEELNEMERSRECORD VIERDAAGSE VAN STOMPWIJK RUIM VERBROKEN ONDANKS SLECHTE WEER
De Fietsvierdaagse van Stompwijk blijft maar deelnemersrecords verbreken. De zesde editie van het wielerfestijn trok zelfs meer dan 200 deelnemers, hoofzakelijk Stompwijkers. Het oude record stond op 190. De weergoden daarentegen waren de toerclub veel minder goed gezind. Voorzitter Nico van Vliet kan tevreden terugkijken op de Vierdaagse. Vorige week dinsdag stapten maar liefst 210 rijders, ruim twintig meer dan in 2003, op de fiets voor hun tocht richting Zoetermeer en Pijnacker. Waarschijnlijk heeft dat met het tijdstip te maken. De schoolvakanties zijn net begonnen. Kinderen kunnen dan ook uitslapen. Ook de keuze voor sporthal Meerhorst als finishplaats op de vrijdagavond enkele jaren geleden, trekt waarschijnlijk meer deelnemers. De rijders blijven nu vaak hangen in de kantine van Stompwijk ’92. De feesttent, die traditioneel tijdens de Stompwijkse kermis wordt opgezet, vonden ze minder gezellig. Daar zaten ze toch temidden van allerlei andere mensen. Niet alleen de Stompwijkers zien de ronde wel zitten. Ook de buitenwereld neemt de Vierdaagse steeds serieuzer. Met name de stempelposten laten dat zien. “Op de eerste avond gingen de deuren van de ruim 1000 leden tellende voetbalclub FC Zoetermeer speciaal voor ons open. En woensdagavond mochten de rijders een stempeltje halen in de Dekkershoeve in Voorburg. Normaliter is deze partyboerderij dan dicht”, vertelde Nico van Vliet.
De eigenaar van de Dekkershoeve had duidelijk niet de beste avond gekozen voor extra omzet. De regen viel tot half negen met bakken uit de hemel. Mede daarom sloegen veel deelnemers juist die avond richting Leidschendam en Voorburg over. Drie dagen rijden volstaat immers voor een medaille. De 83 rijders, die wel waren opgestapt, zullen zeker geen slechte herinneringen hebben overgehouden aan de partyboerderij. “We konden allemaal mooi onder het afdak schuilen”, vertelde Gaby Onderwater (10) uit Stompwijk. Zij deed samen met haar vader Geert voor het eerst mee. Een fotograaf legde de drijfnatte rijders bij de hooiberg fraai vast, waarschijnlijk de foto van de Vierdaagse. Vooral de kinderen wisten hun ouders toch in het regenpak te krijgen. “En ik kan het weten. Mijn zoon Wessel (8) reed werkelijk door alle plassen heen. Dat vond hij fantastisch, maar nu is hij ook wel moe”, vertelde een drijfnatte Richard Suijten, wereldkampioen shorttrack van 1988, aan de organisatie. “Ik ga nu lekker douchen”. Bereikten enkele deelnemers de kantine op de woensdagavond nog enigszins droog. Daar was een dag later absoluut geen sprake van. Er viel in een half uur tijd zeker tien millimeter regen. Diepe plassen langs de Vliet richting Voorschoten en Leiden vormden daarvoor het levendige bewijs. Een strandloop in Noordwijk, die op datzelfde moment zou plaatsvinden, kon vanwege het onweer niet eens doorgaan. De fietsers konden hun kleren haast wel uitwringen. Zelfs mensen in een oerdegelijke regenpak van de PTT hadden het niet droog gehouden.
De weergoden waren de fietsers met uitzondering van de dinsdag dus zeker niet goed gezind. Desondanks wilden de deelnemers maar wat graag een nat pak oplopen voor de medaille. “En bovendien hadden wij elke dag een leuke prijsvraag. Op de routebeschrijving stonden foto’s van bruggen, waar de rijders overheen reden of vlak langs kwamen. Wie alles goed had, mocht mee loten voor leuke wielerpresentjes”, glimlachte de voorzitter. Aannemer Kees Overdevest had dinsdag een makkie. Hij heeft de desbetreffende brug van die avond namelijk helpen ontwerpen. De toerclub wilde het antwoord pas vrijdagavond prijsgeven. De brug van woensdagavond daarentegen was een stuk lastiger te vinden. “Maar we hebben vanwege de regen toen ook constant doorgereden”, vertelden de families Schipper en Van ’t Hart uit Stompwijk. “En wij hadden niet eens regenkleding. Daarom namen wij drieën extra jassen mee. Je moet toch wat. Maar we hebben wel een lekker gevoel aan de regenachtige tochten overgehouden”, vatte Anja Turk, moeder van de jeugdige deelnemers Casper (7) en Daphne (11), haar barre tochten samen. Ook Stompwijker Ronald van Meurs deed mooie uitspraken. “Op dinsdagavond moest ik zweten vanwege de warmte en een dag later zweette ik haast mijn regenpak uit”. Het Balijbos bij Pijnacker zal deze oud Leidschendammer nog wel het meeste bijblijven. “Heel toevallig kwam ik daar enkele weken geleden voor het eerst. Toen lag ik daar als spook voor een schoolkamp. Ik moest de leerlingen bang maken”.
Hans Beukema