Het was afgelopen zondag weer een goede dag om te fietsen. 55 Fietsers dachten er net zo over. We vertrokken met een lekker zonnetje en een matige zuidwesten wind. De A1 begint met een groep van 10 langs de Vliet naar Delft. We rijden een beetje kriskras langs Den Haag en sommigen denken dat we de weg kwijt zijn. Zonder problemen komen we echter op de weg naar Monster van waar de duinen gevolgd worden om bij de koffie te komen. Tijdens de pauze op het terras van restaurant “Oase” vertelt Frans dat hij met z’n A2 onderweg een konijn tegen kwam dat ternauwernood aan de dood is ontsnapt. Het arme beestje rende voor de groep uit maar kon maar niet beslissen of het nou links of rechts de berm in zou schieten. De groep hield wat in maar uiteindelijk kwam het konijn toch in het peloton terecht. De eerste rijder kon hem ontwijken, maar de 2e reed over z’n staart. Hierdoor schoot hij alsnog de kant in en kon iedereen z’n weg vervolgen, ook het konijn. Op de terugweg wil ik niet rechttoe langs de Maasdijk, maar een fietspad parallel daaraan. De eerste poging om op dat fietspad te komen eindigt echter voor een groot hek. Via een smal bruggetje komen we op de volgende dwarsweg, maar ook daar kun je het fietspad niet op. Op de kaart zag het er toch zo makkelijk uit. Dan maar weer naar de Maasdijk. Een eind verder een nieuwe poging en daar komen we eerst de groep van Frans tegen en dan alsnog op het beoogde fietspad. Het begint inmiddels wel steeds drukker te worden met fietsers. We zijn expres op de heenweg door de duinen gegaan, voor het daar te druk wordt, maar ook in de diverse andere recreatiegebieden komen we veel mensen tegen die van het weer en de omgeving genieten. We doen het dus maar wat rustiger aan. Uiteindelijk komen we ook langs Nootdorp. Gijs wil dan wel even met de groep langs zijn vriendin. Speciaal voor hem wordt de route wat aangepast, terwijl ze niet eens thuis blijkt te zijn. Volgende keer beter, maar of we er dan weer voor omrijden is nog de vraag. Na ruim 90km zijn we terug in Stompwijk.

Arno van Rijn

Bij de start om me heen kijkend zie ik maar weinig B tjes. Wel zie ik T.C. nog rondspringen in zijn “pyjama”, die heeft het zeker laat gemaakt de afgelopen nacht. Als we eenmaal fietsen zijn we toch met tien. Ook zie ik twee nieuwe gezichten, althans voor bij de B. Het zijn Claudette en Aad die beide vonden dat ze aan een rustiger ritje toe waren. Van Claudette hoor ik dat ze in blijde ver wachting is, maar toch zo lang mogelijk wil blijven door fietsen. Bij deze heeft de B wel gelijk het grootste leeftijd verschil in één groep gebroken +70 / 0 jaar. Mocht de buik in de weg gaan zitten Claudette, dan kan je altijd nog op de ge wone fiets met de dames en de heren van de C mee, die dat best leuk vinden. In de duinen geeft Wim Vergeer al aan dat het niet zo lekker gaat en hij besluit bij Scheveningen de kortste weg naar huis te nemen. Ja, iedereen heeft wel eens zo’n dag, dat het niet of minder gaat. Als we weer de duinen indraaien na de Scheveningse haven, gaat Marianne langs de verkeerde kant van een paaltje, maar het loopt allemaal goed af. Daar het nog vrij vroeg is, 9.30 uur, besluiten Cees en ik bij Kijkduin om nog een rondje Westland te pakken, zodat we niet te vroeg op de koffiestop komen. Dit komt bij de rest niet helemaal duidelijk over. Op een kruising, waar rechtsaf de kortste weg is naar de koffiestop, gaan we recht door. Een gedeelte van de groep denkt dat Cees de weg kwijt is (nou laat Cees maar schuiven) en stopt even. Zij weten schijnbaar niet van het voorgenomen ommetje. Na hergroepering nog even uitgelegd wat de bedoeling is en in 10 minuten zitten we aan de koffie. Daar doen de verhalen van Nico over de 4 daagse het weer goed. Over mollen, muggen en wespen en een pruillip van Jaap, is het weer lachen.Hij verteldtook dat het bestuur de te organiseren fiets 3 daagse door Willem wel ziet zitten, later hierover meer. Op de terugweg door Delft valt mij op dat er toch mensen zijn die aan kleurenblindheid lijden, later bij een spoorwegovergang wordt dit nogmaals bevestigd. Mensen pas toch op, liever een halfuur later thuis dan binnen 10 minuten in het ziekenhuis. Na de overgang splitsen onze wegen, de ene groep gaat richting Leidschendam en de andere naar Stompwijk.

Willem van Heeringen

De C groepen
Bij T.C. verzamelden zich 12 C rijders. We verdeelden ons in twee groepen van 6. De C2 was een mannengroep aangevuld met mijn persoontje. De heren verzeker den me dat ik met zoveel heren om mij heen verzekerd was van goede banden plakkers. Dat bleek niet overbodig. Na een voorspoedige heenreis naar Reeuwijk, waarbij Fried ons Oud Bodegraven toonde, ging terug wat minder voorspoedig. Via Waddinxveen en Boskoop reden we naar huis. Bij de veiling in Boskoop riep Chiel “lek”. Lek bleek goed lek te zijn: er zat een metalen snipper in zijn band. We wilden snel naar huis, dus werd er met de Franse slag geplakt: niet geschuurd en op de gok de plakker erop. In nog geen vijf minuten was de klus geklaard. Het oppompen met al die mini pompjes was nog het meeste werk. Tweehonderd meter verder riep Chiel weer “lek”. Nu bemoeide Geert zich mondeling met het plakken: ouderwetse plakkers en plakken op de oude manier. Het echte werk werd nog steeds door Fried gedaan. In 10 minuten was de klus nu geklaard. De band bleef goed tot aan het einde. Met 60 kilometer op de teller waren we om half één weer thuis.

Marjon van der Born

De C1 was dus ook met z n zessen vandaag en wat wel apart was, alleen maar vrouwen! Dat gebeurt niet vaak. Als we nu maar geen pech krijgen, dan moeten we het wel zelf oplossen. Maar ook al moesten we een paar keer “glas” roepen, het ging van een leien dakkie! De route ging naar Reeuwijkse Hout en ik wilde hem eens tegengesteld rijden. Dat is best vreemd, er waren zelfs opmerkingen van “hebben we hier al eens gefietst?” We gingen via Gelderswoude, Boskoop en Tempel .We waren net voor de C2 bij de koffie, die zelfs meer kilometers hadden. Het is altijd heerlijk vertoeven daar op het terras, je zit er gauw te lang! Terug toch ook even een stukje van de plassen meegenomen, dan via Waddinxveen naar Boskoop en Hazerswoude dorp, waar Elly L. net niet de uitwerpselen van een vogel kon ontwijken (getsie). Bij Zoeterwoude haakte Elly af en om 12.30 u reden we met zijn 5en Stompwijk binnen met ruim 65 km.

Groetjes, Annie

Mergellandroute
Zaterdag hebben we met 5 leden van de A1 en 4 van de A2 de Mergellandroute in Limburg gereden. We vertrokken ’s ochtends om 6 uur vanuit Stompwijk. Daardoor waren we mooi op tijd in Limburg waardoor we ons niet echt hoefden te haasten. Het begin van de etappe was vlak. Zo konden we even goed warm worden voordat na 25 kilometer de eerste klim begon. Vanaf daar hebben nog maar heel weinig vlakke wegen gezien. Dat was niet zo erg want bovenaan de meeste beklimmingen kreeg je als dank een heel mooi uitzicht. Dat was het afzien zeker wel waard. Wel jammer was dat het behoorlijk nat was doordat het ’s nachts erg geregend had. Hierdoor konden we alleen heel rustig afdalen. Ook jammer was dat we een flink aantal lekke banden hadden, waaronder 4 van Henk die uiteindelijk maar zijn buitenband heeft vervangen. Vlak voor het einde maakten 5 van ons een foutje door de autoroute te volgen in plaats van de fietsroute. Dit bleek toch goed uit te pakken want uit de fietsroute miste een bordje en de 4 die de fietsroute volgden hebben daardoor een stuk om gereden. Na een leuke fietsdag met goed weer kwamen we weer terug bij de auto.

Jurriën Rinsema

Aanstaande zondag gaan de C groepen naar café Over de Brug in Haastrecht, voor 65 km. De A en B gaan naar Vlist, waar de pauze gehouden wordt in het gelijknamige café aan de Franse Kade. Vertrek om 8.30u vanaf Oostvlietweg 30.